"Na drie jaar wil ik eindelijk leven zonder pijn" Van Basten kiest voor handicap AMSTERDAM/MONACO, vrijdag Een half jaar nadat hij een punt achter zijn voetbalcarrière zette, heeft Marco van Basten opnieuw een ingrijpende beslissing genomen. Omdat hij pijn bleef houden in zijn inmiddels beruchte rechterenkel, heeft de 31-jarige ex-international besloten het gewricht vast te laten zetten, waardoor hij de rest van zijn leven licht mank zal blijven lopen. De bewuste operatie heeft inmiddels plaats gevonden in het Amsterdamse AMC-ziekenhuis, waar orthopedisch chirurg Van Dijk met drie bouten van ieder zes centimeter het scheenbeen van Marco van Basten min of meer aan de voet heeft vastgezet. De voormalige speler van Ajax, AC Milan en het Nederlands elftal zal de komende maanden in zijn woonplaats Monaco bijkomen van de zo ingrijpende operatie. Marco van Basten: "Nadat ik vorig jaar besloot te stoppen, hoopte ik dat de pijn met rust eindelijk zou verdwijnen. Helaas bleek dat niet het geval. Eind december is tijdens een kijkoperatie m'n enkel nog een keer schoon gemaakt, waarbij de laatste twee schroeven werden verwijderd. Daarna ging het weer iets beter, alleen bleef de pijn." Vervolgens besloot Marco van Basten de knoop door te hakken. Een beslissing die tot gevolg heeft, dat hij voor de rest van zijn leven met een lichte handicap moet leren leven. "Maar na drie jaar van voortdurende pijn had ik er schoon genoeg van. Altijd maar die pijn, het ging steeds meer m'n leven beheersen. Vanuit m'n enkel bonkte het als het ware door m'n hele lichaam heen. Als je uitzicht hebt op beterschap dan wil je alle ellende nog op de koop toe nemen, helaas was er nauwelijks nog enig perspectief. Ik had het hoogstens nog een paar jaar kunnen rekken, maar het werd voor mij steeds duidelijker dat een blijvend lichamelijke ongemak helaas onafwendbaar was. Toen heb ik de knoop maar doorgehakt." Over de gevolgen van de ingreep, waarbij het scheenbeen aan het spronggewricht werd vastgezet, zegt Marco van Basten: "Ik kan m'n voet dus niet meer draaien. Omdat het gewricht is vastgezet ga je bovendien mank lopen. Op termijn kan je dat nadeel enigszins verminderen, waardoor je weer in staat bent om te golfen en een beetje te tennissen. Vanuit zo'n situatie kan je eindelijk weer beetje bij beetje normale dingen gaan doen. Dingen, waar ik de afgelopen jaren niet meer aan toe ben gekomen." Maar het belangrijkste is toch, dat hij over enkele maanden weer pijnvrij is. Marco van Basten: "Naar dat moment kijk ik echt uit. Voorlopig zit mijn been zes weken in het gips, daarna gaat er voor vier weken loopgips omheen en begin mei kan ik eindelijk aan een revalidatie beginnen die wel tot iets leidt. Dat wordt ook hoog tijd." Ondanks het vervelende nieuws, klinkt hij toch opvallend monter. Haast opgelucht, omdat de kogel nu door de kerk is. Na jaren waarin hij van de ene operatie-tafel na de ander strompelde, waarbij soms de meest bizarre en pijnlijke 'experimenten' op hem werden toegepast, heeft Marco van Basten nu eindelijk zelf een punt achter zijn lijdensweg gezet. Wat rest is een ongemak, waar hij nu mee moet leren leven. "De tijd zal het leren of het me mee- of tegen gaat vallen. Maar ik wilde niet langer het risico nemen, dat de enkel nog verder zou verslechteren. Volgens het laatste onderzoek zag het bot er al uit als een Bros-reep en dat na drie jaar van voortdurende medische begeleiding. Dan blijft er nog weinig keus over." Marco van Basten speelde in mei 1993 zijn laatste wedstrijd. In de zomer van 1994 leek hij terug te komen, maar na een mislukt experiment met een door de Belgische chirurg Marc Martens aangebrachte apparaat/machine om zijn gewricht, raakte de topschutter opnieuw in de versukkeling. Toen er een jaar later nog geen verbetering in de situatie was opgetreden, besloot Marco van Basten op 17 augustus 1995 een punt achter zijn carrière te zetten.