BAGDAD - De Iraakse geheime dienst, de Mukhabarat, ging met dezelfde precisie en meedogenloosheid te werk als de collega's van de Stasi uit het DDR-tijdperk. Dat blijkt volgens The Sunday Times uit de duizenden ronddwarrelende documenten in en om het gebombardeerde en verlaten hoofdkantoor van de Mukhabarat in Bagdad. Tussen de puinhopen zijn Irakezen nog altijd wanhopig op zoek naar informatie over hun verdwenen familieleden.
Uit de handgeschreven notities blijkt dat het kleinste voorwendsel reden was voor het schaduwen van personen. Dat kon varieren van 'praatjesmaker' of 'onruststoker' tot het hebben van een 'onfatsoenlijke vrouw' of 'slechte zussen'. Ook Irakezen die weigerden mee te doen aan een demonstratie van de Baath-partij of een bezoek aan de Russische of Duitse ambassade brachten, stonden onder verdenking.
In het dossier van ene Doreid Farhat Jawal, die in 1979 ontsnapte naar het voormalige Tsjechoslowakije nadat hij was beschuldigd van het lidmaatschap van de communistische partij, is te zien dat hij en zijn familie anno 2003 nog steeds in de gaten werden gehouden door de Mukhabarat. Veel informatie en beschuldigingen kwamen, net als in het Nazi-tijdperk en in de voormalige Sovjetunie, van familie en vrienden.
Zelfs voor verhuizingen moest toestemming worden gevraagd aan de geheime dienst, om te kunnen beoordelen of dat een gevaar voor de staatsveiligheid kon opleveren. Tussen de papieren liggen ook honderdduizenden brieven van families die informeren naar hun vermiste geliefden en verzoeken om bezoekrecht van gevangenen.
In het gebouw, waar tijdens het ruim twintig jaar durende regime van Saddam Hussein duizenden mensen zouden zijn gemarteld en gedood, zijn capsules gevonden met een medicijn dat astmapatiënten helpt met ademhalen. Deze zouden zijn gebruikt om uitgeputte gevangenen in de propvolle cellen letterlijk meer lucht te geven. Daarmee kon worden voorkomen dat ze het loodje legden door verstikking voordat ze konden worden verhoord.
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}