Publicatiedatum: zaterdag
24 april 2004
WWW.DE WARE
Een
vriend
"Wat
ben je stil", zei ze. "Ja, me dunkt",
zei Ruud. "Ik wil niet kinderachtig doen maar
die aantijgingen van jou komen behoorlijk hard aan.
In feite verwijt je me dat ik geen goede vriend voor
je ben, dat ik er een geheime agenda op na houd."
Maaike haalde haar schouders op. Ze strekte haar blote,
nog winterwitte benen. "Dat is toch ook zo",
zei ze laconiek.
Ruud
keek met een duistere blik naar de zee. De strandtenten
waren inmiddels alweer een week of twee open maar
het was de eerste keer dat hij op het terras zat.
Tink speelde nog steeds op het strand. "Nog een
pilsje?", vroeg Maaike terwijl ze opstond. "Is
goed", zei Ruud. Hij scheurde boos kleine stukjes
van een bierviltje en vroeg zich af waarom hij zich
eigenlijk zo beledigd voelde. Als hij eerlijk was,
dan had ze natuurlijk gelijk. Hij kon zich niet herinneren
ooit met Maaike koffie - of beter nog, whisky - gedronken
te hebben zonder zich bewust te zijn van het feit
dat hij een jongetje was en zij een meisje. Het grote
probleem was eigenlijk dat hij geen idee had waarom
dat niet zou mogen. Zelfs als je 'alleen maar vrienden'
was, dan nog kon je als man moeilijk om het gegeven
heen dat Maaike een decolleté had waar de gemiddelde
vrouw een moord voor zou doen. "En", zo
mijmerde Ruud verder, "wanneer ik totaal onontvankelijk
zou zijn voor Maaikes eh... pluspunten, dan zou ik
haar waarschijnlijk ook nog eens tot in het diepst
van haar ziel beledigen."
"Bier
en bitterballen", zei Maaike, "daarom duurde
het zo lang voor ik terugkwam. Ik barst van de honger.
De laatste tijd heb ik geen maag meer, maar een hol
vat in mijn buik." Ruud griste een bal van de
schaal en verbrandde zijn mond aan de hete ragout.
"Zeg Maaike", zei hij toen, "volgens
mij zou jij het helemaal niet leuk vinden als ik jou
niet als meisje maar alleen als maatje zou zien. Als
een Hannes met wie ik over lekkere wijven scoren en
poolen zou praten. Als jij die krullen van je naar
achteren gooit, dan wil je toch gewoon dat ik dat
opmerk? En toen ik je kuste in de hal, gedroeg je
je nou niet bepaald als iemand die mij niet als een
jongetje beschouwt. Volgens mij was ik op dat moment
heel erg man en jij heel erg vrouw."
Maaike
keek schuldbewust naar de grond. "Ach nou ja",
zei ze, "voor Enrico was ik er misschien ook
wel heel erg op uit om jou zover te krijgen dat je
me niet alleen als de gezellige buurvrouw zou zien.
Maar op dit moment heb ik gewoon heel hard een goede
vriend nodig. Een aanbidder kan ik niet gebruiken
en het is net alsof de afstand tussen ons steeds groter
wordt. We zijn geen geliefden maar ook geen vrienden
meer. En wie moet me dan bijstaan als ik zwanger blijk?"
Ruud
verslikte zich in zijn bitterbal. "Zwanger",
piepte hij. "Wat leuk... denk ik, toch... Voor
Tink...", besloot hij zwak. "Zal Enrico
je niet bijstaan? Hij is toch de vader?" Maaike
kneep haar ogen tot spleetjes. "Natuurlijk is
hij de vader. Ik heb het verdomme één
keer met hem gedaan, in euforie, toen hij net terug
was. Er bestaat verder niet zoiets als seksuele aantrekkingskracht
tussen hem en mij. En nee, hij zal me niet bijstaan.
Hij is Spanjaard, Ruud. En katholiek. Ik kan het kind
niet houden. Rico zal weer vertrekken en ik zie me
niet in mijn eentje voor twee kinderen zorgen. Ik
zal het moeten laten weghalen."
Marjolein
Hurkmans
|