Er moeten heel wat bedrogen mannen rondlopen op onze aardbol. Vooral onze mannelijke lezers waren namelijk behoorlijk verbolgen over de oproep van vorige week waarin wij u vroegen of u dacht dat de ware liefde bestond. Niet de inhoudelijke kant van die oproep stak hen echter, maar de bijbehorende reportage.

Mirjam en Charmaine met het betekenisvolle schilderij 'Als liefde voor de maan gaat'

Het feit dat Charmaine haar ware herkende in de buurman en daarvoor Kees verliet, viel niet in goede aarde. "De nakomelingen van de homo sapiens aanbaden de zon, horden stammen op deze aardkloot hedendaags aanbidden de buurmans vrouw en omgekeerd", schreef bijvoorbeeld vaste inzender D. van der Aa. "Als er een mogelijkheid wordt geboden om hieraan gestalte te geven en daadwerkelijk tot actie over te gaan, verliezen deze lui het vermogen om te denken."

De ware romantische zielen bleken dus toch de vrouwen. Antoinette die in haar, zoals zij schrijft, gelukkig huwelijk nog steeds bang is dat ze op een dag getroffen wordt door de bliksem en er een 'ware' voor haar staat die ze op slag als zodanig herkent.

"Stel nou dat ik te snel voor een veilige en knusse relatie heb gekozen en daardoor het echte werk misloop. Zou ik dan alles op moeten geven om die ware-bij-nader-inzien te volgen, of zou ik de rest van mijn leven ongelukkig dromen van wat had kunnen zijn..." Ze besluit haar inzending met de verzuchting: "Ach, het leven is toch geen Hollywood-film."

En daaruit kun je dan weer opmerken dat ze kennelijk niet de brief van onze eigen mevrouw Nijhof-Mühlemann heeft gelezen. Amper een week geleden zaten we bij haar op de koffie. We dachten dat we haar kenden. We hebben nog gevraagd hoe ze haar man had leren kennen. Het superromantische verhaal dat ze ons deze week stuurde, hebben we toen echter niet in deze ontroerende versie gehoord. Onze trouwste fan zei het zelf al: "Ik ben beter met het geschreven woord dan verbaal."

Zij leerde dus haar Albert kennen bij tante Betty waar hij logeerde: "Het eerste wat ik van hem zag was een kuif lichtblond golvend haar boven een radiocassetterecorder waaruit een nummer van de Beach Boys klonk. Toen hij opkeek ontwaarde ik een sympathiek gezicht én markant voor een jongeman van 25 jaar. Nee, geen vlinders in mijn buik, daarin zat een voldragen kind van een man met donkerblond golvend, grijzend haar." Haar brief vervolgt met hoe de blonde jongen haar naar het ziekenhuis brengt als de bevalling begint en hoe zij en hij elkaar uiteindelijk in de armen vallen. Hij zorgt voor haar kindje alsof het van hem is.

"Na een huwelijk van 32 jaar weet ik dat hij de ware is voor mij. Romantisch? Een beetje, ja, maar niet hemelbestormend hartstochtelijk. Als men de balk voor de eigen ogen weghaalt en de splinter uit het oog trekt, ziet men de parel vanzelf liggen. Het is dan zaak die gauw op te rapen, voordat iemand hem voor de zwijnen gooit. Er is dus wel degelijk een ware liefde voor iedereen die dat wil."

Uw reacties:

BEZINNING

Volwassenen kunnen zelf bepalen hoe ze verliefd worden, zich laten verleiden of verleiden. Jammer voor Kees en Sjak. Misschien ook jammer voor degene die na hun zullen volgen. Of misschien ook weer niet. Liefdesperikelen zijn zo persoonlijk, dat een dwaas ook dat beseft. Iedereen heeft zo zijn/haar mening klaar of oordeel. Wie met zijn/haar ogen dicht door de nevel van liefde-geest voortdendert, dwars, wars van alle "voortekens,waarschuwingen", wordt onherroepelijk teruggeworpen op het eiland, dat luistert naar de naam "wijsheid en meditatie". Voor velen is de liefde een Arena, met deelnemers, toeschouwers en het spel. Spelen en bespeeld worden en geen boodschap hebben aan de andere. Misschien ook voor Maaike nu een tijd van bezinning!!

C. DE FARIA

SCHADUW

Natuurlijk moet je niet alles opgeven voor een nacht passie of hartstocht.

Ik heb samen met mijn vrouw vier kinderen. Wat een andere vrouw mij kan geven staat ver in de schaduw van mijn eigen vrouw. Dat de verleiding hoog en dichtbij is wil nog niet zeggen dat je het moet pakken.

COR MAAS

ERGEREN

Tegenwoordig gooit men zo snel de huwelijks-trouw en beloftes in de gracht/ sloot. Men is ook snel afgeleid. Men is de mooie,goeie momenten en de redenen al weer snel vergeten waarom men voor elkaar kiest.En waarom men van elkaar is gaan houden..!! Snel afgeleid, omdat het gras bij de buren groener is. Snel afgeleid en ingepakt door mooie woorden,kadootjes,aandacht en misschien zelf een betere sex met de andere.

"Ik zelf had het pas op het allerlaatst door", zegt Charmaine. Zij en de nieuwe buurman werden hartstochtelijk verliefd. Hier kan ik me vreselijk aan ergeren, mensen. Je bent verdorie toch geen zestien meer en of je bent er toch zelf bij? Het verhaal, daar druipt alleen maar drama, wanhoop, boosheid en teleurstelling af. Velen zijn gekwetst (ook Kees of is men Kees vergeten??) en 'echte, ware liefde, onbaatzuchtige zal ter zijne tijd, de wonden helen. Liefde laat zich niet definieren, omlijsten, zoals het bewuste schilderij, maar het is toch een mooi sociaal gebaar van de schilderes.

