Nagano, stad van tempels en schaatsers

door HARRY MULLER

NAGANO/SION - Vandaag gaan in de Japanse stad Nagano de Olympische Winterspelen van start. Een eerste overwinning voor de Japanners, want de concurrentie om deze Spelen te mogen organiseren, is groot. Wereldwijd probeert men dit sportieve evenement naar zich toe te trekken. Nagano komt de komende weken volop in de schijnwerpers te staan en na de Spelen zullen toeristen uit heel wat landen daar een kijkje gaan nemen.

Bij de Zenkoji-tempel in Nagano komen jaarlijks acht miljoen mensen.

Nu al is bekend, dat de Olympische Winterspelen in het jaar 2002 gehouden worden in het Amerikaanse Salt Lake City. Het ging toen om een race, die net verloren werd door de Zwitserse stad Sion. Toch geven de Zwitsers de moed niet op, want inmiddels heeft men zich al kandidaat gesteld voor de organisatie van de Spelen in 2006.Olympische Winterspelen voor toerisme van groot belang.

Wij Nederlanders weten van Japan niet zoveel. Er komen meer Japanse toeristen naar Amsterdam dan groepen Hollanders naar Tokio. De stad Nagano kenden we helemaal niet, maar die naam staat nu op de sportpagina's van kranten in de hele wereld en de komende weken volgen velen op deze aardbol via het televisiescherm de sportieve prestaties van de deelnemers. Nagano, ruim 200 kilometer ten noordoosten van Tokio, staat nu volop in de publiciteit.

Op weg naar de tempel kom je langs heel wat winkeltjes.

Begin vorig jaar mochten wij daar alvast een kijkje nemen. De trein vanuit Tokio deed er toen bijna drie uur over. De meeste indruk maakten de buigende stationschefs bij aankomst en vertrek in een stad of een dorp onderweg. Soms bleef de trein wel erg lang stil staan. Verkopers op het perron verkochten dan aan de treinreizigers warme maaltijden in een schaaltje van aardewerk. Als je de centen aan de mannen of vrouwen overhandigd had, bogen ze zeker nog eens drie keer.

Wie nu naar Nagano gaat, maakt met dit tafereeltje geen kennis meer. Tussen de hoofdstad van Japan en de Olympische stad rijdt sinds enige tijd de 'Shinkansen', een trein die met een gemiddelde snelheid van 260 kilometer per uur nog maar 79 minuten voor dit traject nodig heeft.

Vele duizenden sportliefhebbers en toeristen trekken deze maand naar Nagano, maar over gebrek aan belangstelling had deze stad toch niet te klagen. Het is namelijk een belangrijk centrum voor de boeddhistische godsdienst en miljoenen Japanners trekken elk jaar naar een van de vele tempels.

De meeste beroemde is de Zenkoji-tempel die in het jaar 642 gereed kwam en na verschillende branden uiteindelijk duizend jaar later nog eens grondig werd gerestaureerd. Met het luiden van de bel van deze tempel worden de Olympische Winterspelen officieel geopend. In de tempel is een beeld van boeddha, dat niemand sinds de bouw in de zevende eeuw ooit meer heeft gezien. Maar gelukkig heeft men er een kopie van gemaakt en dat wordt elke zeven jaar aan het volk getoond.

Speelgoed van overleden kinderen ligt op een altaar.

Sleutel

Jaarlijks komen in deze tempel zo'n acht miljoen bezoekers, die allemaal via een automaat een kaartje moeten kopen om in het heilige deel te komen. Een ieder gaat dan op zoek naar de 'sleutel van het paradijs'. Op weg daarheen moet je op de tast door een donkere gang, waar je letterlijk geen hand voor de ogen kunt zien. Heb je de sleutel aangeraakt, dan brengt dat geluk. De sleutel zelf voel je alleen maar, want het blijft steeds erg donker.

