Telegraaf-iDe krantLaatste nieuwsSportflitsenDFTDigiNieuwsCrazyLife






Vrouw en Relatie 
Reportages 
Uw mening 
Reageer 
WWW de Ware 
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Begroting 2002 
prins en Maxima 
Over Geld 
2001 
Scorebord 
Autopagina 
op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Headlines 
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo 
---
Met Elkaar 
Netmail 
Dating 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 

     

Uw reacties op: Kun je vreemdgaan beter verzwijgen?

Deze pagina wordt de komende week dagelijks bijgewerkt.
Klik hier voor de uitgebreide reacties

LIEFDESVERHALEN EN BEDROG

De reacties op onze oproep: kun je vreemdgaan beter verzwijgen en kan overspel je ook gelukkig maken, riepen bepaald geen eensluidende reacties op. Er kwamen woedende mails van bedrogen echtgenotes en verliefde ontboezemingen van geheime minnaressen. "Als we samen zijn, dan vallen alle bezwaren weg... (ik ben 19 jaar ouder), dan ZIJN we. ik leef NU", schreef Dushi. En dan het al twintig jaar durende liefdesverhaal van een getrouwde man met een vrouw uit zijn kennissenkring.

"Ik ben een normale Hollandse man van midden vijftig en ben reeds meer dan 34 jaar gelukkig getrouwd met een lieve vrouw. In dat huwelijk zijn wij gelukkig naar elkaar toe gegroeid als echte kameraden die veel zaken met elkaar delen en toch elkaars individualiteit respecteren. Buitenechtelijke relaties zouden wij niet goedkeuren en zouden, zeker vanuit het standpunt van mijn vrouw, tot een crisis kunnen leiden. Maar nu komt het: inmiddels meer dan twintig jaar heb ik een hartstochtelijke relatie met een getrouwde vrouw van ongeveer mijn leeftijd. Twintig jaar geleden werd ik verliefd op deze vouw uit onze kennissenkring en toen bleek dat deze verliefdheid wederzijds was, ontstond er al gauw een buitenechtelijke relatie, welke tot op de dag van vandaag heeft geduurd." Dat verdient bijna verfilming. 'Torn between two lovers' en 'Falling in love' zijn er niks bij.

Overspel, vreemdgaan, een buitenechtelijke verhouding hebben, een slippertje maken. Er zijn talloze uitdrukkingen voor, maar ze komen allemaal op hetzelfde neer: je wettige partner bedriegen door met een ander naar bed te gaan. Maar wat is bedrog eigenlijk? Esther uit Apeldoorn is daar nog niet helemaal uit: "Kan ik mijn man wel bedriegen als ik ervan uitga dat niemand het bezit van een ander is. Mijn man niet van mij en ik niet van hem. Bedrieg ik niet mezelf als ik doe of die ene man niet iets in mij raakte? Jezelf bedriegen, dat lijkt me pas echt een misdaad."

Niet iedereen had natuurlijk begrip voor de onorthodoxe liefdesverhoudingen die sommigen erop nahouden. "In geval van menselijke interactie gaat het begrip 'niet goed, geld terug' dus wat mij betreft zeker niet op! Niet goed GENOEG??? Dan desnoods verder gezocht, maar zeker niet vals gespeeld", schreef Lexie uit Amsterdam. "Het is echter een kortetermijndenken dat desastreuze gevolgen kan hebben voor je huidige relatie en voor jezelf", vindt Mohammed uit Amsterdam.

De meeste schrijvers maken echter wel een duidelijk onderscheid tussen een langdurige verhouding en een eenmalig slippertje. Waar men het eerste toch veroordeelt en vindt dat dat bekend moet worden, kan die ene illegale liefdesnacht beter verzwegen worden. Mevrouw Nijhof: "Zo'n gebeurtenis zou men kunnen koesteren, net een eerste liefde."

