telegraaf.nlDe krantLaatste nieuwsSportPriveDFTDigi






Vrouw en Relatie 
Reportages 
Uw mening 
Reageer 
WWW de Ware 
---
Uit de krant 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Autopagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Headlines 
---
Kopen 
 Speurders 
ElCheapo  
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
---
Contact 
Abonneeservice 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 
 

     

"250 euro voor een setje"

Verslaafd aan lingerie

door Michou Basu

Dat Kylie Minogue en Madonna fans zijn van sexy ondergoed weten we. Maar dat Estelle Gullit, Aukje van Ginniken en Chazia Mourali bezeten zijn van ondergoed is minder bekend. Wat is er zo bijzonder aan die schaarse lapjes stof? We vroegen het aan vier vrouwen en een man die toegeven verknocht te zijn aan lingerie.
Illustratie:Dilys de Jong


Modestudent Debbie Maat (22) heeft een la vol met spannende setjes. "Per maand geef ik 300 euro uit aan lingerie. Een belachelijk bedrag, maar ja, ik vind het zo mooi." Dat ze niet de enige is, bewijzen de cijfers van onderzoeksbureau GfK: vorig jaar gaven we 871 miljoen euro uit aan bodyfashion.

"Mijn eerste setje kocht ik voor 250 euro", vervolgt de modestudente. "Een rib uit mijn lijf, maar ik had het er grif voor over. Toen ik drieënhalf jaar geleden ging studeren aan het Amsterdam Fashion Institute en een baan in een lingeriewinkel kreeg, sloeg de vonk over. In mooie lingerie voel ik me zekerder, ook al zie je niet wat ik onder m'n kleren aan heb."

Niemendalletje

"Ik geef vaak meer geld uit aan ondergoed dan aan bovenkleding", zegt Judith Osborn (37), tv-presentatrice en ontwerpster van de T-shirtlijn Judith Osborn Originals. Zonder lingerie kán ze niet. "Een mooi niemendalletje is belangrijk voor jezelf. Het is net zoiets als naar de tandarts gaan: een verzorgd gebit is puur voor jezelf. Ja, mijn eerste setje kan ik me nog goed herinneren. Dat was een zwarte slip en bh van La Perla. Jaren geleden aangeschaft. Het hoeft overigens niet per se een merk te zijn. Ik loop net zo makkelijk in een broekje van de HEMA van een paar euro. Belangrijker is dat de lingerie die je kiest bij je past. Zo kies ik voor mooi sexy. Niet ordinair, maar wel pittig. Per maand geef ik 250 euro uit. Marlies Dekkers vind ik mooi, maar ik heb er te weinig borst voor. Best jammer, maar ik compenseer dat door meer slips te kopen. Zo zag ik laatst een prachtige zwarte string met broderie in de Amsterdamse PC Hooftstraat. Die moet ik dan hebben. Daar hoef ik de prijs niet eens van te weten. Die gaat gewoon hup, mee in de tas."

"Houd je je koopgedrag in de hand, dan is er geen vuiltje aan de lucht", stelt psychologe/psychotherapeut Carien Karsten. Samen met Klazien Laansma schreef ze het boek 'Shoppen, de lust, het lijden en de lol', waarover ze 1 november in de Amsterdamse Beurs van Berlage een lezing geeft. "Maar heb je echt een lingeriekoopverslaving, dan is er meer aan de hand. En dan doel ik op mensen die al hun geld uitgeven aan lingerie en vervolgens de maand niet meer kunnen rondkomen. Dat is bij deze vrouwen niet het geval. Maar ik heb mensen over de vloer gehad die vroeger seksueel geïntimideerd waren en op latere leeftijd uitte zich dat in koopwoede.

Kicki Miche van Bueren heeft 70 setjes ondergoed

Van koopwoede wil Kicki Miché van Bueren (39), eigenares van twee sportscholen, niet spreken. Ze heeft 70 setjes ondergoed ter waarde van enkele duizenden euro's en koopt regelmatig iets nieuws erbij. "Maar ik gooi ook veel weg. Iedereen heeft wel eens een ongelukje in de was, maar een verkleurde bh gaat - ook al was hij nog zo duur - meteen richting vuilnisbak. In de sauna zie ik regelmatig vrouwen met aftands ondergoed en het gaat er bij mij niet in dat zij zich daar prettig in voelen. Nee, ik heb liever een gat in mijn sok dan een uitgelubberde slip."

