Week 01
2000

'Xiu Xiu, the sent down girl':
tranen uit de vorige eeuw

door Dick van den Heuvel

Talloos zijn de verhalen die langzaam maar zeker doorsijpelen over de gruwelen van het eens zo gevierde communisme. Dat wat door grote denkers was uitgedacht om de grote massa van arbeiders te verheffen, blijkt in de vorige eeuw voortdurend misbruikt te zijn om mensen te kleineren, te vernederen en zelfs onheelbaar te verwonden. 'Xiu Xiu, the sent down girl' van Joan Chen is weer zo'n ontluisterend verhaal over de wil van Mao en de gevolgen ervan.

Lu Lu als de ongelukkige hoofdpersoon in 'Xiu Xiu, the sent down girl'.

In de jaren zeventig was het in China gebruikelijk dat er van elk gezin jongens en meisjes werden weggenomen, die dan in verre oorden Het Volk moesten dienen. Xiu Xiu kwam daardoor in een oneindige steppe terecht, samen met een gecastreerde paardenhoeder. Een half jaar zou ze daar moeten blijven, maar op het moment dat haar termijn voorbij was, waren de bureaucraten die haar terug moesten halen alweer uit hun functie gezet.

In dat afgelegen isolement besloot ze daarom maar de genegenheid te zoeken van iedereen die haar tent passeerde. En zo prostitueerde ze zichzelf, zonder dat ze wist wat dat woord eigenlijk betekende. Een tiener wiens bloem al stierf voordat hij goed en wel gebloeid had. Op grond van deze ware geschiedenis maakte Joan Chen geboren in Shanghai, maar vooral bekend van haar Amerikaanse carrière als actrice in 'The Last Emperor' en 'Twin Peaks' haar debuut als regisseuse.

'Xiu Xiu, the sent down girl' is een aangrijpende film, gemaakt met de souplesse van de Amerikaanse filmindustrie, gecombineerd met het compromisloze van wat we de laatste jaren uit Azië mogen ontvangen. Het verhaal is eerder verbijsterend dan dat het je ontroert of vertedert. Het maakt een woede in je los, waar je niets mee kan... omdat de geschiedenis voorbij is en er niets is in onze dagen waaraan je Xiu Xiu's geschiedenis kunt relateren. In dat opzicht is haar film gedateerd.

Wat overblijft, is een speldenprik op afstand. Een signaal uit een verleden, waaruit we lering kunnen trekken. Daar huil je om, dat hebben meisjes als Xiu Xiu wel verdiend.