&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

Filmlocatie Los Angeles steeds
populairder bij filmfans

door Patrick van Weerdenburg

LOS ANGELES - Je moest, anno 1900, wel een heel goed vriendje zijn van een van de broers Warner voor je je gelukkig mocht prijzen met een rondleiding over het beroemde filmcomplex. Harry, Albert, Jack en Sam waren namelijk van mening dat er zo min mogelijk van de vele geheimpjes van hun fascinerende filmwereld buiten het bronzen hekwerk mocht komen.

Het medium film was nagenoeg nieuw en bracht miljoenen in vervoering. De vier boerenzoons waren ook op slag in de ban van de geluidloze zwart wit-films die ze in tot boerenschuren omgetoverde bioscoopzaaltjes zagen. Dáár, in de wereld van de film, lag hun toekomst. De broers wisten hun vader om te praten tot de verkoop van het enige paard dat de arme immigrantenfamilie Warner rijk was.

Met de opbrengst kochten ze een model B-projector en een kopie van 'De Grote Treinroof' van Edwin S. Porter. De broers huurden een leegstaande winkel, die ze ombouwden tot filmzaaltje. De opbrengst van de 'Treinroof'-vertoningen leverden de Warners in de eerste week liefst $300 dollar op, een bedrag dat hun vader zijn hele leven niet bij elkaar had gezien. Dat zijn zonen het hart op de goede plaats hadden kloppen, blijkt uit het historische feit dat ze onmiddellijk de huismerrie terug kochten...

Nu, bijna een eeuw later, is Warner Brothers goed voor een jaar-omzet van 14,5 miljard dollar en staan de hekken voor de enorme film- en tv-studio's wagenwijd open voor iedere film-geïnteresseerde.

Met een beetje geluk word je tijdens de rondtoer begeleid door Dick Mason (56) een vrolijke, opgewekte vent, die als 17-jarig knaapje bij Warner Brothers begon als loopjongen en bekend staat als de Wandelende Encyclopedie van de Filmwereld.

Van iedere rolprent weet Mason wie de hoofdrollen hebben gespeeld, wie de producent was en wie verantwoordelijk was voor de regie. En met die kennis liep de krullenjongen zo te koop dat de gebroeders Warner hem al snel vroegen om de belangrijke gasten over het terrein rond te leiden. "Inmiddels heb ik ruim 26.000 films gezien," vertelt hij als we rondscharrelen op de set van 'Lois & Clark', de Superman tv-serie. "Jack Warner, de grote baas, voerde dagelijks besprekingen met beroemde acteurs die op hun beurt ook weer met graagte werden rond geleid. Op 'n dag maakte ik een toer met John Ford, Audrey Hepburn en Richard Widmark en die wereldberoemde sterren waren net zo enthousiast als de dames van een huisvrouwenvereniging uit Austin, Texas," zegt hij met een trotse grijns.



Bugs Bunny kun je ook tegenkomen.

De kans bestaat dat je op het WB-terrein een heuse filmdiva of tv-ster tegen het lijf loopt. Wij vallen met de neus in de boter. Candice Bergen, beter bekend als Murphy Brown, loopt tijdens een draaipauze 'n eindje met ons op, van Stage 4 naar Laramie Street, een Western-set waar o.m. 'Bonanza' en 'North and South' is opgenomen. De blonde vedette is oprecht trots dat haar comedy-serie zo populair is in dat verre Nederland waar ze ooit nog eens hoopt te komen.

Het kon niet op, want Joel Schumacher, de regisseur van 'Batman Forever', ontvangt ons even later letterlijk met open armen en verzekert dat hij voor de volgende rolprent over de gemaskerde wreker ook weer van de partij is. "Val Kilmer zal dan geen Batman meer zijn," vertelt hij lurkend aan een gezinsfles bubbeltjeswater, "maar de cape en masker doorgeven aan George Clooney (dr. Douglas Ross uit 'Emergency Room'). Chris O'Donnell zal Robin weer spelen en de film gaat simpeltjes 'Batman en Robin' heten. Het Dynamische Duo gaat ditmaal in de slag met Poison Ivy en de IJsman. Ook een uitermate sexy Batgirl zal haar opwachting maken..."

Indrukwekkend is ook de klerenkast, zoals de gigantische kledingloods in de WB-volksmond heet. Een hangar, ruimte genoeg om een aantal vliegtuigen te stallen, zo'n 15 hectare groot, is tot de nok gevuld met kleding in alle maten en kleuren. Je kunt het zo gek niet bedenken of het hangt er. Van berenvellen voor holenmensen tot futuristische, 23e eeuwse, beam-me-up, Scotty-glimpakjes.

Publicatiedatum = 1 maart 1997

terug Verenigde Staten intro