&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="RIGHT" ALT=""> [Nederland]
[Buitenland]
[Telesport]
[Financiën]
[Nederland]
 

 


vrijdag
4 december 1998

 


[Kras en win de krant]
[Autosite]
[Hypotheek-angst?]

Kabinetsbeleid koude
douche voor Duitsers

door Theo Jongedijk - BERLIJN, zaterdag

Er is met sneeuw en ijs niet alleen een klimatologisch koude wind in Duitsland opgestoken. Ook de politiek zorgt voor een buitengewoon lage huiverdrempel.

De kiezers wilden Gerhard Schröder en ze kegen Gerhard Schröder. "Wij gaan het niet anders doen, maar beter", luidde zijn verkiezingsleus. Na ruim een maand nieuw regeringsbeleid beginnen de 82 miljoen oosterburen een beetje te begrijpen wat daarmee wordt bedoeld.

Bijna dagelijks melden de media prijsverhogingen die het gevolg zijn van Bonner maatregelen. Dit alles ter wille van het heilige doel om energie duurder te maken, waardoor arbeid goedkoper zou kunnen worden.

Een van de spoorwegvakbonden trok uit bezorgdheid al aan de noodrem: "De energieheffing kan het spoor op de korte trajecten drie procent en op lange afstanden één procent duurder maken."

Ontnuchterend
Een zwembad in Berlijn beklaagde zich erover dat als gevolg van de energiebelasting elektriciteit, gas en water een half miljoen gulden per jaar duurder worden. De ontnuchterende werking van een frisse duik begint dus straks al aan de kassa.

Het zijn maar een paar voorbeelden, die duidelijk maken dat de regering wel op weg is om haar eerste politieke doelstelling te bereiken (duurdere energie), maar er voorlopig nog niet in slaagt om ook de tweede (goedkopere arbeid) te verwezenlijken.

De Duitse kiezer ervaart in het dagelijkse leven steeds vaker welk prijskaartje er hangt aan het nieuwe regeringsbeleid. En dan is het nog niet eens 1 april 1999, de datum waarop de automobilist aan de pomp zeven cent meer per liter gaat betalen en de energiemeters thuis regelrecht een aanval gaan doen op het huishoudgeld.

Is het gek dat voor het eerst sinds een jaar de CDU van de vorige bondskanselier Helmut Kohl in de peilingen op een hogere score uitkomt dan de SPD? Zouden er deze week verkiezingen worden gehouden dan haalt de grootste oppositiepartij 39 procent tegen 38 procent voor de grootste regeringspartij. Niet alleen de burgers beginnen na een blauwe maandag rood-groen regeringsbeleid te morren.

Bondskanselier Schröder (foto) moest in allerijl rond de tafel met zijn geestverwante minister-presidenten van de Duitse deelstaten. Naar de mening van deze vooraanstaande SPD'ers wentelt het nieuwe regeringsakkoord te veel lasten af op de toch al slecht bij kas zittende 'Länder'.

De 'muiterij' vanuit de 'provincie' werd voor de camera's uitgevochten. Ondertussen spuwde de CDU gal. Nog nooit eerder was vertoond dat een bondskanselier alleen met de deelstaten overlegt die door partijgenoten worden geregeerd. Alsof de rest van het land niet meer meedoet.

In een televisiegesprek moest Gerhard Schröder al in de wittebroodsweken van zijn 'huwelijk' met Joschka Fischer publiekelijk toegeven dat er wat schoonheidsfoutjes waren gemaakt. "We willen te veel in te korte tijd", luidde zijn excuus.

De Groenen, die in de regering kwam met niet meer dan zes procent van de stemmen, lijkt ondertussen de agenda te bepalen. Discussies over extra verhogingen van de benzineprijs en het niet als eerste gebruiken van atoomwapens door de NAVO zijn valse noten, die verontrusting veroorzaken tot over de Atlantische Oceaan. Dirigent Schröder weet zich er duidelijk nog geen raad mee.

Crisisberaad
Al deze zaken leidden woensdagavond, naar eigen zeggen van beide partijen, tot topoverleg om in het vervolg beter gecoördineerd te kunnen optreden. Politieke waarnemers in Bonn zagen er echter al het eerste crisisberaad in.

Ook in Duitsland geldt de ongeschreven regel dat een nieuwe regering pas na de eerste honderd dagen op haar daden mag worden beoordeeld. Dat rood-groen na zestien jaar oppositie even tijd nodig zou hebben om in het Bonner labyrint de weg te vinden, stond bij voorbaat vast.

Maar dat de bondskanselier al in de 'stille' periode de weg kwijt is en zijn gevolg niet binnen de paden kan houden, is voor Duitsland en zijn buren een zorgelijke zaak die niet onopgemerkt mag blijven. Zeker gezien het feit dat Duitsland als voorzitter van de Europese Unie vanaf januari 1999 een belangrijke stempel drukt op het Europees beleid.






[Voorpagina]

[Nederland]

[Buitenland]

[Telesport]

[Financiën]

[Xtra]




Auteursrechten voorbehouden 1996-1998, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam
De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.