Een eenvoudige steekproef leert dat mensen er geen flauw benul van hebben hoeveel buitenlanders zich deze eeuw in ons land blijvend hebben gevestigd. Ook weet men niet hoeveel Nederlanders zijn geëmigreerd. De afgelopen 99 jaar zijn er 5,7 miljoen mensen naar ons land verhuist. Tegelijkertijd pakten 4,9 miljoen Nederlanders hun biezen. In het begin van deze eeuw was er een behoorlijke trek naar Amerika en het Duitse Ruhrgebied. Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog keerde het tij. In het neutrale Nederland vestigden zich vooral ontheemde Belgen. In de periode tussen beide wereldoorlogen hielden de immigratie- en emigratiecijfers elkaar aardig in evenwicht. De eerste Chinezen en Italianen kwamen, opvallend veel Duitse dienstmeisjes en in de jaren dertig probeerden vooral Joodse vluchtelingen een veilig heenkomen bij ons te zoeken. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond er mede als gevolg van de ogenschijnlijk slechte vooruitzichten een Nederlandse emigratiekoorts, met name naar landen die zaten te springen om nieuwe arbeidskrachten zoals Australië, Nieuw-Zeeland, Canada en Zuid-Afrika. In het begin van de jaren zestig de werkloosheid was vrijwel nul zaten wij weer om werknemers te springen. Het fenomeen gastarbeiders deed haar intrede. Vooral Marokkanen en Turken en later de Surinamers vestigden zich permanent in ons land. Na 1970 is het beeld drastisch veranderd: er vestigen zich veel meer vreemdelingen hier, dan dat wij ergens anders gaan wonen. De komst van grote groepen economische en politieke vluchtelingen is een belangrijk politiek probleem geworden. Op dit moment bestaat circa 10% van de naoorlogse bevolking uit immigranten en hun afstammelingen.Van emigratie- naar immigratieland
Terug naar '100 jaar Nederland'