Spierdijk kan zijn geluk niet op: tien dagen Sydney en hij hoeft niet eens naar het stadion! Vanwege de wereldkampioenschappen Pokémon zit de spelletjesman van De Telegraaf Down Under. Vanuit Sydney laat hij weten hoe gek de Australiërs zijn tijdens de Spelen in hun land. Let wel: zonder ook maar een voet op of in een sportaccommodatie te zetten. Want een spelletje is leuk, maar mensen moeten er niet van gaan transpireren.

Dag 11: Wegwezen

En voor je het weet zit het er al weer op. Het medaille-jagen van de Nederlanders gaat hier gewoon nog door, maar ik moet weg. Een dikke twintig uur vliegen, me netjes gedragen op het toilet van het vliegtuig en uiteindelijk weer landen in het vertrouwde Nederland.

Terugkijkend op de afgelopen tien dagen, vraag ik me af of ik hier de gekte heb gevonden waar ik naar op zoek was. Ja, die gekte is er. Sydney bruist, maar schijnt dat uit zichzelf al behoorlijk te doen. Toch gaat het er hier voor een mega-evenement als de Spelen eigenlijk opvallend rustig en geciviliseerd aan toe. De Australiėrs genieten van het rumoer dat de bezoekers met zich meebrengen, maar hun relaxte en beschaafde houding zorgt ervoor dat de boel niet uit de hand loopt.

Kortom: Spelen of niet, het is hier goed uit te houden. Toch ga ik mijn koffers pakken en nog een laatste broodje kroket in het Holland House eten. De Australiėrs zijn daar trouwens niet meer weg te slaan, vinden ons sinds twee weken erg leuk. Het leek onmogelijk, maar ook wij hebben een goede indruk achtergelaten…

G'day!

Romke Spierdijk