NOORDWIJK - Na zeven jaar keert Ernie Els terug naar Nederland. De Zuid-Afrikaan is de grote trekpleister van het TNT Open.

De bijnaam zegt alles: The Big Easy. Groot is Theodore Ernest met zijn 1,91 meter zeker. Ook qua daden is de Zuid-Afrikaan geen kleintje. Hij is van alle 156 deelnemers de hoogst genoteerde speler op de wereldranglijst. Sinds zijn debuut als professional in 1989 won Els 32 toernooien, waaronder twee US Opens. Het is de vierde keer dat de 31-jarige Ernie Els het Dutch Open speelt. Hij maakte zijn debuut in 1992, zijn eerste volle seizoen op de Europese Tour. De verlegen Els kreeg van organisator Robbie van Erven Dorens die altijd een neus voor talent heeft een wildcard en hij eindigde met een score van 287 slagen, een onder par, op de gedeelde 32e plaats. Zijn beste score was een 68, op de tweede dag. In 1993 miste Els weer op Noordwijk de cut en een jaar later behaalde hij op Hilversum zijn beste prestatie in een Dutch Open: gedeeld zevende.

In Europa was Ernie Els in '92, tijdens het toenmalige Heineken Open, een veelbelovende speler, die zich internationaal echter nog moest bewijzen. In eigen land had hij al flink huisgehouden door maar liefst zes toernooien te winnen, waaronder het Zuid-Afrikaans Open. In 1994 won Els zijn eerste wedstrijd van de Europese Tour, de Dubai Desert Classic. Een paar maanden later kon helemaal niemand in de golfwereld meer om hem heen. Op een snikheet Oakmont, in de staat Pennsylvanië, eindigde Els in het US Open gelijk met de Amerikaan Loren Roberts en de Schot Colin Montgomerie. In het US Open wacht de spelers in zo'n geval een play-off over achttien holes. Na die extra ronde stonden Els en Roberts nog steeds gelijk. Op de derde extra hole dus de 93e van het kampioenschap stelde de Zuid-Afrikaan zijn eerste zege in een Major veilig. Drie jaar later won Els het US Open nog een keer, nu op de Congressional Golf Club in Washington DC.

Na zijn eerste zege in het US Open stapte Els over naar de veel lucratievere US Tour en hij vestigde zich in Orlando, samen met zijn vriendin Liesl. Toch vergat Ernie Els Europa niet. Hij kocht een huis op Wentworth, de Engelse baan waar hij vanaf 1994 drie jaar op rij het World Matchplay op zijn naam schreef. De laatste seizoenen speelt Els meer dan tien wedstrijden van de Europese Tour, maar het Open moest hij te vaak overslaan, omdat hij geen toestemming van de US Tour kreeg. Leden van dat circuit mogen nu eenmaal maar een beperkt aantal wedstrijden buiten de VS spelen.

Vorig jaar werd Els drie keer tweede in een Major: in The Masters, het US Open en het Brits Open. Steeds was ene Tiger Woods te sterk voor hem.

Dit seizoen won Ernie Els nog geen belangrijk toernooi. Op de Europese Tour behaalde hij maar één top-tienplaats, in de VS eindigde Els vier keer bij de beste tien. Zijn beste resultaat was een zesde plaats in The Masters. Een paar weken geleden stelde Els in het US Open teleur. Met een totaal van veertien boven par werd hij slechts 66e. De laatste weken tobt Ernie Els met een rugblessure en misschien is dat de reden dat hij minder presteert. Zijn langzame, prachtige swing wéér The Big Easy is nog een genot voor het oog, maar zijn drives zijn minder zuiver, hij putt minder goed en zijn gemiddelde score is dan ook een stuk hoger dan in het seizoen 2000. Maar net als bij alle andere topsporters kan één goed rondje al voldoende zijn om de vormcrisis vaarwel te zeggen.

Ondanks de status van superster, zeker in eigen land, is het succes Els niet naar het hoofd gestegen. Na de geboorte van zijn dochtertje Samantha, vlak voor het Volvo PGA Championship van 1999, kon hij tijdens de persconferentie alleen maar over haar praten. Golf was volledig naar de achtergrond verdrongen. Na een zege in eigen land kreeg Els eens een telefoontje van president Nelson Mandela. "Wat heb je tegen hem gezegd?" vroegen journalisten. "Niet veel", zei Els eerlijk. "Die man is zo groot, daar kun je alleen maar naar luisteren." Een paar jaar geleden werd de laatste dag van het Dunhill Championship in Johannesburg getroffen door zware onweersbui. Ontspannen ook daarom heet hij The Big Easy keek hij met een aantal journalisten en vrienden naar de tv, naar een cricketmatch tussen Zuid-Afrika en Australië. Af en toe maakte hij een praatje met passerende toeschouwers, zette wat handtekeningen op petten en andere kledingstukken. Een vriendelijk woord voor iedereen. En zo voelt Els zich op z'n best. Easy, Big Easy.

di 24 jul 2001