|
|
|
|
 |
|
|
| Kuren in 'paleis' | ||
| door INA EGGINK |
DJERBA - Je stapt om zes uur 's ochtends in het vliegtuig en om half twaalf ben je na een licht ontbijt al aan het aquarobiccen in één van de grote, luxe zwembaden van het paleisachtige hotel Select Athenee Palace op het eilandje Djerba voor de zuidkust van Tunesië.
Het lijkt een luxe droom. Steeds meer mensen kiezen echter voor het realiseren van dit droombeeld. De reiswereld voorziet een groeiende behoefte van Nederlanders om te kiezen voor een korte vakantie waarin sport en gezondheidskuren gecombineerd worden met weldadige rust en gastronomie.
De van oorsprong Duitse organisatie Robinson beheert diverse clubs verspreid over de wereld en is enkele jaren geleden eveneens neergestreken in Djerba. Het Duitse en Zwitserse publiek heeft de weg naar het luxe oord al gevonden. Met een reisgids die meer de uitstraling heeft een nieuwe levensfilosofie te propageren dan reizen te willen verkopen, hoopt Robinson ook Nederlanders te winnen voor het concept van een met een gezondheidssausje overgoten vakantie.
Het bouwen van een paleis was een lang gekoesterde wens van de Tunesische zakenman Taoufik Chaïbi. Aan geld ontbreekt het Chaïbi niet en zo werd Select Athenee Palace opgetrokken. Als we aan komen rijden zwaaien de witte hekken open. We zien een lange oprijlaan met aan weerszijden rijk beladen dadelbomen. Aan het einde van de oprijlaan een oogverblindend wit gebouw.
Koninklijk
Het welkom in de enorme hal (overal marmer, maar dat had u zelf al bedacht) is hartelijk en we voelen ons waarlijk van adellijke bloede. Het moet gezegd: het is Chaïbi zonder meer gelukt een hotelcomplex met koninklijke uitstraling neer te zetten. Nadat zijn droom waarheid was geworden kwam al gauw het zakelijk instinct boven drijven. Hij droeg het management over aan de ervaren organisatie Robinson.
 |
|
thalasso-therapieën |
De hal is ruim, de restaurants groot, de zwembaden adembenemend en de kamers fraai ingericht. Dat is echter nog niet alles. Op het strand staan sportinstructeurs klaar om belangstellenden de kunst van het zeilen of surfen bij te brengen. Tennisleraren zijn er om een balletje mee te slaan en natuurlijk ontbreekt de mogelijkheid niet om te golfen. Ook handboogschieten (beslist de moeite waard om eens te proberen!) behoort tot de mogelijkheden. Voor kinderen zijn er clubactiviteiten in verschillende leeftijdsgroepen.
Deze clubjes zijn handig voor de ouders die zich onbezorgd willen overgeven aan de bijzondere ervaring van de thalasso-therapie. De naam thalasso verwijst naar het griekse woord voor zee: thalassa. Zeewater zou volgens de overlevering een heilzame werking op het lichaam hebben.
Voordat we ons overgeven aan de diverse behandelingen vragen we voor alle zekerheid naar mogelijke besmettingen van het water met de legionella-bacterie of andere ziekteverwekkers. "Twee maal per week worden het water en de leidingen gecontroleerd", wordt ons verzekerd.
 |
|
gezonde vakantie. |
Niet alleen de leidingen en het water worden onderzocht. Deelnemers aan de therapieën moeten eerst langs een Tunesische arts voor een onderzoek. Een uitgebreide vragenlijst die helaas niet in het Engels, maar slechts in het Duits en Frans beschikbaar is, moet worden ingevuld. Hart en longen worden beluisterd en bloeddruk wordt opgenomen. Op basis van deze bevindingen stelt de arts een op maat gesneden programma samen.
Onbescheiden als we zijn, willen wij alles. Hoe kunnen we er anders over oordelen, niet waar?
We hijsen ons in zalmroze badjassen en gaan vervolgens op pad naar het eerste avontuur: Bain Bouillonnant. Een zwijgzame Tunesische dame wenkt me naar binnen. Met een armbeweging nodigt ze me uit in het warme bad plaats te nemen. Ze bedient de knoppen op een paneel en verlaat de kamer. Nog steeds zwijgend.
Mijn voeten en enkels worden bewerkt met onderwaterstralen. Bovenbenen, rug en nek volgen. Deze procedure herhaalt zich vier keer. Zo verstrijken twintig minuten, terwijl ik me afvraag waarom ik binnen in een bad lig, terwijl ik onder de stralende zon in de warme Tunesische zee zou kunnen zwemmen.