De uitgebreide reacties vindt u hieronder

Niet gemakkelijk

Zelf heb ik al 14 maanden een relatie met een getrouwde man. Achttien jaar geleden hadden wij ook even een relatie. Ik was net gescheiden en zijn kinderen waren nog klein. Na een paar maanden heb ik onze relatie gestopt. Vorig jaar kwamen op elkaar opnieuw tegen. We raakten aan de praat en hij beloofde mij op te komen zoeken. Ik dacht 'dat doet hij toch niet’, maar twee maanden later stond hij voor de deur. Ik zie hem gemiddeld vier keer in de week en hij belt mij iedere dag. Zelfs toen hij met zijn vrouw op vakantie was, belde hij mij regelmatig. Volgens mijn omgeving zie ik er stralend uit. Ik heb suikerziekte, maar als hij in de buurt is, is mijn suikerspiegel goed, hebben we onenigheid dan is het mis met mij. Onze ruzies gaan over het feit dat hij nog geen definitieve keuzes kan maken. Mijn omgeving weet van onze relatie, maar de zijne niet. Hij is een bekend zakenman en een sportman en hij is bang dat hij als het bekend wordt, dat hij alles kwijt raakt, zaak, kinderen enzovoort. Het nadeel is bovendien dat hij de zaak samen met familie heeft. Er zijn dus meerdere mensen van hem financieel afhankelijk. We hebben al een paar keer geprobeerd onze relatie te stoppen, maar dat houden we niet langer dan een paar dagen vol. Het ergste vind ik de weekends alhoewel hij dan toch wel belt en we elkaar meestal ook wel een uurtje zien. We kunnen goed met elkaar praten, hebben hetzelfde gevoel voor humor en we vrijen fantastisch. Maar of hij ooit voor mij zal kiezen weet ik niet en of ik dit nog lang vol zal kan houden, weet ik ook niet. Wat ik wel weet is dat ik heel veel van hem houd. Ik probeer zoveel mogelijk per dag te leven en te genieten. Mijn motto is 'pluk de dag'. Maar tegen mijn vriendinnen zeg ik wel dat ze beter niet aan zo’n relatie kunnen beginnen want het is niet gemakkelijk. Je ligt toch alleen in je bed en met de feestdagen is het ook afzien. Wat jullie vragen betreft denk ik dat je een slippertje beter kunt verzwijgen, maar heb je regelmatig een buitenechtelijke relatie dan denk ik dat je beter kunt gaan scheiden. Zelf denk ik dat als je gelukkig getrouwd bent, je niet vreemd gaat. Een verhouding kan je ook gelukkig maken. Het is niet altijd kommer en kwel. Ik straal regelmatig.

Een vrouw van 55 jaar die graag anoniem blijft

Verschillend

Allereerst wil ik vragen waarom deze pagina VROUW & relatie is genoemd? Mij lijkt het dat je, van de antwoorden op de gestelde vragen, een scheef beeld kunt krijgen Ik denk dat er nogal wat mannen de pagina VROUW overslaan. Ik ben dan ook benieuwd of er t.o.v één vrouw ongeveer 10 mannen zullen reageren op uw vraag over het vreemdgaan. Nu mijn reactie op de vraag zelf. Ja, je kunt het vreemdgaan beter verzwijgen om je partner geen pijn te doen. Terwijl je zelf zorgt dat je niets tekort komt. Hierbij loop je niet het risico dat de relatie ten einde zal raken. Het lijkt mij dat je pas vreemdgaat als je geen oplossing hebt kunnen vinden met jouw partner voor hetgeen jij tekort komt en je jouw relatie niet wilt beëindigen.

Nee, de partner heeft in dit geval recht op wat er in (ook) zijn/haar relatie aan de hand is om daarin haar/zijn keuzes te kunnen maken. Hierbij loop je het risico dat de relatie zal eindigen. Maar je kunt langs deze weg ook de mogelijkheid creëren dat er aan de tekortkomingen gewerkt kan gaan worden. Een verhouding kan jou gelukkig maken omdat het tekort dat je voor jezelf opvult jou een heleboel energie geeft. Deze energie is bruikbaar in jouw dagelijkse leven. Een verhouding kan kommer en kwel opleveren, als je schuldgevoelens over jouw vreemdgaan (om wat voor redenen ook) krijgt. M.a.w. volgens mij, is het voor iedereen verschillend. Er valt nog zoveel van/over te zeggen, maar ik heb het zo kort mogelijk gehouden, en hoop dat het overkomt zoals ik dat bedoel.

