Leven
in een glazen kooi valt zwaar
Debater in hart
en nieren
|
Foto:
ANP
|
Intellectueel
debat heeft op Claus altijd een grote aantrekkingskracht gehad.
Niet zelden stuurde hij een gelezen boek voorzien van kanttekeningen
naar iemand op met het verzoek om commentaar. Bedoeld als invitatie
voor een nader gesprek of aanzet voor een debat."
Zo ook de talloze notities ('blocnootjes')
in minuscuul handschrift die hij op het ministerie verstuurde naar
stafleden en ambtenaren, vaak voorzien van een uitgeknipt stukje
uit Le Monde of de Frankfurter Algemeine.
´Neem
me serieus´
De meeste ambtenaren
met wie hij op het ministerie omging beschouwden hem als 'een collega'
en gingen op informele voet met hem om. De meesten spraken hem gewoon
aan met 'prins Claus', sommigen tutoyeerden hem. Enigerlei eisen
aan de omgangsvormen heeft hij nooit gesteld, behoudens de
wens (zo formuleerde een naaste medewerker het) om serieus genomen
te worden".
De oorzaak dat
hij altijd op de achtergrond opereerde zat in zijn karakter. Hij
was zeer bescheiden, dat was één van zijn meest wezenlijke
eigenschappen. Hij zou zich nooit opdringen, zich niet op
zijn positie laten voorstaan en niet meer ruimte in beslag nemen
dan hij nodig had", zei één van zijn ambtenaren
ooit over hem.
|