| BARBRA STREISAND
TriStar Pictures' "The Mirror Has Two Faces" markeert de derde film, geregisseerd door Streisand. Daarvoor waren het "Yentl" en "The Prince Of Tides". Het is niet verrassend dat ze haar horizon wil verbreden. Nooit tevreden, niet van plan op haar lauweren te gaan rusten, blijft Streisand rusteloos op zoek naar meer uitdagingen. Zij is in het bezit van verschillende Academy Awards® Emmy, Grammy's, Golden Globes, Cable Ace en Peabody Awards, als wel de Tony for Star Of The Decade. Ze heeft een indrukwekkende carrière. Ze was al een uitstekende jonge Broadwayster, een televisie- en zangsuperster, voor zij naar Hollywood ging - een trip die zij maakte op haar condities.Zij speelde eerst in "Funny Girl", die zij eerder op Broadway had gespeeld. Zelden heeft zo'n filmdebuut zoveel indruk gemaakt. Ze werd geëerd met de 1968 Academy Award® als Beste Actrice, als wel met de Golden Globe en Star Of The Year, toegekend door de National Association Of Threatre Owners. Haar volgende twee grote films waren eveneens geïnspireerd op Broadway-musicals. Ze speelde in "Hello Dolly! in 1969 en "On A Clear Day, You Can See Forever" in 1970. Daarna koos ze "The Owl And The Pussycat", geen musical met als tegenspeler George Segal, die ook haar tegenspeler was in "The Mirror Has Two Faces".
In 1972 speelde ze weer in een uitstekende komediehit: "What's Up, Doc?" Deze werd gevolgd door "Up The Sandbox", de eerste film voor haar Barwood Filmmaatschappij. Gemaakt in samenwerking met First Artists, een grote productiemaatschappij, waarin zij deelnam als partner, was dit een van de vele films die erkenning gaf aan de vrouwenbeweging. In 1973 kwam de gedenkwaarde film "The Way We Were" uit, dat haar een andere Oscar®-nominatie opleverde als Beste Actrice. De volgende twee jaar maakte ze "For Pete's Sake" en "Funny Lady". Rond dezelfde tijd was zij ook te zien in "A Star is Born", de eerste film die zij met volle volle energie en inzicht maakte als producer. Dit leverde haar een tweede Academy Award® op, in een andere categorie. Ze kreeg de Oscar® voor haar film "Evergreen" . Ze werd geeerd voor haar baanbrekende rol als vrouwelijke componist door de Academy Of Motion Picture Arts and Sciences. In 1979 speelde ze in en mede-produceerde ze "The Main Event". Twee jaar later, acteerde ze in "All Night Long". Dat was de enige keer, dat ze op eigen verzoek, de tweede rol speelde. Eerder in 1968, toen ze net haar eerste filmrol had gehad, las ze een fascinerend kort verhaal, geschreven door Isaac Bashervs Singer, getiteld "Yentl, The Yeshiva Boy", en hoopte dat dit voor haar een tweede filmrol zou opleveren. Vijftien jaar later, als resultaat van haar passie, aandrang en unieke status in de filmbeweging, werd haar droom waarheid. Gemaakt op een moeilijke buitenlandse locatie. Het ambitieuze, sommigen zeiden onmogelijke, project markeerde het feit dat het de eerste keer was dat een vrouw een film regisseerde, produceerde, schreef, zong en een zeer moeilijke titelrol speelde in een belangrijke film. 'Yentl" werd bekroond met vijf 1984 Academy Award® nominaties en won de Oscar® voor Beste Originele Succes en de Golden Globe voor Beste Motion Picture Musical Or Comedy. Barbra Streisand, voor het eerst als regisseuze, werd geeerd met de Golden Globe voor Beste Regisseur. Deze twee Awards zijn een van de de 11 Awards, die ze ontving. Een roman-drama met muziek, verhaalde "Yentl" over een een moedige jonge vrouw die ontdekt dat niets onmogelijk is in hartszaken en geest. Een verhaal dat hulde bracht aan vrouwen in hun streven hun capaciteiten ten volle te kunnen benutten, en niet gebonden te willen zijn aan de traditionele beperkingen, opgelegd door de mannenwereld. Het ruime budget vcor de film was een aanmoediging voor vrouwelijke regisseurs.
Voor het eerst was Streisand kritisch in de keuze van aangeboden scripts Ze speelde lange tijd niet in films tot de in 1987 uitgebracht film "Nuts". Omgeven door een van de meest bekende filmacteurs van dat jaar, speelde ze een intelligente vrouw, die gevormd was door haar anti-sociale karakter, veroorzaakt door haar moeilijke jeugd. Ze produceerde tevens de sterke dramafilm en schreef ook de muziek. Foto: Streisand met Richard Dreyfuss in "Nuts" Er kwam tot 1991 geen nieuwe Brabra Streisandfilm. De film "The Prince Of Tides" was een van de meest lovende films van afgelopen jaren. En weer verdiende zij lovende kritieken met deze film, die zij regisseerde, produceerde en acteerde in de rol van een New York psychiater, verweven in een web van geheimzinnigheden van een Zuidelijke familie. De film was gebaseerd op de bestseller van Pat Conroy. De film kreeg zeven Oscar®-nominaties en de Best Picture categorie. Streisand werd de derde vrouw ooit genomineerd als Beste Regisseur door het Directors Guild of America.