Rondom deze kolossale tempel zijn ook kleinere, waar families bijvoorbeeld een overledene laten cremeren. Na afloop van deze trieste plechtigheid krijgen ze de urn met de as dan mee naar huis. Op een altaar liggen speeltjes van baby's en kleine kinderen, die overleden zijn. Veel poppen en beertjes, maar ook babypoeder en melk. Aan de wand hangen briefjes van de ouders aan de kinderen, zoals: 'Ik vond het heel erg, dat je dood ging. Ik bid voor je. Ik hoop, dat je gelukkig bent in de hemel'. Ook aan de takken van heel wat bomen hangen opgerolde brieven.

Na een crematie gaat de familie met de urn op weg naar huis.

De weg naar de tempel met aan de kant fraaie lantaarnpalen is lang en loopt wat omhoog. Talrijk zijn de winkels, waar je gestoomde hapjes eten kunt kopen of prachtige appels die allemaal stuk voor stuk zijn ingepakt. Een vrouwtje verkoopt zakjes met maïs voor de honderden duiven die hier rondvliegen.

Mooi is het stadje Nagano met z'n telefoon- en elektriciteitsleidingen boven de grond niet. Veel beter is het om naar het platteland buiten de stad te trekken en daar in de lente te genieten van de bloeiende appelboomgaarden. Daar zijn ook de bronnen met heet water en tal van badhuizen, waar je alleen maar in je blootje (dames en heren gescheiden) terecht kunt.

Sion

Ook het Zwitserse Sion is in de ban van de Olympische Winterspelen. Een pracht van een stad in het kanton Wallis in het dal van de Rhône. Omringd door glooiende heuvels met daarop oude kerken en kastelen. Dit is de meest bekende wijnstreek van Zwitserland en daarom groeien de wijnranken tot bijna in de stad. Talrijk zijn de kelders, waar de flessen witte Fendant-wijn of rode Dole liggen opgeslagen.

Jaren geleden bedacht de huidige VVV-directeur Eddy Peter, dat zijn stad eens de Spelen zou moeten organiseren. Men had al eens het wereldkampioenschap skiën tot volle tevredenheid tot een goed einde gebracht. Daarna wilde men de wereld wel eens duidelijk maken, dat Zwitserland meer was dan een land met bergen, koeien en chocola. De strijd om de Spelen in het jaar 1982 werd uiteindelijk gewonnen door de stad Denver. Maar achteraf vonden de Amerikanen de organisatie ervan veel te duur en ging het Oostenrijkse Innsbruck uiteindelijk met de eer strijken. Voor de Spelen in het jaar 2002 werd de strijd verloren van de Amerikaanse stad Salt Lake City.

VVV-directeur Eddy Peter in Sion: "Wij hebben een grote kans om in het jaar 2006 de Olympische Winterspelen te mogen organiseren."

Diverse sponsors als de Post, Telecom, Swissair en de Zwitserse banken steunden toen de plannen van Eddy Peter. Zeventien mensen van het Internationaal Olympisch Comité kwamen kijken. In totaal had men ongeveer zeven miljoen gulden uitgegeven voor allerlei studies en dossiers. Uiteindelijk bleek het budget voor het organiseren van de Olympische Winterspelen in Sion te klein.

De Zwitsers geven de moed niet op. Ook Salt Lake City werd pas na vier keer uitverkoren. Daarom is men nu weer kandidaat voor de Spelen in het jaar 2006 en al het promotie-materiaal daarvoor is inmiddels aangepast. Het budget is verder vergroot en de plannen voor de bouw van het Olympisch dorp zijn klaar. Elk jaar wordt iets nieuws gebouwd, zoals een ijshockey-stadion, een bobslee-baan en het perscentrum. De springschansen voor de skiërs zullen verrijzen in de bekende wintersportplaats Crans Montana.

In Zwitserland werden de Olympische Winterspelen in 1928 en 1948 gehouden in Sankt Moritz.

"Het is al meer dan een halve eeuw geleden, dat het Olympisch vuur naar ons land kwam. Onze kansen zijn nu groter dan ooit", zeggen de Zwitsers optimistisch.....

Publicatiedatum = 7 februari 1998