ROTTERDAM - Sensationeel en uiterst spectaculair heeft Feyenoord de kwartfinales van het UEFA-Cuptoernooi bereikt ten koste van Glasgow Rangers (3-2). Zo haalden de gedreven Rotterdammers hun gram voor de povere prestaties in de competitie. Het was de week van de waarheid, met toppers tegen de Rangers en overmorgen tegen Ajax. Feyenoord liep in het spektakel, waarin de Duitser Fandel twee rode kaarten trok, dan ook over van wilskracht en enthousiasme. Met speciale dank aan Pierre van Hooijdonk. In tien minuten tijd liet hij met twee doeltreffende vrije trappen De Kuip exploderen. Niet om het een of ander: 'Big Pete' liet nog maar eens zien, dat hij de grote spits is waar het Feyenoord jaren aan ontbroken heeft. Zijn meesterlijke vrije trap tegen Freiburg leek een incident, maar hij zou zichzelf overtreffen en opende daarmee voor zijn club de 'Road to Rotterdam' waar op 8 mei de finale van dit toernooi plaatsvindt.

De bevrijdende trap van Pierre van Hooijdonk.

Met argusogen keken 45.000 fans naar de Feyenoord-spelers, toen om iets voor 7 uur het luik van de tunnel openging. Hoe stond Feyenoord op de benen? Hadden de zenuwen de Rotterdammers in deze ouderwetse cupwedstrijd niet bij voorbaat naar de strot gegrepen? En zo ja, hoe verging het Bert van Marwijk op de bank? De trainer van de populaire volksclub, die inmiddels wel begrepen heeft, dat hij een van de zwaarste beroepen ter wereld uitoefent.

Kortom, eindelijk kon Feyenoord iets rechtzetten; goodwill terugwinnen bij het legioen, dat kan wedijveren met de beste supportersgroepen ter wereld. Dat moest haast wel na de dramatische speech van Bert van Marwijk aan de vooravond van dit vorstelijke optreden. Na een week van praten en geestelijke massages moest er tegen de Schotten een topprestatie van formaat geleverd worden.

Maar hoe kantel je even de sfeer van negativisme, van totale ontreddering eigenlijk? Het woord was aan de spelers, die de eer hebben om in één van de mooiste stadions van Europa te spelen, op een excellente grasmat en fans die voor hun club door dik en dun gaan.

Daarom was het mooi meegenomen, dat de ploeg ook nog eens de beschikking had over een topper als Pierre van Hooijdonk. Hij redde hoogstpersoonlijk de kop van zijn trainer en de eer van Feyenoord.

Zijn vrije trappen in de 37e en 44e minuut waren ongehoord. Wanneer Michel Platini voor de buis had gezeten, dan had hij zonder géne een 'chapeau' gemaakt voor 'Big Pete'. Zijn treffers, waar hij na elke training op oefent, waren de absolute 'high-lights' van dit treffen.

En toch zag deze ouderwetse Europa-Cupavond er aanvankelijk duister voor Feyenoord uit, toen Neill McCann de Rangers onverwachts op 0-1 zette. Donkere wolken pakten zich samen boven de kolkende Kuip, maar kennelijk hadden de Schotten buiten de waard - in dit geval Pierre van Hooijdonk - gerekend. De onbetaalbare kracht was op deze avond de stille kracht van dit Feyenoord. Een paar competitieduels had hij droog gestaan, maar tegen het verbijsterde Glasgow Rangers haalde hij op dubbelzinnige zijn revanche.

En met hem natuurlijk ook Bert van Marwijk. De oefenmeester begon de klus met twee echte buitenspelers. Waarvan er één zou scoren (Bonaventura Kalou) en de ander (Robin van Persie) veel lof oogstte met zijn uitstekende optreden. Hij haalde na afloop van deze titanenstrijd opgelucht adem en dankte een ieder persoonlijk voor deze topprestatie.

Die helemaal gestalte kreeg, toen Bonaventure Kalou een minuut na rust met een schitterende kopbal de marge vergrootte tot 3-1. Met dank aan de weergaloze Van Persie (actie) en de lepe Van Hooijdonk (voorzet). De Kuip stond op stelten, de mensen werden gek. Dit was exact het scenario waar de tienduizenden mensen van droomden.

Maar er zat een adder onder het gras. Uitgerekend Patrick Paauwe zou in de fase dat het wachten op de 4-1 was, het spoor volledig bijster raken. Eerst trok hij in het doelgebied zijn hoofd zomaar in, maar werd Feyenoord nog gered door een oplettende Edwin Zoetebier. Even later ging de centrale verdediger opnieuw in de fout, trok daarbij invaller Michael Mols onderuit, waardoor de Duitser Heinrich Fandel niets anders kon doen dan de bal op de stip te leggen en Paauwe de rode kaart te offreren. Vervolgens had Barry Ferguson, die een week geleden al vanaf de witte stip mocht scoren, geen moeite om de stand naar Hitchcock-achtige taferelen (3-2) terug te brengen.

Spanning en sensatie voerden de boventoon op deze mooie Europa-Cupavond. Want ook de Rangers wisten niet van ophouden en streden voor hun laatste kans. Zoals de Deen Peter Lovenkrands na een half uur liet zien. Zijn schot, goed voor de 3-3 en eliminatie van Feyenoord, scheerde tot ontzetting van de 3000 Schotten langs de verkeerde kant van de paal. En of het niet genoeg was stond Michael Mols ineens oog-in-oog met Edwin Zoetebier, maar raakte tot opluchting van alles wat Feyenoord was slechts het zijnet.

In deze hectiek sloegen bij de Schotse aanvaller Neil McCann de stoppen door en kon ook hij met rood vertrekken. Hij verschafte Feyenoord net dat beetje extra lucht, waardoor een zwaar bevochten triomf veilig kon worden gesteld.

Zelden zal een eindsignaal enthousiaster werden begroet als gisteravond. Wat er niet allemaal kan gebeuren in een paar dagen tijd...

Feyenoord - Glasgow Rangers 3-2 (2-1). 26. McCann 0-1, 37. Van Hooijdonk 1-1, 44. Van Hooijdonk 2-1, 46. Kalou 3-1, 53. Ferguson 3-2 (strafschop). Scheidsrechter: Fandel (Dui). Toeschouwers: 45.000. Rode kaart: 53. Paauwe (Feyenoord), 73. McCann (Glasgow Rangers/2x geel). Gele kaart: Emerton (Feyenoord), Vidmar (Glasgow Rangers).

Feyenoord: Zoetebier; Emerton, Paauwe, Loovens (87. Sprockel) en Rzasa; Bosvelt, Ono en Van Wonderen; Kalou (77. Smolarek), Van Hooijdonk en Van Persie (90. Elmander).

Glasgow Rangers: Klos; Vidmar (75. Flo), Amoruso, Wilson en Numan; Konterman, De Boer (39. Mols) en Ferguson; Caniggia, Lovenkrands en McCann.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 1 maart 2002