Monnik aast op geel
door Raymond Kerckhoffs
DEN BOSCH, donderdag - Zijn ambitie reikt verder dan 9,4 kilometer. Proloogspecialist Chris Boardman
heeft zijn doelen verlegd. De Engelsman koestert een plaats bij de eerste
tien in het klassement in Parijs. Desondanks zal hij zaterdag rondom de
Brabanthallen tot het uiterste gaan in de proloog om andermaal 'the yellow
jersey' te veroveren.
Achter de Engelse gentleman schuilt een van top tot teen gedreven sportman.
Chris Boardman, een bonk dynamische kracht, is overmorgen in de proloog
de te kloppen man. In 1994 vestigde hij in de korte openingstijdrit in Lille
met een gemiddelde van 55,152 kilometer per uur een nieuw snelheidsrecord
in de rijke historie van de Tour de France. Verleden jaar was de Brit minder
fortuinlijk. In Saint-Brieuc overwon de zwaartekracht zijn evenwicht. Met
een dubbele enkelbreuk en een gebroken pols was zijn Tour na amper drie
kilometer verleden tijd. Dit jaar jaagt hij in Den Bosch opnieuw naar het
geel en naar nog veel meer.
Morgen klinkt het happy-birthday voor Chris Boardman, die dan zijn 28e verjaardag
viert. Tijd voor een feestje is er niet, zoals hij zichzelf al enkele jaren
nauwelijks vrije tijd gunt. "Wielrennen is geen sport, maar een manier van
leven", zegt hij met een filosofisch tongval. "Vierentwintig uur per dag,
365 dagen van het jaar moeten in het teken van de sport staan. Dat is de
enige manier om te slagen. Nog vier jaar zal ik als een monnik leven voor
mijn vak. Alleen op die manier kan ik een poging wagen naar het hoogste
bereikbare in de wielersport: de Tour winnen. Ik ben overtuigd van mijn
sterke lichaam. Het klinkt misschien arrogant, maar dat is in de wielersport
ook nodig."
De komende weken worden een grote test voor de kopman van de Franse Gan-formatie.
Eerst moet hij nog bewijzen dat hij bergop met de klassementsrenners mee
kan. "Waarom zou dat niet lukken?", vraagt hij zichzelf af. "Wanneer ik
in training een vermogen van 572 watt trap en in de proloog Indurain en
Zülle makkelijk versla, dan moet ik bergop toch ook goed kunnen presteren.
Met inspanningsfysioloog Peter Keen heb ik intensief onderzocht waar mijn
problemen bergop lagen. Ik heb mijn positie op de fiets veranderd, waardoor
ik verder naar achteren zit. Daarnaast train ik op een speciale hometrainer,
waarmee je Alpencols kunt nabootsen. Het is een intensieve training, waarbij
ik de snelheid en het stijgingspercentage kan bepalen. In etappewedstrijden
als de Dauphiné Libéré ging het klimmen en tijdrijden redelijk. Ik kan echter
niet zeggen of ik dat drie weken volhoud zonder dat ik door het ijs zak.
De toekomst zal dat moeten leren."
Zaterdag is de Engelsman een van de favorieten in de proloog (9,4 km.) die
in de Brabanthallen van start gaat. "Desondanks is dat niet mijn belangrijkste
doel in deze Tour. Het vlakke parcours met lange rechte wegen ligt mij wel.
Net zoals in Lille zal ik het parcours van de proloog fietsend achter mijn
ploegleiderswagen verkennen. Op die manier kan ik met een snelheid van bijna
zeventig kilometer de bocht in duiken en weet ik hoe scherp ik hem kan aansnijden.
Het is een techniek, zodat je niet hoeft af te zien om tot topsnelheid te
komen, maar je kunt wel met die snelheid de bochten nemen."
"Ik heb een fout gemaakt", blikt hij terug op zijn val van vorig jaar. "Een
kleine fout, maar wanneer je met een snelheid van tachtig kilometer per
uur valt, dan kan dat grote gevolgen hebben. Door die val heb ik een jaar
in mijn ontwikkeling verloren. Als het regent in Den Bosch zal ik de proloog
zeker niet winnen. Ik ga dan geen risico's nemen, dat is de les van Saint-Brieuc."
home | renners | ploegen | etappes | nieuws | spel
|