Claus: intellect, charme en humor overwinnen aarzelingen over Duitse prins

Foto: Fotobureau Stokvis

De verloving van 'onze' kroonprinses Beatrix met de Duitse diplomaat Claus von Amsberg op 28 juni 1965 bracht de gemoederen in de Nederlandse samenleving - toch al in de ban van provorellen en anti-Vietnam-demonstraties - heftig in beroering. Ook al trachtte koningin Juliana de emoties te sussen met haar geruststellende woorden: „Ik kan u verzekeren, het is goed."

De nevel van rookbommen die bij het huwelijk op 10 maart 1966 in Amsterdam rijkelijk ontploften, zou echter in de daarop volgende jaren snel optrekken. De aanvankelijke scepsis sloeg geleidelijk om in acceptatie en later zelfs waardering voor de serieuze, consciëntieuze Claus, de idealist, de diplomaat, de intellectueel, de jurist.

´Je glimlach onthult een liefdevol hart´

In goed Nederlands sprak hij bij zijn trouwen: „Lieve Trix, jou wil ik danken voor je liefde die mij gelukkig maakt. Niemand wordt meer gecharmeerd door je glimlach dan ik. Je hebt mij laten zien dat achter deze glimlach een liefdevol hart verborgen is met oprechte belangstelling voor de problemen van ieder mens die je ontmoet. Ik sta met vreugde en vertrouwen tegenover de mooie en veeleisende taak, die van nu af aan op onze gemeenschappelijke schouders rust."

Een vuur dat ruim dertig jaar later nog niet gedoofd was. In oktober 1999, tijdens de uitreiking van de Prins Claus-prijzen voor Cultuur en Ontwikkeling bleek dat niets van die liefde in de ruim dertig jaar huwelijk was verdwenen. In het Engels betuigde hij toen weer ten overstaan van een volle Burgerzaal van het Paleis op de Dam zijn liefde aan zijn echtgenote.