Detty Verbon

Celestijnse belofte

Zeg nooit nooit... dat weet ik nu inmiddels! Ik riep altijd het hardst: Ik ga nooit vreemd. Toen ik echter in april mijn relatie onder ogen zag, besefte ik dat ik veel miste. Maar communicatie was er nauwelijks en de cultuurverschillen werden een struikelblok. In een opwelling een oproepje op Internet... en maar liefst 88 reacties! Eén ervan sprak me bijzonder aan: de openheid, de eerlijkheid, zijn uitstraling op de foto (met zijn zoontje...), kortom: met hem ben ik gaan mailen. Na 2 weken mailen een telefoonnummer. uitgewisseld... zelfs de stem was prachtig! Ik had knikkende knieën (hij ook, zei hij), hoe is dit mogelijk? Zoveel herkenning, alsof het voorbestemd was (Celestijnse Belofte). Afspraak gemaakt... (ik woonde niet samen) en toen ik de deur opendeed, viel ik helemaal als een blok... en hij voor mij... Wat begon als een leuk erotisch contact - naast de relatie - is inmiddels al 6 maanden een liefdesrelatie... Maar ik heb mijn relatie verbroken, die was toch al niet meer te redden. Maar hij is getrouwd, laat zijn zoontje zeker niet in de steek, dat was vanaf de eerste mail duidelijk. Ik kan hier prima mee leven, ik heb een leuke baan, fijne vrienden, ik kan prima mijn eigen leven invullen en hij is een waardevolle aanvulling.

Als we samen zijn, dan vallen alle bezwaren weg... (ik ben 19 jaar ouder...), dan ZIJN we... ik leef NU... en ik wil me niet druk maken over verleden of toekomst... het kan immers ieder moment afgelopen zijn, kijk maar naar USA 11 september. Ik claim niet, trek niet... laat hem zijn wie hij is... en we houden heel veel van elkaar.

Dushi

Denk aan je kinderen

Ik ben ervan overtuigd dat vreemd gaan lang niet altijd slecht hoeft te zijn voor een huwelijk. De relatie hoeft er niet onder lijden, integendeel zelfs, wellicht gaat slippertjesnemer/ster, door schuldgevoel, zijn vaste maatje extra verwennen. Wellicht werkt dat wederkerig. Ik vind wel dat je het nooit aan je eigen man of vrouw, ook niet in een opwelling van schoon schip maken, al heeft het langer geduurd, niet om je geweten te verlichten of uit zogenaamde eerlijkheid, moet vertellen. Blijf ontkennen is mijn advies, tegen beter weten in. Ik denk trouwens dat het in de meerderheid van de gevallen bij elk slippertje, of ook wel iets langere relaties, alleen te doen is om de spanning die het beiden geeft, het breken van de sleur, wat weinig met houden van te maken heeft. Het is niet vaak echte ontrouw. Het overkomt je gewoon en geeft even de zekerheid en het heerlijke gevoel dat je toch nog ineens verliefd kunt zijn, geniet er dus van. Maar een ding is belangrijk: je hebt voor jezelf de plicht te zorgen, dat niet een van de drie echt ongelukkig door deze zijstap wordt en vooral: denk aan je kinderen!

E.H.

Ik vind het lekkerrrr en spannend!

Lies

Respect

Vreemdgaan is niet acceptabel als je partner er niet van af weet. Het is onzin dat het beter geheim gehouden kan worden. Zoals het meest gebruikte argument: waarom moet ik de ander onnodig kwetsen? Dit is echt een argument om je eigen geweten te zuiveren. Want waarom moet het geheim blijven: Het is een feit dat de meeste partners hier niet van gediend zijn en de vreemdgaande partner verlaat. Is het geheim houden van dan niet in eigen belang? Van twee walletjes willen eten maar niet de verantwoordelijkheid willen dragen. Respect daar gaat het om. Partners die elkaar niet respecteren vinden het geen probleem om tegen elkaar leugens te vertellen. Mijn mening is dat als je je partner respecteert en hem/haar in zijn/haar waarde laat zelf de keuze laat maken of hij/zij hiermee kan leven. Je kan en mag nu eenmaal niet ongevraagd voor een ander persoon gaan denken en beslissen. Ik kan me wel indenken dat een mens niet zijn hele leven monogaam kan of wil zijn. Zoek dan een partner die hier ook geen problemen mee heeft.

Roosje

Menselijke onvolmaaktheden

Vreemdgaan !?! Oermenselijk... afschuwelijk... walgelijk... dus lelijk!!! Maar toch wezenlijk... wenselijk... smakelijk... vermakelijk... avontuurlijk en zo verraderlijk. Ik ben van mening dat vreemdgaan, in het rijtje van de vele menselijke onvolmaaktheden thuishoort; het is stout en dus fout, maar ja hoe we er als individu mee omgaan zegt verder veel over onszelf en ons voortdurende gevecht met volwassen worden, want zijn wij op 'het' moment niet weer het kleine jongetje/meisje dat stiekem een snoepje van mama pikt? Ook kunnen wij vaak niet bepalen ofwel de zijde van de beschaving te kiezen; dwz eerlijk en communicatief te werk gaan, danwel de omheiningen te negeren en de beschaving te laten voor wat het is; lekker doen waar je zin hebt... Ik heb het vaak uit een soort wraakgevoel overwogen, maar mijn principe en geweten houden me tegen. Maar wie ben ik?!!