"Mooie lingerie hoort bij me", vervolgt ze. "Dat is me vroeger door mijn moeder met de paplepel ingegoten, nu leer ik het mijn twee dochters van veertien. Ze wilden niets van strings weten, nu 'stelen' ze die uit mijn la. Je moet het jezelf aanleren om goed ondergoed te dragen, want je weet nooit waar je terechtkomt. Ik kan me op elk moment van de dag uitkleden zonder me dood te schamen."

Wie ben je vandaag? Ontdek lingerie, kijk wat je staat en voel wat je past. Dat is het thema van de tiende Week van de Lingerie die tot en met 1 november duurt. Gedurende de week hoopt de Stichting Bodyfashion Promotion dat meer mensen de gang naar de lingeriewinkel weten te vinden. Maar voor zakenvrouw Margy Heesbeen (50) is een dergelijke stimulans niet meer nodig. "Ik ben vaste klant bij Stout in Amsterdam. Daar kennen ze mijn smaak en zodra er iets nieuws is, sturen ze me dat toe. Thuis kan ik er op m'n gemak naar kijken en wat me niet bevalt, stuur ik retour. Meestal blijft de volledige inhoud hier in huis en trek ik mijn creditcard tevoorschijn. Ik geef inderdaad veel geld uit aan lingerie. Ik schrik niet van 300 euro voor een body. Eigenlijk praat ik nooit over de prijs. Hangt er iets dat ik wil hebben, dan ga ik er voor. Ik houd van mooie spullen, geef een vermogen uit aan kleding en daar hoort lingerie ook bij. Ik ben opgegroeid met het 'stel: je belandt in het ziekenhuis'-verhaal. Kortom, zorg dat je altijd verzorgd ondergoed aan hebt, zonder gaten en uitgerekt elastiek. Ruches en roosjes zijn niet aan mij besteed. Ik houd van mooie, eenvoudige vormgeving. Een setje van Marlies Dekkers met kettinkjes is echt favoriet." Haar allereerste bh kreeg ze van haar vader toen ze dertien was. "Een zwart-witte met ruitjes. Ik was er apetrots op, alhoewel ik het toen vast nog niet nodig had."

Voor de Rotterdamse accountant David Wans (42) begon zijn ondergoedpassie op 24-jarige leeftijd. "Ik deelde een kamer met een vriend die fantastische slips had. "Voor die tijd droeg ik alleen katoenen boxers of tailleslips. Heb je een keer luxe op je huid gevoeld, dan wil je echt niet meer terug naar simpel katoen."

Buitenland

Kocht hij voorheen bij de HEMA, V&D en De Bijenkorf, nu zoekt hij speciaalzaken met collecties van Dolce & Gabbana, Versace, Calvin Klein en Tommy Hilfiger. "Daar heb ik goede ervaringen mee, maar voor iets nieuws sta ik ook open. Zo komt het merendeel van mijn ondergoed uit het buitenland. Ben ik in Londen dan moét ik naar de mannenafdeling van Harvey Nichols, in New York koop ik me lens bij Bloomingdales. Tijdens een van mijn laatste reisjes naar Los Angeles vond ik een nieuw hip merk Rips. Dat gaat het helemaal worden."

Van zijn salaris, 3500 euro per maand, geeft hij ruim 200 euro uit aan ondermode. "Dat is op zich niet veel, als je bedenkt dat je voor een slip van Boss 30 euro neertelt. Een exorbitant bedrag, maar dit is nu eenmaal mijn passie. Ik schat dat ik twintig eenvoudige onderbroeken heb en zestig bijzondere. Doodzonde om het weg te moffelen in een la. Daarom heb ik er speciaal een kastje voor aangeschaft."

Wilt u reageren op dit artikel, klik dan hier


© 1996-2003 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden.