Pubers; ze jatten, ze spijbelen, ze drinken en maken ruzie. "Alles wat wij wit vinden, vindt zij zwart", zo verzuchtte een 'ietwat ongeduldige moeder' naar aanleiding van onze oproep naar pubergedrag. Om daaraan toe te voegen dat zij en haar man toch over deze weerspannige dochter liefdevol en geduldig blijven waken. "Ze zal toch ook wel eens een leuke, gezellige volwassene worden?"

Illustratie:Dilys de Jong

Het is te hopen, leuk en gezellig volwassen op zich is namelijk niet onmogelijk. Leuk en gezellig puberen daarentegen schijnt nauwelijks voor te komen. Als je de verhalen leest die u ons deze week opstuurde, dan vraag je je af waarom vrouwen nog kinderen willen als ze weten wat hen na vijftien jaar moederen te wachten staat. L. Montani werd zelfs gebeld door de politie nadat haar zoon op de sportschool was gearresteerd wegens vandalisme. "Mijn wereld stortte in. Ik heb vriendelijk gevraagd of ze mijn zoon dat voorgoed konden afleren. Ze hebben hem in de cel gestopt. Ik mocht hem de volgende morgen ophalen, maar ik heb hem pas na de middag opgehaald. Ik denk wel dat hij ervan geleerd heeft, maar hij pubert nog steeds. Ik hoop echt dat het op een dag overgaat. Maar om eerlijk te zeggen geloof ik niet dat het overgaat, het is gewoon beangstigend."

Dat moet het ook (geweest) zijn voor de ouders van Sharon, die schrijft dat ze nu op haar 18e in wat rustiger vaarwater lijkt te komen, maar die je drie jaar geleden echt niet tegen had willen komen. "Het eerste uur nam ik altijd vrij, want ik moest nog een beetje wakker worden. Na twaalven was mijn schooldag ten einde, want dan waren de coffeeshops open. Ik probeerde alles uit: roken, blowen, xtc, heroïne, drinken, ik was zelden nuchter. Onder invloed was ik echt vreselijk, mensen hebben zich doodgeërgerd aan me. Als ik op straat liep, leverde ik kritiek op iedereen. Ik liep winkels in om het personeel te etteren met rare vragen en opmerkingen en klanten joeg ik weg door ze te beledigen. Thuis was ik zelden", zo schrijft ze. Sharon kwam zelfs bij een psychiater terecht. "Ondanks alle gevolgen ben ik erg te spreken over mijn pubertijd, want alleen daardoor heb ik mezelf leren kennen en de wereld ontdekt. Dat ik daarvoor alles heb moeten doen wat God verboden heeft, neem ik voor lief; het is absoluut de moeite waard geweest! Ik vind de pubertijd erg mooi, maar wel erg intensief", zo besluit ze haar brief. Of haar ouders het met die laatste zin eens zijn, vragen wij ons af.

M. Leenes steekt hen in ieder geval geen hart onder de riem. "Volgens mij is het meest ergerlijke gedrag van pubers een gevolg van bedilzucht van de ouders en gebrek aan échte belangstelling." Schrijfster Ella is het met hem of haar eens. Via onze mailbox bedankt ze haar ouders voor het begrip en vertrouwen. Op haar 19e betrok ze een kippenhok in een Utrechtse buurt die vergeven was van de drugsverslaafden. "Wat een gevoel van vrijheid was dat! Ik voelde me een winnaar, maar de echte bikkels waren mijn ouders. Pas jaren later vertelden ze over hun ongerustheid en vele slapeloze nachten. Mama en papa: ik neem mijn spreekwoordelijke petje voor jullie af!"

Wij ook. En verder bieden wij bij deze onze nog net niet puberende kinderen ter overname aan. Voor de zekerheid!

Uw reacties:

GEHOORZAMEN

Mensen, in heel veel huishoudens geven de ouders (als pa überhaupt aanwezig is) niet het goeie voorbeeld. Monkey see monkey do. Asociaal, negatief gedrag wordt aangespoord en goed bevonden door de ouder. Hier in Nederland moet je zowat prof. dr. mr. ir. zijn om je kids op te voeden. Niemand snapt nog iets over de opvoeding.

