&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

De Vogelweelde van 'Flamingo Gardens'

door Nico van der Zwet Slotenmaker

FORT LAUDERDALE - Een tuin met de grootste verzameling waadvogels van Noord-Amerika. De Amerikaanse staat Florida is zo ongeveer het pretpark van de gehele wereld. Een uit zijn krachten en proporties gegroeide kermis voor hen die doorgaans op een rustiger stukje van de aarde wonen, maar in hun vrije tijd hulpeloos meegezogen worden in de maalstroom van vermakelijkheden die hier op letterlijk alle gebieden moeiteloos worden geleverd.

Ik laat me er ook vaak toe verleiden hoor, niets menselijks is mij vreemd. Als excuus kan ik echter altijd aanvoeren dat er misschien wel eens een 'stukkie' in zou kunnen zitten, en daarvoor ben ik op pad.

Fort Lauderdale in Florida

Vandaag in Fort Lauderdale, waar ik een klein etmaal heb door te brengen voor ik verder kan trekken, heb ik eigenlijk nergens zin in. Daar ik echter al op school heb geleerd dat luiheid des duivels oorkussen is, en ik mezelf goed genoeg ken om te weten dat je op zulke momenten snel naar het glas grijpt, dat beter nog enkele uren onaangeroerd kan blijven, besluit ik voor een uitstapje te kiezen dat het rustigst overkomt. Geen lawaai, geen herrie, niks met machines of beweging en het moet in twee uurtjes te doen zijn.

In dit geval valt mijn oog in de lange lijst van absolute topevenementen en niet te missen supersonische hoogstandjes op de simpele mededeling dat er in de buurt de zogenoemde Flamingo Gardens te bezoeken zijn. Dat lijkt me wel wat. Flamingo's zijn bij mijn weten rustige vogels die geen kwaad in de zin hebben en niet dermate ingewikkeld in elkaar zitten dat je er eerst een halve bibliotheek over na hoeft te slaan om iets van hun gedrag te kunnen begrijpen.

'Champions'

Ik arriveer zo vroeg aan de poorten dat ik nog enig geduld dien te oefenen, een goede gelegenheid om eens wat foldermateriaal te raadplegen. Daaruit blijkt dat we hier eigenlijk te doen hebben met een botanische tuin, aangelegd door de familie Wray, wier huis uit 1933 nog midden in het park staat. Niet zo maar een park merk ik even later. Het wemelt er van de zogenoemde 'Champions', hetgeen wil zeggen dat we worden geconfronteerd met een boom of struik die zich hier zo goed heeft ontplooid dat hij de beste in zijn soort is.




Een echte kampioen. Kijk eens naar die omvang.

Wat bomen betreft, betekent dat meestal dat hij de grootste of omvangrijkste is, en herhaaldelijk treden dan ook uit alle delen van de wereld lieden aan die ook iets botanisch hebben en met de meetstok zijn gewapend om precies na te kijken of hier misschien wordt gefraudeerd, en of zij niet zelf de kampioen in huis hebben.

Nu is een boom een levend gebeuren, en er verandert dus nog wel eens wat, maar doorgaans staan de 'champion'-bordjes in de Flamingo Gardens er niet ten onrechte, en ook al omdat ik in oerwouden en dergelijke doorgaans weinig oplet, kan ook ik er geen speld tussen krijgen.

Dat 'Flamingo Gardens' lijkt er een beetje met de veren bijgesleept voor de advertentie, al treffen we hier toch de grootste verzameling waadvogels in geheel Noord-Amerika. Op het veld van de flamingo's hebben de ibissen echter de overhand, en bij de pelikanen zijn het de meeuwen die als tafelschuimers dienst doen. Die zijn overal present als de kost voor het kauwen ligt.




De pelikanen zijn verwoed aan het nestelen waarbij ook een nieuwsgierige meeuw een kijkje komt nemen.

Ze wagen zich zelfs bij de alligators. Die hier niet mogen ontbreken, want we bevinden ons immers zo goed als in de Everglades, het door watervervuiling in gevaar zijnde natuurgebied waar die hapgrage makkers overigens nog steeds goed gedijen.

Laatst was er toch een wild exemplaar deze kant op gekomen om zich gemakkelijk te goed te doen aan de watervogels die hier gewend zijn uit de hand te worden gevoerd, en geen idee hadden zelf ook nog eens opgepeuzeld te kunnen worden. Dat was dus niet helemaal eerlijk spel, en de indringer werd gevangen om terug te keren bij zijn wilde soortgenoten.

Dat verhaal vertelt de juffrouw die bestuurster is van het autotreintje, zijnde het niet meer weg te denken vervoermiddel voor de wat ruimer bemeten attractie.

Ik word ermee door sinaasappelplantages en aanverwante zaken gevoerd. En ook langs een stuk bos dat al meer dan vijftig jaar onaangeroerd is gelaten, omdat de familie Wray dat zo bij testament heeft bepaald, en we dus nog lang kunnen constateren wat de natuur doet als ze met rust wordt gelaten.




De schildpadden doen het zoals gebruikelijk rustig aan.

Dat verzuimen we dus regelmatig, en daarom is er ook een afdeling van roofvogels die niet in een kooi horen, maar er wel bivakkeren, omdat ze anders snel uit zouden sterven.

Je kunt al voor 1 dollar een uil adopteren door hem een etmaal te eten te geven. Zeker 25 dollar is vereist om de roodstaartarend twee weken op de pikkels te houden en als je het nog ruimer wilt doen, nodig je alle vogels voor honderd dollar een gehele dag aan de dis. Ik doteer een briefje van vijf om de grote hoornuil drie dagen te voederen.

Als ik wegloop knipoogt het dier. Maar dat doen uilen geloof ik wel meer.

Een knipoog en een glimlach, dat zijn de Flamingo Gardens te midden van al het toeristentumult. En is het precies waarvoor ik gekomen was.

De Flamingo Gardens aan 3750 Flamingo Road, Davie/Fort Lauderdale, Fl 33330 zijn dagelijks geopend van 10 tot 18 uur. Gesloten op maandag van 1 juni t/m 31 oktober.

Publicatiedatum = 15 maart 1997

terug Verenigde Staten intro