[Golfspecial]

 


[Systeemontwikkelaar]
[Sterrendal]

De grote hobby van Maarten Lafeber

door Hans Woudstra - HILVERSUM, zaterdag

Timmerlieden leggen de laatste hand aan de vloeren van het reusachtige tentendorp. Zij verstoren de rust in de Hilversumsche Bossen, waar leveranciers met volgeladen vrachtwagens af en aan rijden. De mobiele telefoon is van grote waarde voor Anja Fabery de Jonge. De rechterhand van organisator Robbie van Erven Dorens nam twee weken geleden al haar intrek op het domein van een van de mooiste golfbanen van ons land.

"Hallo, met Anja..." Tussen de drukte van alledag is de verschijning van Maarten Lafeber een verademing. De 22-jarige jongeling staat bekend als het grootste golftalent dat ons land de laatste jaren heeft voortgebracht en zijn doorbraak naar de rijen der professionals is niet ver weg meer.

"Ik ben er klaar voor en weet wat me te wachten staat. De motivatie om als amateur verder te gaan werd minder. Ik heb een nieuwe uitdaging nodig en ben niet bang om op mijn bek te gaan. Ik weet wat ik kan, weet ook wat ik niet kan, maar leer iedere dag nog erg veel", klinkt het. Een paar jaar geleden speelde Lafeber op de Hilversumsche een oefenrondje met longhitter John Daly. Die verbaasde zich erover dat een jongen met zulke dunne armen zover kon slaan. Lafeber: "Dat gaf me wel een kick. Ik heb een behoorlijke lengte in mijn spel. Ik denk dat dat komt, omdat ik met mijn lange armen een wijdere swingboog maak dan de anderen. Het heeft bij mij niets met kracht, maar alles met ritme en techniek te maken, denk ik."

Vorig jaar nog bracht hij de toeschouwers tijdens het eerste Sun Open in extase, toen hij op de derde dag een rondje van 65 liet aantekenen. Hij verscheen zowaar als achtste op het leaderboard. Lafeber: "Een dag later maakte ik 77 en toen stond ik weer met beide benen op de grond. Ach, ik ben nooit een jongen van pieken en dalen geweest. Bij mij is het altijd geleidelijk gegaan. Ik moet vooral rustig blijven. Ik heb best wel veel vertrouwen in mijn eigen spel, maar ik weet dat ik eerst moet presteren en dan komt de rest vanzelf wel."

En presteren, dat deed hij. Hij won het Spaans amateur open, werd tweede in Sotogrande bij de Copa de Jerez, vijfde bij het internationale Franse Open en derde op het Marokkaanse amateurkampioenschap. Even leek het erop of Lafeber onlangs te veel met de stokken in de hand liep. Zijn spel ging wat achteruit, maar zijn kundige coach Tom O'Mahoney zag het direct. Rust was geboden. Lafeber: "In Tom heb ik een blind vertrouwen. Hij zag op de baan dat ik minder gretig was. Rust kan je soms goed doen. Op dit moment ben ik weer haarscherp. Ik heb zin in het Sun Open en ga vooral spelen om te genieten. Ik hoef niks en moet niks en leg mezelf absoluut geen extra druk op. Mijn doel is nu om de cut te halen en dan kijk ik zaterdag wel verder. Vorig jaar ben ik op een score van -2 geëindigd. In principe moet dat lager kunnen, ja."

Maarten Lafeber leert iedere dag. Nog niet zolang geleden kon hij nog weleens verschrikkelijk boos worden als hij een putt van een meter of elf miste. Is dat niet een beetje raar? Lafeber: "Klopt, maar dat is voorbij. Ik tel nu eerst tot tien. Dat hoort bij het leerproces. Op televisie kan ik genieten van het Britse Open. Dan volg ik de spelers heel nauwlettend. Hoe ze lopen over de baan, hoe ze missers verwerken. Laatst werd ik gediskwalificeerd, omdat ik een kaart ondertekende die verkeerd was ingevuld. Ik had haast en tekende even snel. Te snel. Dat zal me nooit meer overkomen."

Maarten Lafeber golft vanaf zijn 15de jaar. Daarvoor speelde hij tennis en was lid van de hockeyclub. De Eindhovenaar had aanleg voor golf en was weldra verslaafd aan het spel. Dat zag ook zijn vader Eric, die zelf met handicap 7 een leuke bal slaat. De jonge Maarten groeide wat lichaamslengte betreft naar 1.91 meter. Met zijn 69 kilo bleef hij een lichtgewicht. Zijn clubs werd met een inch verlengd en Lafeber jr. begon te scoren. Op de Tongelreep (ooit een rondje 58...), Welschap, de Eindhovense, Zeegersloot, Purmerend en Hilversum, waar hij als amateur de baanrecords met veelal ronden van 65 in zijn bezit heeft. Niet dat de nuchtere Lafeber daar veel waarde aan hecht, maar toch...

Na het Sun Open wacht hem intussen een lang en zwaar programma. Voor hem eindigt dit jaar als professional. Dat staat vast. Vijf weken is hij onderweg als deelnemer van het Zwitsers amateur Open, het NK Matchplay, het EK individueel in Genève, de Challenge Open en dan de voorkwalificatie in september in Engeland. Daar moet Lafeber zich zien te kwalificeren voor de Tour-school. Gezien zijn kwaliteiten moet dat voor de Nederlandse kampioen strokeplay geen al te grote opgave zijn. Veel zullen we ongetwijfeld nog van hem gaan horen. En dat kon best deze week al eens zijn.

 

Auteursrechten voorbehouden 1996-1997, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam


De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape of Microsoft Internet Explorer