Haar debuutalbum voor Columbia Record was in 1963 en werd al snel een tophit over heel Amerika en leverde haar de eerste twee van haar acht Grammy Awards op voor album en vocaliste van het jaar. Zij is de jongste winnares voor beide Awards. "The Second Album" en "The Third Album" werden goud, gevolgd door "People". De LP werd nummer één en bracht haar tweede Grammy voor Beste Vrouwelijke Vocalist. Zij bezit een van de zeldzaamste stemmen in de platenwereld, maar dat levert haar nog steeds succes op. Zij werd geselecteerd en verkozen boven alle bekende en beroemde Broadwaydiva's voor de rol van de overleden, grote comedienne Fanny Brice in de overdadige Broadway-musical van "Funny Girl". Vanaf het moment dat de doeken omhoog gingen was deze musical (1964) al een uitslaand succes. Twee weken later sierde Streisand de cover van Time Magazine, een eer zelden gegeven aan entertainers, zeker zulke jonge entertainers. Kriticus Walter Kerr schreef: "Iedereen wist dat Streisand een ster zou worden". Voor haar tweede Broadwayshow kreeg ze een tweede Tony nominatie. Zij herhaalde het succes van "Funny Girl" in Londen, waar critici haar waardeerden met Best Female Lead In A Musical voor het 1965-66 seizoen. Haar ster steeg gestaag. Ze tekende een 10-jarig contract met CBS Televisie om specials te produceren en in te spelen. Zij streefde zoals altijd naar perfectie en kwaliteit, ongehoord in televisiewereld. Haar eerste special, "My Name is Babra" was in 1965 het toppunt in de Amerikaanse showbuziness. Het won vijf Emmy Awards, inclusief een persoonlijke. De vier specials die volgden, plus de gedenkwaardige "Color Me Barbra" , ontvingen allen lovende kritieken. 24 jaar later werden deze specials opnieuw uitgebracht op video en werden wederom bestsellers. Onder haar tientallen albums was "The Broadway Album" die nummer één werd en haar drie Grammy nominaties bracht en verrassend genoeg haar achtste Grammy voor Best Female Vocalist. De opvolger was "Back to Broadway", eveneens een doorslaand succes. Van haar albumswerden er 21 platinum en zeven multi-platinum, wat nog steeds een niet geëvenaard record is. Ze is nog steeds, na 33 jaar, de houdster van dit record. Door haar sociaal gevoel, verleende ze regelmatig medewerking aan benefietconcerten. Meer dan 3 miljoen dollar leverde een concert op voor aids-organisaties. De film "Babra Streisand: The Concert" is de meest verkochte musical in de HBO historie. Vijf Emmys the Peabody Award en drie Cable Ace vereringen leverde dit op. De opnames werden platinum, een uitzondering voor een dubbel album. Via haar Barwood Film Organisatie bracht ze de film "Serving in Silence: The Margarethe Camermeyer Story" uit op televisie. Ze ontving de 1982 Commitment To Life Award voor AIDS Projecten in Los Angeles en de American Civil Liberties Union Bell Of Rights Award. Haar 1995 bijdrage aan het Harvard Universiteit, gesponsord door de John F. Kennedy School of Government werd beloond met zeer uitstekende bijval. Datzelfde jaar werd ze geeerd met een Honorary Doctoral Degree in Arts and Sciences. Tevens droeg zij bij aan het Santa Monica Mountains Conservatory door haar 24 acre Malibu villa in Californie te schenken. Bijgewerkt tot 17 februari 1997 |
Barbra
Streisand regisseerde en produceerde de film 
"The
Mirror Has Two Faces" (op de foto hier met Jeff
Bridges) is Streisand's 16de film in haar carriere. De veelzijdige
en gigantische lijst van hits markeren een rijk en succesvolle carriere
als entertainer, filmmaker, sociale activiste en filantropiste.
Streisand is geboren op 24 april in Brooklyn, New York. Haar vader,
Emanuel Streisand, een gerespecteerde leraar, stierf toen Brabra
slechts 15 maanden oud was. Ze studeerde af aan de Brooklyn Erasmus
High School op een zeer jonge leeftijd. Ze won een zangwedstrijd bij
een kleine Manhattan club. Die avond startte Streisand haar
indrukwekkende carriere. Ze was al snel onder invloed van musicals en
werd al gauw ontdekt door Born Soir en The Blue Angel. Haar allereerste
optreden op Broadway was als de ongeliefde Miss Marmelstein in
"I Can Get It For You Wholesale", dat haar toch
de nodige publicieit opleverde. Ze won de Variety's 1962 New York Drama
Critics Poll Award en een Tony nominatie.