Dit gevoel laat me niet los als in een volgend hokje een tweede behandeling op me wordt losgelaten. In mijn blootje neem ik plaats op een massagetafel. Een tweede, eveneens zwijgende Tunesische dame smeert me in met een goedje dat de geur verspreid van een net geopende zak mosselen en aanvoelt als de klei om mee te spelen waar ik op de kleuterschool al een hekel aan had.
Nadat ik van nek tot voetzolen ben ingesmeerd, word ik warm ingepakt in een deken. Eerlijk is eerlijk. Deze zogenoemde algenpakking, Enveloppement Algues, voelt best prettig.
Schoon gedoucht en weer gehuld in badmantel ben ik volgens mijn programma toe aan de aérosol collectif. Geen idee wat me te wachten staat. Ik word een donkere kamer binnengeleid. Als mijn ogen aan het donker gewend zijn, zie ik mensen doodstil liggen op ligbedden. Ik neem aan dat dit ook van mij word verwacht en vlei me neer.
 |
|
|
In de kamer wordt zeewater verneveld met daarin olieën die een positieve werking hebben op de luchtwegen. Bijna dreig ik in slaap te vallen maar na een half uurtje is het weer uit met de pret. De masseuse staat al op me te wachten. Een ontspannende massage sluit het in totaal twee uur durende programma af.
Tijdens ons verblijf krijgen we steeds meer het gevoel letterlijk en figuurlijk te leven op een eilandje. Het zal duidelijk zijn dat de thalasso-behandelingen alleen door toeristen worden gevolgd. Tijd voor een verkenning van de omgeving. Het eilandje Djerba ligt voor de Tunesische zuidkust. Het vaste land kan bereikt worden via een dam die is aangelegd op oude Romeinse fundamenten of men kan gebruik maken van een veerpont.
Berberdorp
Onze taxi-chauffeur brengt ons naar Matmata. Onderweg stoppen we even in Beni Zelten, een berberdorp met in het centrum moderne witte huisjes. De vervallen huizen aan de rand van het dorp zijn nauwelijks te onderscheiden van de grillige rotsen. De huisjes lijken verlaten. Niets is echter minder waar. Plotseling ontdekken we een mager ezeltje. Als we het beestje van dichtbij bekijken, komen van alle kanten mensen van achter de scheefhangende deuren tevoorschijn.
De talrijke berberfamilies in Matmata hebben een andere levensstijl. Zij wonen in holwoningen. Onze taxi-chauffeur heeft ons vooraf goed geïnstrueerd. De families leven voor een deel van de giften van toeristen in ruil voor het bekijken van de holwoning.
 |
|
|
Met enige terughoudendheid stappen we de binnenplaats van het huis op. We worden vriendelijk ontvangen door twee vrouwen die ons uitnodigen de woning te bekijken. Ook wijzen ze op het touw dat naar een hoger gelegen slaapkamer leidt. Touw klimmen is nooit mijn sterkste punt geweest dus deze uitnodiging sla ik vriendelijk af.
Vol bewondering bekijken we de fraaie muurschilderingen die de kamers sieren. In de keuken maakt één van de vrouwen intussen een smakelijk glaasje thee, terwijl de ander een demonstratie geeft hoe de couscous voor het avondmaal wordt gemalen. Een flink karwei. In het huis wonen immers twee families met respectievelijk zeven en acht kinderen. Dat is nog eens wat anders dan een verblijf in Athenee Select Palace, waar 60 medewerkers in de keuken er voor zorgen dat het de buitenlandse gasten aan niets ontbreekt tijdens hun comfortabele verblijf.
Een laatste stop tijdens ons uitstapje is de provinciehoofdstad op Medenine. Het is een handelsstadje waar uit lang vervlogen tijden dagen een ksar te vinden is. Kastelen der woestijn worden ze ook wel genoemd. De ksar bestaat uit verschillende boven elkaar gelegen versterkte tonggewelven (ghorfa's) rondom een binnenplaats. Ook nu nog worden de ghorfa's gebruikt om handelswaar en de oogst op te slaan.
Terwijl we vanaf ons balkon naar de ondergaande zon kijken, laten we de ervaringen van de afgelopen dagen de revue passeren. Het luxueuze Athenee Select Palace, de thalasso-therapie, de holwoning met zijn bewoners, het magere ezeltje.
Werelden van verschil. We troosten ons met de gedachte dat de toeristen-industrie een belangrijke economische impuls betekent voor Djerba.
 |
|
|
|
EIGEN FOTO'S
Publicatiedatum = 18 november 2000
 |
|
|