Titelverdediger Oranje moeizaam geplaatst
De tv-beelden zijn overbekend: Ron Zwerver kan zijn tranen niet bedwingen. Toenmalig volleybalcoach Joop Alberda grijpt vol ongeloof naar zijn hoofd. Extatisch van vreugde. Aanleiding: de klinkende overwinning van de Nederlandse volleybalheren in de finale van de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta. Na een zenuwslopende thriller trok titelfavoriet Italië aan het kortste eind: 3-2 (17-15 in de vijfde beslissende set).
Of Sydney net zo’n succes wordt? Plaatsing voor de Spelen had in ieder geval heel wat voeten in aarde. Pas in de laatste wedstrijd van het laatste kwalificatietoernooi wist Oranje deelname af te dwingen.
De titelverdedigers, dit keer onder leiding van Toon Gerbrands, beginnen hun toernooi op 17 september tegen Cuba, samen met Italië één van de favorieten voor de prestigieuze gouden medaille. Andere tegenstanders van Oranje zijn Australië, Brazilië, Egypte en Spanje.
Er wordt gespeeld in twee groepen. Een plaats bij de eerste vier is nodig om door te gaan naar de kwartfinales. Bij het vrouwenvolleybal is Nederland niet van de partij. Hier is olympisch kampioen Cuba het land dat moet worden verslagen. Rusland, China en Brazilië zijn de outsiders.
