Relatietherapeute:
"Berusting heelt wonden"
Gebroken hart is te lijmen
door
Daphne van Dijk
Onlangs
pleegde in het Belgische Ciplet de 12-jarig Nathan
Wanet zelfmoord. Hij had zichzelf opgehangen aan balken
van de overdekte speelplaats bij school. In zijn afscheidsbrief
schreef hij dat hij zo'n enorme last had van liefdesverdriet
dat de dood zijn enige uitweg leek. Zelfdoding uit
liefdesverdriet komt gelukkig heel weinig voor, laat
staan bij 12-jarigen. Maar de wanhoop, het verdriet,
de machteloosheid van een gebroken hart heeft bijna
iedereen wel eens meegemaakt.
Illustratie:
Dilys de Jong
Wilt
u reageren op dit artikel, klik dan hier
Het
is een inspiratiebron voor dichters en schrijvers
en menig liedje gaat erover: liefdesverdriet, minnepijn
of luddevedu. En iedereen die ooit een gebroken hart
heeft gevoeld, weet dat tijd alle wonden heelt en
er wel weer een ander je pad zal kruisen. Alleen heb
je zo weinig aan die wijsheid als je midden in het
verdriet zit. Dan doe je wel eens rare dingen: vuil
spuien over je ex, smeken dat hij of zij terugkomt,
je verdriet wegspoelen met alcohol, haar lastig vallen.
Of zelfmoord plegen. "Maar dat is wel erg rigoureus
en komt gelukkig weinig voor", vertelt psychotherapeute
en gezins- en relatietherapeute Carolien Roodvoets.
"Met dat Belgische jongetje was vast meer aan
de hand."
"We
waren een week op vakantie geweest, mijn ouders hadden
getrakteerd", vertelt de 32-jarige Dirk die ruim
twee jaar geleden door zijn ex aan de kant werd gezet.
"Tijdens die reis liepen de irritaties al hoog
op. Nadat we op Schiphol waren geland, maakte ze er
een eind aan. De volgende dag was ze vertrokken. Ik
was zo ontzettend kwaad, voelde me zo enorm in de
steek gelaten."
Wanneer
je verliefd bent, denk je dat je de ware hebt gevonden.
Door een roze bril kijk je naar de wereld en je partner
en je denkt dat jullie eeuwig bij elkaar blijven.
Helaas doen statistische gegevens anders vermoeden.
Volgens cijfers van het CBS kwamen er vorig jaar in
Nederland 200.000 exen bij. En dat leverde veel hartenpijn
op, vooral voor diegenen die door de ander verlaten
zijn. "Een eenzijdige opzegging van een relatie
voelt als een afwijzing en is een enorme deuk in je
ego", vertelt Carolien Roodvoets, schrijfster
van diverse boeken over de liefde. Maar er is meer
dan dat vreselijke gevoel afgewezen te zijn. "Je
toekomstplannen liggen in duigen, je maatje valt weg,
je daginvulling verandert, soms krijg je een financiële
terugval en er komt ontzettend veel rompslomp bij
kijken, vooral als een stel samenwoonde of er kinderen
zijn."
Twee
maanden nadat zijn ex was vertrokken, hoorde Dirk,
die drie jaar een relatie met haar had, dat zij met
een goede vriend naar bed was gegaan. "Dat deed
echt de deur dicht. Ik voelde me zo verraden. Mijn
ex leed aan straatvrees en had enorm veel trauma's
uit haar jeugd te verwerken. Ik stond altijd voor
haar klaar en kreeg ik dit op mijn bord. Mijn vertrouwen
was enorm geschonden." Om de confrontatie met
zijn verdriet niet aan te gaan, stortte Dirk zich
op zijn werk. 's Avonds dook hij de kroeg in.
Volgens
Carolien Roodvoets hangt de hevigheid van het liefdesverdriet
en hoe lang het verdriet zal duren van een aantal
oorzaken af. "In de eerste plaats speelt de lengte
van de relatie mee. Vier maanden of vier jaar maakt
een verschil, hoewel je de pijn na een korte relatie
niet moet onderschatten. Met vrienden en familie die
je steunen en je begrijpen kun je alles beter aan.
Ook de mate van verstrengeling van twee partners telt
(samen kinderen, gemeenschappelijke vrienden, hobby's
of werk) en hoe je op dat moment in het leven staat.
Als je kinderen slecht op school gaan en je hebt problemen
op het werk zal het nog moeilijker worden."
Ook
niet onbelangrijk is hoe de relatie was en hoe deze
beëindigd is. "Van een slechte relatie kun
je soms meer liefdesverdriet hebben", vervolgt
ze. "Juist omdat je zoveel hebt gehoopt en geïnvesteerd.
Dan is het net als een gokkast: daar stop je heel
veel geld in en hoopt ook dat er op een gegeven moment
wat uit rolt. En wanneer iemand de relatie op een
respectvolle, duidelijke en fatsoenlijke manier stopt,
kun je beter met het verdriet overweg dan wanneer
blijkt dat je jarenlang bedrogen bent. En ten slotte
is er nog iemands persoonlijkheid. De een stapt nou
eenmaal eerder over dingen heen dan de ander. En mannen
verwerken weer anders dan vrouwen. Waar zij de schuld
vooral bij zichzelf zoekt, zal hij de schuld vaak
bij haar leggen."