C. Velland

Kater

Natuurlijk op dat moment....maar op het moment dat je "het" doet weet je ook dat er in je relatie iets goed fout zit. Ik wete het helaas uit ervaring. Nu heb ik een man van wie ik echt hou en er is geen haar op mijn hoofd die ernaar verlangt om ook maar in gedachten vreemd te gaan. Een kater na een avond stappen is minder erg...

Anoniem

Korte termijndenken

Een relatie met een partner is een investering die door overspel teniet kan worden gedaan. Het is heel erg verleidelijk om vreemd te gaan en vooral seks te bedrijven met iemand anders dan je partner. Het is geheim en dus spannend en het doet je denken aan je jeugd. Het is echter een korte termijndenken die desastreuze gevolgen kan hebben voor je huidige relatie en voor jezelf. Het is naar mijn mening veel beter om je in je huidige partner te blijven investeren, waardoor de relatie spannend blijft. Een relatie opbouwen en vertrouwen winnen van iemand is een lange termijnproces. Dit betekent dat wanneer je huidige relatie naar de knoppen gaat het proces weer opnieuw moet beginnen, wat erg lang kan duren. Het is daarom naar mijn mening om je te concentreren op je partner dan dingen buiten je relatie zoeken die je alleen maar ongelukkig zullen maken.

Mohammed

De ene hand wast de andere

Ik ben een jonge vrouw van 38 jaar en heb na een half jaar gescheiden te zijn een verhouding gehad met een getrouwde man. Het heeft ruim drie jaar geduurd en er zaten voor ons beide veel voordelen aan. Ik kreeg de erkenning die ik nodig had en de nodige liefde, genegenheid. Ik hoefde niet alleen door de nare periode van mijn echtscheiding heen, want mijn minnaar was er als ik hem nodig had.

Hij was een type man die de erkenning en liefde, genegenheid thuis niet meer kreeg, dus voelde hij zich er ook beter bij en wij beide hadden een houding van we zijn in het leven gezet om elkaar te helpen, niet waar. Zijn vrouw was al jaren jaloers op zijn succes en het feit dat hij goed in de markt lag bij andere vrouwen, bovendien had zij ook een slippertje gemaakt in het verre verleden en de laatste 20 jaar van hun huwelijk, was hij degene die buiten de deur aan zijn trekken kwam.

Mij kwam dat goed van pas en nu ik het zelf prima red, heb ik met hem gebroken, maar we zijn nog wel goede vrienden. Ik heb heel even de hoop gehad,dat hij voor zichzelf zou kiezen en daarna voor mij, maar het duurde te lang en ik wilde ook open staan naar andere mannen, dus heb ik voor mijzelf besloten er een punt achter te zetten.

En mijn ex-minnaar vindt wel weer iemand anders, ik bemoei mij niet met zijn privésituatie, beide personen weten donders goed waar ze mee bezig zijn en ik ook, het was geen toeval, want zoiets valt je toe en ik heb er van genoten, geleerd en we hebben elkaar geholpen. Het is niet voor niets geweest. Ik kijk met een tevreden gevoel naar deze periode uit mijn verleden terug en gun de andere betrokkenen het beste.

Anoniem

Vals spelen

Hoewel er soms wordt gesproken over 'de huwelijksmarkt', wordt deze uitdrukking m.i. door sommige mensen net iets te letterlijk genomen! Net zoals op de markt bestaat het menselijk aandeel op onze planeet ook uit vele soorten en maten, maar geeft je dat ook het recht om je partner op die manier als een - tijdelijk - vervangbaar object te beschouwen en 'even iets anders aan te trekken of tijdelijk te vervangen'? In geval van menselijke interactie gaat het begrip 'niet goed, geld terug' dus wat mij betreft zeker niet op! Niet goed genoeg? Dan desnoods verder gezocht, maar zeker niet vals gespeeld. Verliefd worden op iemand anders kan altijd gebeuren, er zijn buiten je eigen partner om nog vele andere leuke mensen om je heen. Als men keer op keer de partner bedondert, en niemand een ander meer durft te vertrouwen, lopen er zo langzamerhand niet alleen verstokte vrijgezellen rond, maar ook gefrustreerde. En van 'frusto's' lopen er helaas al genoeg rond! Ook in alle soorten en maten, kan ik je verzekeren. Beetje respect voor mekaar dus!