Iedere gek mag zich deskundig noemen en een boek over gedragafwijking uitgeven; of met zijn kop op tv te komen en haarfijn uit de doeken doen wat wel en wat niet mag of zou kunnen. Als je te duidelijk bent thuis tegen je kids ben je te streng. Zeg je niets, lopen ze over je heen en krijgt de buurt krijgt een enorme hekel aan je verwende, asociale kinderen. Er kan maar een kapitein op het schip zijn (als pa mee wil doen, dan twee) is mijn idee. De matrozen mogen meedoen, meegenieten, meewerken, medeverantwoordelijk zijn, meedenken, maar gehoorzamen zullen ze!

D. DE JONG

WETENSCHAP

Als wetenschapper heb ik geleerd de wetenschap met een korreltje zout te nemen. Volgens mij is het meest ergerlijke gedrag van pubers een gevolg van bedilzucht van de ouders en gebrek aan écht belangstelling. Wat ik om me heen zie, vind ik schrikbarend: onder de schone schijn van!

Mw. M. Leenes

REBELS

Ik vond mezelf nooit zo'n echt rebelse puber. Met m'n vader heb ik talloze discussies om de vrijheid gevoerd. Een soort verbale bokswedstrijden die ik vaak verloor. Daar legde ik me dan mokkend bij neer en besloot dat mijn tijd nog wel zou komen. Na de middelbare school leek het me een goed idee om in Utrecht te gaan studeren. De studie die ik uitgezocht had was alleen daar te volgen en het was lekker ver van m'n ouderlijk huis, dus ik ging snel op zoek naar een kamer. De kamer was het standaard kippenhok met alleen een dakraam, bovenin een houten studentenhuis. De trap kon in geval van brand functioneren als schoorsteen. Mijn ouders hielpen mij verhuizen en waren al doende nog getuige van een heroine-spuitende buurman en een voorbijganger met een enorm vleesmes, die iemand achterna zat. Ik kneep hem en was bang acuut weer afgevoerd te worden richting geboorteplaats, maar er gebeurde niets. We hebben schoongemaakt, geschilderd en meubeltjes naar binnen gebracht. Daarna vertrokken ze en lieten mij achter in mijn kippehok waar ik me zo vrij als een vogeltje voelde. Toen begon mijn pubertijd eigelijk pas. Ik kwam ieder weekend thuis, maakte lekker een beetje ruzie en meldde dan boos dat ik wel naar mijn eigen huis ging. Wat een gevoel van vrijheid was dat! Ik voelde me een winnaar, maar de echte bikkels waren mijn ouders. Pas jaren later vertelden ze over hun ongerustheid en vele slapeloze nachten. Mama en papa: ik neem mijn spreekwoordelijke petje voor jullie af!

ELLA

BEANGSTIGEND

Ik ben een alleenstaande moeder met een zoon van 17. Ik heb nooit gedacht dat een puber zo moeilijk kan zijn. Hij spookt de gekste dingen uit, alles kan niks moet. Toen hij 15 was, terug van de sportschool met een groep andere jongens, spiegel kapot schoppen en door de politie opgepakt. Mijn wereld stortte in toen de politie mij belde en ik heb vriendelijk gevraagd of ze mijn zoon dat voorgoed konden afleren. Ze hebben hem de hele nacht en ochtend in de cel gestopt, ik mocht hem de volgende ochtend ophalen maar ik heb hem pas na de middag opgehaald. Ik denk wel dat hij ervan geleerd heeft, maar hij pubert nog steeds. Ik hoop echt dat het op een dag overgaat. Maar om eerlijk te zeggen geloof ik niet dat het overgaat, het is gewoon beangstigend.

L. MONTANI

BEGRIP

In navolging van het artikel van zaterdag j.l. ben ik de mening toegedaan dat elke tiener zich in meerdere of mindere mate vreemd begint te gedragen en dat het zeker te maken heeft met veranderingen in de hersenstructuur. Natuurlijk is het voor iedere tiener ook belangrijk om begrip en waardering te krijgen. Aangezien ik zelf op 15-jarige leeftijd heel merkwaardige gedragspatronen en gevoelens begon te krijgen en mijn ouders mij nooit begrepen, vind ik dat van beide kanten aanpassen en toegeven noodzakelijk is maar dat begrip vaak ver te zoeken is. Natuurlijk zal iedere ouder de kinderen en omgekeerd de schuld geven. Echter iedere ouder weet dat ooit die tijd aanbreekt.

