De Sun-studio in de binnenstad van Memphis ziet er nog precies zo uit als op die dag in augustus 1953, toen Elvis Presley er binnenstapte om beroemd te worden. Sam Phillips, de studiobaas, steeds op zoek naar nieuw talent, vond het maar niks.

Studiobaas is nu een kettingrokende Mark Bell. Die vertelt: "Elvis wilde ontdekt worden, net als al die andere jongens die hier in- en uitliepen. Op die dag in augustus was Phillips met een stapel banden onder zijn arm op stap. Zijn assistente, Marion Keisker, indertijd een populaire dj en Miss Radio of Memphis, bediende de ampex-recorder en Elvis zong 'My Happiness' en 'That's when your heartaches begin'. Ze noteerde na afloop zijn adres en telefoonnummer en krabbelde erbij: 'Goede balladzanger, in de gaten houden.'"

"Nadat Sam Phillips de proefopname had gehoord, vond hij het maar niks. Na aandringen van Marion probeerde Phillips het nog een keer. Ruim een half jaar is hij met die jongen in de weer geweest! Avond na avond, samen met bassist Bill Black en gitarist Scotty Moore, die trouwens ook niet onder de indruk waren. Op het moment dat Sam het wilde opgeven, waren die jongens wat aan 't dollen. Elvis begon 'That's alright mama' te spelen. Up tempo, heel vreemd, nooit gehoord! Sam vond het prachtig. 'Doe het nog een keer', riep hij en zette direct de Ampex aan. Vervolgens namen ze op dezelfde manier de blues-song 'Blue Moon of Kentucky' op."

"Sam perste slechts één plaatje en daarmee ging hij naar WHBQ, een lokaal radiostation waarnaar vooral blanken luisterden. Veertien keer werd die avond 'That's alright mama' gedraaid. Er kwamen 47 verzoeken binnen hem nog eens te draaien. De rest is geschiedenis..."

Mark Bell: "Bob Dylan is hier geweest. Hij zeeg zonder een woord te zeggen midden in de studio ineen en kuste de vloer. Paul Simon heb ik maar een woord horen zeggen: 'Wow!' En dat wel honderd keer."