Lexy

Verdriet en wantrouw

Ik vind dat je zoiets beter geheim kunt houden. J doet de ander ermee pijn en wat heeft het voor zin? Weet dit uit eigen ervaring bij mij kwam het per toeval uit en ik had het liever voor mijzelf gehouden.Veel verdriet en wantrouw zijn het resultaat geweest.

Anoniem

Als een eerste liefde

Volgens mij kan men een verhouding buiten de echt of naast een vaste relatie die langer duurt dan drie maanden niet geheim houden. Het is beter om in zo’n situatie naar alle kanten schoon schip te maken, ongeacht de uitkomst. Zulke toestanden ontaarden op den duur in nog meer kommer en kwel, want in de regel is er dan toch al iets mis in de vaste relatie. Uiteraard zijn er mensen die behoefte hebben aan een tweede partner (meestal mannen), het kan ook gebeuren dat men ineens van twee mensen houdt.

Zelf heb ik nooit meer behoefte aan iemand anders sinds ik mijn man heb leren kennen; dit jaar waren wij dertig jaar getrouwd. Ik kan mij wel voorstellen dat men een keer iemand ontmoet en daar dolverliefd op wordt, zomaar vanuit de heldere hemel. Het is dan meestal een bevlieging van tijdelijke aard. Ik vind het niet altijd raadzaam om een slippertje of een kortstondige verhouding van 2-3 weken, hooguit 3 maanden aan de vaste partner te vertellen. Zo’n gebeurtenis zou men kunnen koesteren, net een eerste liefde, zonder dat de vaste verbintenis daaronder hoeft te lijden.

H. Nijhof-Mühlermann

Een aflaatje kopen

Ik had 5 jaar het recht een kleuter te zijn, was daarna zo’n 15 jaar opgroeiend kind en puber. Toen ontmoette ik mijn man, mijn maatje door dik en dun en de enige persoon in de hele wereld die me begrijpt en accepteert zoals ik ben. We kennen elkaar nu 18 jaar en ik hou van hem. Echt serieus waar. Maar onlangs op een congres kwam ik HEM tegen. Ik zag hem en de bliksem sloeg in en sindsdien kan ik nergens anders meer aan denken. Maakt dat mij slecht?, maakt dat mij al overspelig? Ik ben niet met HEM naar bed geweest, ben nog steeds monogaam. Toch vraag ik mij het tegenwoordig steeds vaker af: heb je als mens echt maar één keer het recht verliefd te worden. Mag je alleen tussen je twintigste en vijfentwintigste vlinders in je buik voelen en is het de bedoeling dat je daarna nog zo’n 50 jaar doorsuddert omdat je nu eenmaal kinderen hebt en een koophuis? Ben ik iemands bezit of ben ik alleen van mezelf. En wat is straks erger als je dood gaat: spijt hebben van wat je niet hebt gedaan of spijt hebben om wat je wel deed?

Ik wil de rest van mijn leven gelukkig blijven met mijn echtgenoot, maar ik wil ook het recht hebben op passie, op hartstocht en op vlinders in mijn buik. Bedrieg ik mijn man als ik met een ander naar bed ga en het hem nooit vertel? Is vertellen niet meer een kwestie van het afkopen van je eigen schuldgevoel, het nastreven van de christelijke moraal: beken uw zonden, doe 25 weesgegroetjes en gij zult vergeven worden. In tranen opbiechten, zijn verdriet zien en met al die waterlanders een aflaatje kopen? En kan ik mijn man wel bedriegen als ik ervan uitga dat niemand het bezit van een ander is. Mijn man niet van mij en ik niet van hem. Bedrieg ik niet mezelf als ik doe of die ene man niet iets in mij raakte dat al jaren onberoerd was en dat wachtte om weer tot leven te worden gewekt? Jezelf bedriegen dat lijkt m pas echt een misdaad. Maar ik ben er nog niet uit. Voor ik de antwoorden weet, is mijn verliefdheid misschien al weer weggezakt.

