Dromen van roem

door Eric Koch

Dat zijn dikke dochter zich in een uitpuilend pakje op de bühne belachelijk staat te maken, ziet de trotse vader niet. Wat voor anderen een troosteloze imitatie van Madonna is, ervaart Jean Vereecken als een nieuw bewijs van haar grote talent. Eigen materiaal, daarvan is hij overtuigd, moet zijn Marva naar de top brengen. En wie beter dan hij kan dat voor haar schrijven? Jean (Josse de Pauw) krijgt er alle gelegenheid voor: als zijn werkgever moet reorganiseren vliegt hij er samen met zijn vaste kompaan uit.

Marva (Eva van der Gucht) maakt geen indruk in haar Madonna-pakje.

Omdat hij zijn vrouw niets van dat onheil durft te zeggen, gaat hij 's morgens met zijn broodtrommeltje de deur uit en neuriet melodietjes in zijn cassette-recorder. Maar de muziekindustrie zit nu eenmaal niet zit te wachten op huisvlijt van ontslagen fabrieksarbeiders, en dus besluit dromer Jean het lot een handje te helpen. Samen met zijn mottige maat ontvoert hij een populaire zangeres (Thekla Reuten) en dwingt haar manager om een van zijn melodietjes van een professioneel arrangement te voorzien en mollige Marva een kans te geven.

Als de amorele producent de geboren verliezer en zijn al even kansloze dochter als pionnen in een lelijk spelletje op denkt te offeren, dreigt een triest einde. Maar regisseur Dominique Deruddere houdt te veel van zijn tragikomische burgermanshelden om ze pijn te laten doen. Zijn sympathie voor hun hulpeloze simpelheid in 'Iedereen beroemd' gaat echter zo ver, dat hij zijn satirische sprookje soms net zo knullig voordraagt. Dat er onmiddellijk violen gaan spelen als Thekla Reuten voor het eerst in de ogen van de jongste van de twee ontvoerders kijkt, is daar een voor de hand liggend voorbeeld van.

Knulligheid troef dus in de nieuwe film van Deruddere, die na de internationale allure van zijn voortreffelijke 'Wait until spring Bandini' eerder de Vlaamse volksziel probeerde te treffen in het al even aardse 'Hombres Complicados'. Met zijn karikatuur van een cynische, zelfingenomen manager zet Victor Low in 'Iedereen beroemd' weer eens een aardig typetje neer. Mannetjes maken is echter niet de moeilijkste manier van acteren, al levert dat soms een Gouden Kalf op. Bij deze: kan het misschien eens een onsje minder?