Sean Connery als draak in 'Dragonheart'
Maar het blijken geen tijden voor olijke fopperijen. De wrede jonge koning David Thewliss heeft de boeren de duimschroeven aangedraaid en speelt mooi weer van hun bloedgeld. Steeds meer wenst hij en op een afgehouwen kop meer of minder kijkt hij niet. Een mooie taak voor Quaid en zijn vurige metgezel. Beiden hebben een twijfelachtige band met de vorst. Quaid heeft 'm als jongetje leren vechten en de wijze draak schonk een deel van zijn hart toen de prins na een noodlottig ongeluk op sterven lag.
E.K. Première 30 januari 1997 |
In de middeleeuwen waren draken al bijna uitgestorven. Eéntje is er nog
over en die heeft de stem van Sean Connery. In alle opzichten een zeldzaam
exemplaar dus. Op het gevleugelde beest loert drakenjager Dennis Quaid. Hij is uit op een ruime beloning van de angstige boerenbevolking. Maar
veel meer geld blijkt te verdienen als hij met de draak een soort circusnummer
opvoert, waarbij het reuzenbeest zich laat verslaan en dompteur Quaid vervolgens
als redder in de nood met de hoed rondgaat.
Probleem is dat de draak daardoor alle pijn voelt die de koning ervaart.
De dood van de vorst zal ook zijn eigen overlijden betekenen. Maar de film
van regisseur Rob Cohen gaat over bijna vergeten waarden als ridderlijkheid
en opoffering, dus daar is een mouw aan te passen. Net zo ouderwets is de
filmvertelling. De toon wordt meteen al gezet door de lacherige kwajongensheid
van de schermende Quaid en Thewliss, die teruggrijpt naar het inmiddels
wat kinderlijk aandoende enthousiasme van Erroll Flynn in spektakelstukken
als 'Robin Hood' uit de jaren dertig. 'Dragonheart' zal daarom alleen de
jongere toeschouwer aanspreken en die is wellicht ook bereid om wat magere
speciale effecten door de vingers te zien.