MATTHIJS

VERTROUWEN

Het is jammer dat de meeste ouders vergeten zijn dat ook zij puber zijn geweest. Met alle gevoelens daarbij. Je voelt jezelf zo volwassen en verstandig, maar de 'grote mensen' behandelen jou alsof je niet verstandig en verantwoordelijk zou kunnen zijn. Dat is op zich al genoeg om opstandig van te worden. Zelf heb ik een zoon van 21 jaar. Hou de discussie met je kinderen open, geef ze keuzes en laat ze zelf beslissingen nemen. En probeer ze af en toe eens los te laten en vertrouw op hun gezonde verstand.

ANONIEM

GELIJK

Ja, dat is me een tijd geleden. Maar wat ik me wel kan herinneren is dat als je er als kind altijd op gewezen wordt dat ouders altijd gelijk hebben. Dat is niet altijd waar maar je moest luisteren. Zo niet dan kreeg je straf, ook al wist je voor jezelf dat je deze keer wel gelijk had. Dan kwam de boosheid boven en dan deed je wat je wilde om je ouders erg dwars te zitten. Ja, dat pupers zo reageren daar kom je later zelf achter als je zelf kinderen hebt. Je leert er alleen maar van . Daarom kan ik ze soms goed begrijpen als ze hun kuren hebben. Maar inderdaad, soms kun je ze wel achter het behang plakken.

ANONIEM

LACH

Zet je huis open voor hun vriend(inn)en! Doe je oren open voor hun vragen!

Open je hart voor hun problemen! Luister vooral naar hun verhalen en je zult zien dat de pubertijd slechts een overgang is naar volwassenheid. Niet leiden maar begeleiden en glimlach! Het is voorbij voor je het weet.

Moeder zonder puberproblemen,

ELS VAN PETERSEN

VERDRIET

Ik was vroeger geen makkelijke puber, heb mijn ouders veel verdriet gedaan. Ik heb nu ook een puber in huis. Ze denkt dat ze alles beter kan en doet niks in huis als je wat vraagt.

ERNA

GAAF

Ik ben 18, nog een puber zou je zeggen. Een beetje wel, maar het verschil in hoe ik was van mijn 13 tot ongeveer mijn 16e is erg groot. Ik was opstandig, niet zo'n beetje. Adviezen gooide ik in de wint, erger nog, ik deed het juist niet wat mensen mij adviseerden. Ik wilde alles zelf uitvinden, met alle gevolgen van dien. Op school was ik onuitstaanbaar, er waren maar een paar leraren die ik respecteerde en waar ik me aan de regels kon houden. De rest van de leraren hadden het zwaar als ik in de klas zat, ik etterde enorm, stookte de hele klas op, praatte overal doorheen en maakte de irritantste opmerkingen. Spijbelen was mijn hobby, daar was ik ook echt aan verslaafd. Er ging geen dag voorbij dat ik geen uurtje, meestal meerdere, spijbelde. Het eerste uur nam ik altijd vrij, want ik moest nog een beetje wakker worden. Na twaalven was mijn schooldag ten einde, want dan waren de coffeeshops open. Ik probeerde alles uit, roken, blowen, xtc, heroïne, drinken, ik was zelden nuchter. Onder invloed was ik echt vreselijk, mensen hebben zich doodgeërgerd aan me. Als ik op straat liep leverde ik kritiek op iedereen, ik liep winkels in om het personeel te etteren met rare vragen en opmerkingen en klanten joeg ik weg door ze te beledigen. Thuis was ik zelden, en als ik thuis was zat ik op mijn kamer muziek te luisteren. Muziek was en is erg belangrijk voor me. Het gaf en geeft me steun, ik kon en kan er echt van genieten. Natuurlijk ging ik thuis weg, want ik was echt niet te houden. Mijn ouders wisten niet wat ze met me aan moesten, ik was echt niet te vertrouwen. Inmiddels zit in de psychiatrie, doordat ik mijn leven vaak op het spel zet. Nu ik 18 ben merk ik dat ik steeds beter over dingen na ga denken, dat ik niet meer zo impulsief ben en er niet zo veel behoefte meer aan heb om mensen enorm dwars te zitten. Ondanks alle gevolgen ben ik erg te spreken over mijn pubertijd, want alleen daardoor heb ik mezelf leren kennen en de wereld ontdekt. Ik heb mensenkennis ontwikkeld, interesse gekregen in mensen, een positieve instelling gekregen en vooral veel wijsheid opgedaan. En dat ik daarvoor alles heb moeten doen wat God verboden heeft neem ik voor lief, het is absoluut de moeite waard geweest! Puberen is gaaf, ik hou van pubers. Ik vind de pubertijd erg mooi, maar wel erg intensief. Ik kan me niet voorstellen dat er een mooiere periode in je leven is dan de pubertijd. Vooral achteraf levert het heel veel op, want dan kun je er pas echt over nadenken. Ook dat is mooi en goed, maar het puberen zelf is het mooiste van alles. Het is ook een goed excuus om alles te kunnen doen wat je wilt, want het hoort bij de leeftijd. En ik ben erg blij dat ik dat excuus maar al te goed heb gebruikt.

