door Eric Koch
Amsterdam - Zijn nuchtere motto 'Boodschappen doe
je maar bij Albert Heyn' is vervangen door 'For messages you go to the
postoffice', maar behalve de taal heeft Dick Maas in zijn eerste
Engelstalige film weinig aan zijn succesformule veranderd. Amsterdam
is de sfeervolle achtergrond van
'Do not disturb', een actiethriller vol achtervolgingen en opvallende
stunts en met een flinke dosis zwarte humor. Oscarwinnaar William Hurt
en Jennifer Tilly zijn de ouders van een jong meisje (Francesca
Brown), dat op de vlucht moet nadat ze getuige is geweest van een
moord. Volgende week gaat 'Do not disturb' in ons land in
première. Een crashende bierauto is een van de stunts in 'Do not disturb'. Voor Dick Maas was een entree op de
engelstalige markt niet meer dan logisch. Het oerhollands van de
Flodders was over de grens niet te verstaan en dat beperkte het publiek
en dus ook de budgetten. De tien miljoen gulden voor 'Do not disturb'
is in Amerikaanse ogen nog altijd een schijntje, maar in Nederland
kunnen we nu eenmaal meer met minder geld, onderstreept Maas in zijn
nieuwe film. Aanpassingsproblemen waren er nauwelijks vertelt hij in
L'Europe, het karakteristieke hoofdstedelijke hotel waar zijn jonge
hoofdpersoon een moordenaar bij zijn bloedige werk betrapt. "Ik
las mijn tiende al Engelstalige boeken en natuurlijk werd er in de
films die ik zag ook Engels gesproken. Zo leer je je soms beter in het
Engels uitdrukken dan in je eigen taal. De typerende geestige
one-liners uit Amerikaanse actiefilms krijgen in het Nederlands snel
iets onbeholpens. De dialogen in deze film vloeiden eigenlijk
makkelijker mijn pen uit dan bij mijn vorige scenario's." Hij lacht.
"Na lange draaidagen moest ik wel eens naar woorden zoeken, maar voor
het overige kon ik me bij de acteurs best verstaanbaar maken."
KribbigNatuurlijk had hij wel even opgezien tegen een gelauwerde acteur als
William Hurt, die hij tijdens zijn studie aan de Filmacademie bewonderd
had in 'Body Heat'. "Maar als je met zo'n man een eerste keer uit eten
gaat, is het ijs snel gebroken. Waar we het over gehad hebben?" Maas
grijnst. "Over film waarschijnlijk." Hurt heeft in de filmwereld de
naam een moeilijk mens te zijn, maar Dick Maas had over de Oscarwinnaar
geen klagen. "Hij heeft weinig geduld voor mensen die 'm storen bij
zijn concentratie. Dan kan hij uiterst kribbig zijn. Maar Hurt hing
bepaald niet de verwende vedette uit. Voor mij was hij heel
bereikbaar." Regisseur Dick Maas voor het hotel De l'Europe, dat een belangrijke rol speelt in zijn nieuwe film 'Do not disturb'. FOTO: RICHARD MOUWOok al omdat Hurt in 'Do not disturb' voor het
eerst in zijn carrière letterlijk in actie moest komen tijdens
een scene waarin hij zich vastklampt aan een voortrazende ambulance.
"Dat heldhaftige optreden was een van de redenen dat hij voor onze film
koos", vertelt Maas. "Hij vond bovendien het scenario leuk en aan een
film als 'Karakter' kon hij zien dat we met 'First Floor' geen
broddelwerk afleveren. Hij wou zich graag eens van een fysieke kant
laten zien, maar op zijn leeftijd gaat je dat nu eenmaal niet
vanzelfsprekend af. Ik heb met actiewerk nu eenmaal veel meer ervaring
en dus gaf hij mij zijn vertrouwen." Die ervaring deed Maas
vooral op bij 'Amsterdamned' maar ook achtervolgingen als in 'Flodder'
legde een stevig fundament voor opvallende stunts met de al
gememoreerde ambulance, met botsende politie-auto's, een kieperende
biertruck en een tram die spectaculair ontspoort. "Vooral op het water
van de grachten heb ik kunnen profiteren van wat we indertijd hebben
geleerd. Een ingewikkelde opname met een beweegbare kraan, die het
meisje visueel met de achtervolgende moordenaar verbindt, had ik eerder
nooit zo vloeiend kunnen maken." SluisjeDat hij soms zichzelf citeert,
noemt Dick Maas niet meer dan logisch. "Je weet inmiddels wat filmisch
werkt en daar varieer je op. Voor 'Amsterdamned' hadden we al de
mooiste plekjes van de hoofdstad gezocht en in 'Do not disturb' ga je
niet voor minder. We hebben bijvoorbeeld weer het kolkje bij .
gebruikt, maar nu vanuit een andere hoek." Al verstevigt Dick
Maas met moordenaars, drugsverslaafden en zwervers de criminele naam
van Amsterdam in het buitenland, hij maakt opnieuw ook toeristische
reclame voor zijn woonplaats. "Tijdens de opnamen waren niet alle
bewoners blij met ons", vertelt Maas. "Om vier uur 's nachts gewekt
worden door het geluid van een bierauto die over de kop slaat is
natuurlijk niet prettig. We hebben eieren naar ons hoofd gehad en
emmers water. Maar anderen waren wèl blij met ons. Voor de
opnames zijn kilometers gracht verlicht. Veel mensen hebben foto's
gemaakt en ik ben ervan overtuigd dat we die plaatjes binnenkort op
ansichtkaarten zullen tegenkomen. Amsterdam is 's nachts nog nooit zo
mooi geweest."
|