&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="RIGHT" ALT="">

zaterdag 12 december 1998

Palestijnen onverschillig onder komst van Clinton door Hans Kuitert - GAZA, zaterdag Abid Rahman keurt de Amerikaanse en Palestijnse vlaggen. Van de winkelier mag hij er even mee zwaaien. "Ik zou ze best willen kopen", verzucht hij, "maar zeventig shekel (35 gulden) kan ik me niet veroorloven. De leider van het rijkste land komt naar het armste land en dat zal wel zo blijven." In de Gaza-strook lopen alleen de politici warm voor de komst, maandag, van de Amerikaanse president Bill Clinton. De eerste regen van de winter spoelt de stoffige straten schoon en verandert de zandstroken, die hier dienst doen als trottoir, in modderbanen. In de armere wijken van Gaza en Khan Younis is het nog mistroostiger. Daar kent men geen asfalt. Niet verbeterd Sinds 1994 leven de ruim een miljoen Gazanen in een soort mini-kosmos. Er is zelfbestuur, maar geen economische vooruitgang. Corruptie en schending van de mensenrechten zijn er niet beter op geworden sinds de Israëli's er vertrokken. Zonder toestemming van de voormalige bezetter mogen de Gazanen de strook niet uit om voor hongerloontjes in Israël te werken, want door een gebrek aan industrie is er voor de gemiddelde inwoner op geen andere manier een inkomen te vergaren. "Kijk om je heen", zegt Talal Alwah met stemverheffing. "Dit is een gevangenis. Israël houdt ons hier vast. Hoewel geld er ook in gepompt wordt, het verandert ons leven niet. De helft van de mannen is werkloos. Alleen wie geld heeft kan van de onze nieuwe luchthaven gebruik maken. En het geld ligt bij de mensen die straks de hand van Clinton drukken." Alwah, die een bakkerszaakje heeft, kijkt misprijzend naar de winkel naast hem die Amerikaanse vlaggen en vale posters van Clinton te koop heeft. "Ze zeggen dat het bezoek van Clinton ons zal helpen een eigen staat te krijgen. Wat een onzin. De Amerikanen zijn toch voor de Israëli's, geven ze de wapens waarmee we nog steeds worden onderdrukt. Israël wil geen Palestijnse staat en daarom zal die er ook wel nooit komen." "We bestaan" Het enige dat aan de komst van het Amerikaanse staatshoofd herinnert is de koortsachtigheid waarmee ambtenaren van het Palestijnse Zelfbestuur zich voorbereiden op een stortvloed aan journalisten. "We zijn nog onervaren", verontschuldigt Abdallah Hakim van het ministerie van Informatie zich. "Maar dit is een fantastische gelegenheid om de wereld te laten zien dat we bestaan." Het is die mengeling van een zekere trots dat de machtigste man ter wereld hen bezoekt en de dagelijkse werkelijkheid die het bezoek van Clinton begeleidt in Gaza. Twee winkels in Gaza-stad verkopen Amerikaanse vlaggen, het enige tastbare bewijs dat Gaza weet dat Clinton komt. De meeste van de bestelde 25.000 vlaggen zijn opgekocht door het Zelfbestuur die er schoolkinderen mee zal uitrust die langs de routes komen te staan. "Amerikaanse vlaggen", grinnikt Mohammed Jaha, "worden hier meestal niet gebruikt om er mee te zwaaien. De meeste worden verbrand." Jaha woont in de sloppenwijk waar de leider van de extremistische Hamas-beweging, sjeik Ahmed Jassin, al weken in huisarrest zit. Politiemannen in burger controleren alle voertuigen op de zandwegen in dit armzalige deel van de stad, waar Hamas, de verklaarde vijand van het vredesproces, heer en meester is. Hamas wordt scherp in de gaten gehouden. Hamas-woordvoerder Mahmoud Zahar verwacht nog voor maandag een arrestatiegolf. "Clinton brengt ons niets, hij steunt Israël voor de volle honderd procent. Maar we zullen niets ondernemen", zegt Zahar. Toch neemt politiechef Ghazi Jabali het zekere voor het onzekere. "Je moet altijd voorbereid zijn", zegt hij In Rafah, 25 kilometer ten zuiden van Gazastad, glimmen functionarissen van de pas geopende luchthaven van trots. Er wordt flink getimmerd aan een verhoging waar Arafat en Clinton elkaar zullen toespreken als de president vanuit Israël met helikopter maandagochtend als eerste staatshoofd op de luchthaven is geland. "Dit wordt het mooiste moment van mijn leven", glundert een Palestijnse veiligheidsman. Palestijnse vrouwen houden aan de vooravond van de komst van president Clinton in Gaza een demonstratie voor het parlement, waarin zij de vrijlating door Israël eisen van hun echtgenoten, vrienden en kinderen. Tot hun grote teleurstelling zijn door Israël onder het akkoord van Wye Plantation slechts gewone criminelen en nog geen politieke gevangenen vrijgelaten. FOTO: REUTERS Abid Rahman zwaait voor de foto met de Palestijnse en de Amerikaanse vlag. Maar erg warm voor de komst van de Amerikaanse president naar Gaza loopt hij niet. FOTO: ELSE KUITERT

Auteursrechten voorbehouden 1996-1998, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.