SHARON

GENIETEN

Ik heb twee pubers van 16 en 14 en weinig last van lastige pubertijd, eerlijk gezegd. Het zijn harstikke leuke jongens, sportief en veel bezig met hun vrienden of de computer. Alleen de meiden vallen ze, het zijn twee knappe pubers, en daar lachen ze nog hard om. Verder hoef ik weinig te verbieden, denk hoe meer je verbiedt des te liever ze het willen. Ze zijn eigenlijk hartstikke lief voor mij, hun moeder. Dus gelukkig ik heb geen klagen, ik geniet alleen van ze. PS: Alleen op school gaat niet zo geweldig.

BELLE

PAK SLAAG

Ik was kwaad op mijn vader, pakte de fiets en reed zomaar weg. Met de tent door België, Luxemburg, Duitsland.Twee weken niets laten horen, mijn ouders zaten in de rats. Ze wilden de politie bellen maar hebben dat niet gedaan. Bij thuiskomst heb ik een goed pak slaag van mijn vader gekregen (dat kon toen nog!). Wel het einde van mijn puberteitsstreken.

COR KEYZERS

ONGEDULDIG

Zelf was ik als puber van het verlegen en erg onzekere soort. Ik ben een tijdje van mening geweest dat de wereld speciaal voor mij werd opgebouwd, een soort joke matrix waar ik verscheen werd dan razendsnel een wereld geprojecteerd om het mij moeilijk te maken. Mijn ouders waren inderdaad van een andere generatie,ik was een nakomertje met reeds volwassen broers en zussen boven mij. Ik voelde mij dom en onbelangrijk. Mijn opstand bestond uit gewoon doen waar ik zin in had en wat ik durfde. Nu ik zelf moeder ben van twee pubers, begrijp ik pas wat mijn ouders hebben moeten doorstaan en verval ik in enige schaamte. Mijn oudste dochter was (ze is inmiddels 21) van hetzelfde soort als ik, bang en erg onzeker, ook erg introvert en zwaarmoedig, ik had altijd veel medelijden met haar lijden en heb veel met haar gepraat en getroost (in tegenstelling van mijn eigen ouders). Ze is inmiddels een assertieve jonge vrouw geworden, lief en erg sociaal, ze is er heel goed doorheen gerold dus. Mijn jongste dochter is een heel ander verhaal, ze is 17 en zit er nog middenin. Van dit kind begrijp ik helemaal niets, ze doet alles wat ons ergert, belaagt haar oudste zus met stelen en vernielen van haar spullen, trekt haar kleding aan waar de oudste zo zuinig op is, ze is erg jaloers op haar zus, bij wie alles op rolletjes lijkt te lopen. Bij haar mislukt alles, ze heeft weinig geduld, nooit geld omdat baantjes haar snel vervelen, t.v. verslaafd, snachts laat naar bed en tot 2, 3 uur in de middag slapen. heel magere schoolresultaten, blowen en drinken, kortom lang leve ik en de lol. Regels in huis zijn uiteraard belachelijk, en alles wat wij wit vinden vindt zij zwart. Kortom een kind waarbij je de adem inhoudt en met smarten zit te wachten tot ze is uitgeraasd. We blijven over haar waken, liefdevol en geduldig, deze zal toch ook wel eens een leuke, gezellige volwassene worden?

EEN IETWAT ONGEDULDIGE MOEDER