Esther

Verlangen

Het eerste dat mij opvalt in dit soort pseudo-wetenschappelijke artikelen zoals van Carolien Roodvoets, is het feit dat vreemdgaan bijna altijd in de context wordt gebracht van schuinmarcheren. Dit blijkt namelijk ook uit haar typeringen van mannen, welke vreemdgaan: ik kan u verzekeren dat ik mijzelf in geen enkele categorie herken. Integendeel: ik ben een normale Hollandse man van midden vijftig en ben reeds meer dan 34 jaar gelukkig getrouwd met een lieve vrouw. In dat huwelijk zijn wij gelukkig naar elkaar toegegroeid als echte kameraden die veel zaken met elkaar delen en toch elkaars individualiteit respecteren. Buitenechtelijke relaties zouden wij niet goedkeuren ene zouden, zeker vanuit het standpunt van mijn vrouw tot een crisis kunnen leiden.

Maar nu komt het: inmiddels meer dan 20 jaar heb ik een hartstochtelijke relatie met een getrouwde vrouw van ongeveer mijn leeftijd. 20 jaar geleden werd ik verliefd op deze vouw uit onze kennissenkring en toen bleek dat deze verliefdheid wederzijds was, ontstond er al gauw een buitenechtelijke relatie, welke tot op de dag van vandaag heeft geduurd.

Beiden hebben we een goed huwelijk met kinderen en zelfs kleinkinderen. We houden van onze partners, maar we kunnen niet buiten elkaar, hoewel we dat enkele malen hebben geprobeerd. Uit angst voor ontdekking en de bedreiging daarvan voor onze huwelijkse relatie, zien we elkaar slechts een tiental malen per jaar. Natuurlijk verlangen we naar meer, maar we kunnen het opbrengen en het maakt ons verlangen groter.

Het zijn gevoelens van hoge bergen en diepe dalen: elkaar niet kunnen zien als je elkaar juist nodig hebt: het niet kunnen vervullen van verlangens op het moment dat het verlangen daar is. Angst voor het toeval dat zou maken dat het uitkomt, maar ook de angst dat het tussen ons uit zou raken. Maar ook de vreugde van elkaar ontmoeten, knuffelen, vrijen en dingen met elkaar delen, die totaal verschillen van onze vaste partners.

Mijn vriendin en ik praten vel over dit onderwerp. We beschouwen onze relatie niet als verraad aan onze partners en weten dit god te scheiden: op momenten dat we bij elkaar zijn is het onze wereld en die wordt verklaard door de diepe liefde die wij voor elkaar voelen. Altijd koesteren we de hoop dat we later toch met elkaar voor enkele jaren kunnen samenleven.

Soms denk ik wel eens: als ik haar nooit had ontmoet had ik ook al die onlustgevoelens niet gehad, maar had ik ook al die gevoelens van geluk gemist.

We laten het maar zo en weten voor ons zelf dat het goed is omdat we van elkaar houden. De buitenwereld die dit zelf nooit heeft meegemaakt, zal dit niet begrijpen maar veroordelen. Ik ben er ook van overtuigd, dat het begrip monogaam niet natuurlijk is voor mensen, doch is uitgevonden door de gevestigde orde en uit prakisch oogpunt.

Jerry C.

Verliefd

Dat vreemdgaan kun je inderdaad maar beter geheim houden, vind ik. Doe het zelf ook maar ik praat er niet over, het enige probleem ligt hem nu in het feit dat ik verliefd ben geworden op de man in kwestie en dat hij mij "graag mag"! Dat zijn wij vrouwen nu weer, wij leggen veel meer gevoel ergens in. Had deze meneer ook niet zo hartstochtelijk kunnen beminnen als ik niet verliefd was geweest! Met vriendelijke groet,

Marianne

Huisarts

Wat die verliefde mannen betreft die zo graag vreemd willen gaan ik ben beroerd van, want het was de huisarts,terwijl ze toch weten dat de patienten taboe zijn, een en al strijd heb ik achter de rug, er is alleen haat die over is, ben nog nooit zo ziek geweest als de afgelopen jaren van de hulpverlener en waaraan ik de eer te danken had ik weet het nog steeds niet, misschien omdat ik heel kwetsbaar was omdat ik verdacht werd van een levertumor en een heel jaar oncoloog, niet meer kunnen eten van de misselijkheid, veel pijn achter de rug had! Praat mij niet meer over overspelige mannen!

Anoniem


© 1996-2001 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden.