Die ware liefde dient zich in Mimmo Calopresti's film 'La Parola Amore Esiste' aan in de figuur van Marco (Fabrizio Bentivoglio), een gescheiden celloleraar. De datum van hun ontmoeting en de verdieping waar hij woont zijn veelbelovende voortekenen en Angela is er daarom al snel van overtuigd dat zij voor elkaar geschapen zijn. Schuchter maakt ze met hem een afspraak voor een les, die hij prompt vergeet. Dan probeert ze het met overgeschreven stukjes Japanse liefdespoëzie, die ze anoniem in Marco's jaszak frommelt.

Angela (Valéria Bruni Tedeschi) zoekt betekenis in kleuren en getallen.

In de overtuiging dat de briefjes van een andere studente afkomstig zijn, maakt Marco vervolgens de verkeerde vrouw het hof, terwijl het uitblijven van zijn reactie en het nieuwe huisnummer van haar appartement Angela in een depressie storten. Zelfs de gesprekjes met haar cynische psychiater helpen niet meer en ze laat zich opnemen in een kliniek voor verloren zielen. Maar de titel ('het woord liefde bestaat') suggereert al dat Cupido uiteindelijk toch overwint.

De prima acterende Valéria Bruni Tedeshi maakt van Angela met veel gevoel iemand die wankelt op de rand van de afgrond, kwetsbaar en fel tegelijk. Haar liefde voor de celloleraar is even obsessief als haar andere neuroses en grenst aan de waanzin. Hij op zijn beurt is vooral op zoek naar welk jong ding dan ook, gezien het gemak waarmee hij zijn amoureuze gevoelens voor verschillende vrouwen laat oplaaien. Deze charmante Frans-Italiaanse coproductie (met een bijrolletje van Gerard Depardieu) krijgt er een enigszins wrange bijsmaak door. De suggestie dat het enige wat deze gestoorde vrouw nodig heeft een vent is, lijkt bovendien een iets al te macho oplossing.

Marco Weijers