D. DE JONG

GELUKKIG

Ik geloof inderdaad in de Ware. Heb hem zelf 8 maanden geleden gevonden. Na veel relatieproblemen ben ik nu in en in gelukkig. Het kan dus wel.

IKKE

MAGNETEN

Als je je prins op het witte paard tegen komt, kun je niets anders meer dan er voor gaan. Je voelt gewoon dat het hem is. Net als de plus en min van 2 magneten naar elkaar worden toegetrokken. Je moet niet naar de ware zoeken want hij staat van zelf een keer op de stoep!

E. VAN DE BURGT

VERWARRING

Ware liefde? Wat is waar? Wat is liefde? Meestal wordt het verward met een goed, lekker menu na een goeie sekspartij of was het andersom? De nakomelingen van de homo sapiens aanbaden de zon, horden stammen op deze aardkloot hedendaags aanbidden de buurman's vrouw en omgekeerd. Als er een mogelijkheid geboden wordt om hieraan gestalte en daadwerkelijk tot actie over te gaan (de seksuele handelingen.o.a.) verliezen deze zelfde lui het vermogen om te denken. Want het denkniveau is gezakt naar hun testikels en of hun eierstokken. In de heetst van de strijd worden over en weer liefdesverklaringen geuit en misschien zelf op papier gepend. De mens is neergestreken op deze aardkloot om te leren. Kwaadschik, goedschiks, leren zal-ie! Het heeft zich in een te krappe jas gestoken en heeft het nog niet door, alleen wanneer zuurstof tekort, langzaam zijn geest en bewustzijn aan het aantasten is. Zullen deze nakomelingen van de homo sapiens, de durf, moed en wijsheid bezitten (erven) om deze (liefdes)levens in werkelijke perspectieven te 'zien', zelfs ook met hun ogen dicht!!!

D. VAN DER AA

TOL

Iedereen betaalt zijn, haar tol bij (on)doordachte acties. Een wisselwerking in dit universum (de kosmos). Vaak worden deze acties (een liefdes-affaire aangaan, terwijl je getrouwd bent en of al in een diepe liefdesrelatie zit) door egoisme, zelfvoldaanheid en hoogmoed ondernomen en gehandhaafd. De een zal altijd het gelag betalen, want de andere ligt lachend in de armen van de nieuwkomer en is zeker niet bezorgd over het welzijn van de achterblijver! Mistroostig verhaal, het had anders kunnen zijn als deze mevrouw en die 'buurman' andere prioriteiten hadden in hun leven! Iets wat fout, krom is, kan nooit recht gepraat of gedacht worden.

JOS BILDERDIJK

ILLUSIE

Ware liefde is een ilussie, deze ilussie moeten wij blijven koesteren. Zolang wij deze blijven koesteren, kunnen wij van elke relatie genieten. Zolang wij van elke relatie kunnen genieten, is er nog liefde in de wereld. En zolang er liefde in de wereld is, is er nog nog hoop in de wereld.

BARBARA

ZELFKASTIJDING

Bestaat de ware? Ik hoop van niet. Maar ik kan het niet ontkennen dat het heel zeldzaam is, iemand te ontmoeten, waarbij je het gevoel hebt, alsof je thuis bent aanbeland. Elkaar perfect aanvoelen. Een diepgaand gevoel van respect voor elkaar. Een blik of een woord was genoeg om elkaar te begrijpen. Helaas waren de omstandigheden van dien aard, dat ik deze zogenaamde 'tweelingziel' moest loslaten. En was hij nu de enige echte ware? Tijden heb ik echt het idee gehad , dat ik niet compleet meer was, dat er iets van mezelf was afgenomen. De tekst van Queen 'Who wants to live forever' heeft mij dikwijls in tranen doen uitbarsten. Nu, een paar jaar later, zijn er van die momenten dat ik besef, dat ik hem nog steeds mis. Hadden we alles voor elkaar moeten opgeven? Zijn we nu eigenlijk bezig met een soort verstandelijk opgelegde zelfkastijding ? Of waren we gewoon te slap onder het motto van 'we zijn zo verantwoordelijk?'. Het zijn vragen, waar ik nog geen goed antwoord op heb gevonden. Enfin, die 'andere ware', dier ben ik tot nog toe niet tegen gekomen. Het gemis ervaar ik als een niet op te vullen leegte. Die leegte wordt zeker niet opgevuld door materiele zaken, het geeft hoogstens een beetje afleiding. Vandaar misschien een gezegde 'beter ongelukkig met geld dan zonder'. Toch ga ik positief ingesteld door. Onlangs moest ik een bosje bloemen kopen en ik werd mij weer bewust dat een bepaalde overtuiging je kunt verarmen of verrijken. Aangezien ik laat was, stapte ik bij de eerste bloemist die ik tegen kwam naar binnen. Daar waren geen bloemen die ik mooi vond. Ondanks dat ik laat was, besloot ik om op weg naar mijn bestemming bij een andere bloemist te stoppen. Bij de volgende vond ik het ook niet. Maar ik was ervan overtuigd dat ik onderweg nog een bloemist zou tegen komen. En ja bij het volgende stalletje vond ik iets naar mijn gading. Die overtuiging bracht mij daar waar ik wezen moest. En zo moeten we het misschien ook zien met de ware. Je kiest voor die ene of je bent ervan overtuigd dat er meerdere soulmates zijn .

J. VRIJ

RESPECT

Die ene ware bestaat wel, maar het kunnen ook meerdere 'ene waren' zijn! Respect, liefde (ook in tegenspoed!) zijn de echte kenmerken van jezelf ten opzichte van die ander (of anderen).

PETER KLEEMANS