'A moment of innocence' is reconstructie van een aanslag Toen Iran nog Perzië heette en de sjah er de vrij prijzige scepter zwaaide, heeft regisseur Mohnsen Makhmalbaf een politieagent neergestoken om zo zijn wapen af te pikken. Vanzelfsprekend draaide de filmmaker daarvoor de bak in, maar hij kwam vrij toen Khomeiny en zijn fundamentalisten de macht overnamen. In zijn film 'A Moment Of Innocence' confronteert hij zichzelf met dat incident. En hij doet dat op een manier die Woody Allen jaloers zou maken. De eerste scènes hebben ook precies die lichtvoetigheid, zowel in aanpak als verhaal. De agent komt na twintig jaar eens langs bij zijn vroegere belager omdat hij acteur wil worden. De ereschuld van vroeger zou zo mooi ingelost kunnen worden door de intussen zo beroemde regisseur. Die weigert echter, maar wil wel de aanslag van destijds reconstrueren in een speelfilm. De agent en de regisseur besluiten aan dat project te gaan werken. Binnen de kortste keren hebben ze ruzie over de casting en over de versies van het destijds gebeurde. Een prachtige constructie om op een uiterst aangename wijze het publiek te vermaken met een historische gebeurtenis die voor Makhmalbaf van wezenlijk belang moet zijn geweest. De film moet het daar ook vooral van hebben, van de originaliteit van het script en het feit dat het hart van de regisseur er in klopt. Dat maakt 'A moment of innocence' tot een authentieke en ontroerende film. DvdH Première 12 juni 1997