Luddevedu
Hoe
lang luddevedu ook duurt, iedereen moet door een aantal
verwerkingsfasen. In de psychologie worden er doorgaans
vier gehanteerd: de schok, de ontkenning, de verwerking
en de berusting. Carolien Roodvoets: "Op het
moment dat de ene partner zegt dat hij of zij een
einde aan de relatie wil maken, zal de ander een enorme
schok ervaren die dagen tot weken kan duren. Denk
maar na: je wereld staat op zijn kop. Mensen hebben
het gevoel dat ze gek worden. Van onmacht, van ongecontroleerde
woede, enorme huilbuien. Deze crisisfase is ook de
gevaarlijkste fase. De tbs-klinieken zitten vol met
mensen die in deze fase hun partner hebben vermoord."
Nadat
men bekomen is van de eerste fase, belandt men doorgaans
in de ontkennende fase. "Men accepteert niet
dat het over is en denkt: 'hij komt wel terug' of
'als ik me nou zus of zo gedraag, zal ze wel spijt
krijgen'. Deze fase kan heel lang duren, soms doordat
de dumper niet duidelijk is. Want degene die de relatie
beëindigd, wordt vaak geconfronteerd met twijfel
en schuldgevoelens en die kenbaar maken aan je ex,
voedt zijn of haar valse hoop op verzoening. Zachte
heelmeesters maken stinkende wonden. Ik pleit altijd
voor duidelijkheid."
Ook
al was Ella (31) degene die in de tweeënhalf
jaar dat ze met de Spaanse José een relatie
had het steeds uitmaakte, had ze wel degelijk last
van liefdesverdriet. "Ik ontmoette hem nu vier
jaar geleden tijdens een vakantie in Spanje. Een paar
weken later stond hij op de stoep en trok meteen bij
me in. Eigenlijk wist ik van het begin af aan intuïtief
al dat het nooit wat goeds tussen ons kon worden,
omdat we niet bij elkaar pasten, maar ik was knettergek
van hem."
Een
aantal keer maakt Ella er een einde aan en ging José
terug naar Spanje, maar steeds keerde hij weer terug.
Dat veranderde toen hij in Spanje een meisje zwanger
maakte. "Ineens was het genoeg. Ik vond dat hij
zijn verantwoordelijkheid als vader moest nemen en
moest kijken of het wat met dat meisje kon worden.
Maar dat zei vooral mijn verstand. Mijn gevoel zei
heel wat anders. Nu was het echt voorbij. Ik heb me
nog nooit zo rot gevoeld."
Verdriet,
boosheid, angst, woede en enorme leegte kenmerken
de derde fase. Die van de verwerking. Roodvoets: "Het
is een fase waarin heftige emoties elkaar keer op
keer opvolgen. Het ene moment vind je je ex een trut
of een rotzak, het volgende moment mis je die persoon
heel erg. Net als je je soms depressief voelt gaat
piekeren om even later je weer goed te voelen en denkt
'ik laat me er niet onder krijgen!'."
De
laatste fase van berusting is absoluut noodzakelijk
om weer open te kunnen staan voor een serieuze nieuwe
relatie. "Overigens lopen de fasen door elkaar
heen", stelt Carolien Roodvoets, "Zo kun
je na maanden denken dat je berust in je lot en dan
toch weer ineens enorm iemand gaat missen of in de
ontkenningsfase verkeren. Het is een misverstand dat
alleen de gedumpte last heeft van liefdesverdriet.
Ook degene die eenzijdig de relatie stopt, moet door
verschillende fasen heen, maar is daar tijdens de
relatie al aan begonnen. Belangrijk is veel met mensen
te praten, afleiding te zoeken en je niet meteen in
een troostrelatie te storten."
"Het
ergste van liefdesverdriet vind ik het lusteloze gevoel",
zegt Ella die nog steeds vrijgezel is. "Alles
verliest zijn glans. Andere mannen deden me niets
want ik wilde maar één iemand. Het was
mijn eigen keuze het steeds uit te maken, maar ik
vond het verdomd moeilijk om daar de consequenties
van te dragen. Je gaat slapen met iemand in je hoofd
en wordt ermee wakker. Het is een vreselijk rouwproces
wat ik eigenlijk nooit meer wil meemaken."
Tijdens
een vakantie in Afrika, maanden later met een goede
vriendin, werd Dirk uiteindelijk met zichzelf geconfronteerd.
"In een andere omgeving lukte het wel mijn emoties
toe te laten. Afrika is een beetje mijn ommekeer geworden."
Bij terugkomst minderde hij zijn drankgebruik en begon
aan een grote verbouwing in zijn huis. Dirk is nog
steeds single. "Ik voelde me heel erg gekwetst
en ben behoorlijk terughoudend geworden. Hoewel ik
soms natuurlijk best een partner mis."
De
namen van Dirk, Ella en José zijn gefingeerd.
|