Nepalicin, waar toiletpotten dienst
doen als voederbak voor varkens
NEPALICIN - Het is een stukje varen, ongeveer vier uur over
een prachtige snelstromende rivier. Er lijken alleen maar aardige mensen
aan de oevers te wonen. Ze wuiven. En dan, midden in het oerwoud van Sumatra
in Indonesië, wacht een tropische verrassing.
Geen telefoon, geen televisie, geen radio. Zelfs de airconditioning ontbreekt,
terwijl het kwik van de thermometer buiten kan oplopen tot meer dan 36 graden
Celsius. Maar door de koelte van de rivier en het gebladerte van het omringende
oerwoud is het er best uit te houden.
Als de 'longboat', een lange smalle kano van zo'n zes meter lang en een meter breed, is aangekomen
bij de Kuba Lodge, zijn alleen de oerwoudgeluiden nog te horen. De twee
mannen die de boot besturen, springen aan wal. Ze zijn met z'n tweeën omdat
de één takken en boomstronken uit de schroef moet houden en de ander stuurt.
Het heeft SOC-Reizen uit Hoofddorp veel moeite gekost om met weinig hulpmiddelen
op dit prachtige plekje langs de rivier de Rawas een serie bescheiden bungalows
te bouwen. Het was niet eenvoudig om alle materialen, van toiletpotten en
wastafels tot kasten en bedden aan toe, met behulp van een lange smalle
boot aan te voeren. Natuurlijk verdween er wel eens wat van het materiaal
in het oerwoud. Soms werd later bij toeval in de rimboe wel eens een toiletpot
of een wastafel in een kampong teruggevonden. Ze worden echter niet gebruikt
voor het doel waarvoor ze waren gemaakt. Ze bleken te fungeren als voederbak
voor varkens.
Maar de spullen die wel voor de bouw van het dorp op de heuvel bij de rivier
aankwamen, die werden met behulp van veel mankracht verwerkt in zeer praktisch
ingedeelde huisjes. Ze hebben alle een schitterende veranda, vanwaar de
bewoners een schitterend uitzicht hebben op de rivier en op het oerwoud.
De vrijstaande huisjes zijn naar Indonesische stijl ingericht en van alle
gemakken voorzien. Gedienstig personeel bezorgt lekker hapjes en koele drankjes.
De maaltijden zelf kunnen worden gebruikt in het hoofdgebouw, waar verrukkelijk
wordt gekookt. Ook tijdens de maaltijd is er uitzicht op het oerwoud en
worden de gangen muzikaal begeleid door de vele vogels in de buurt.
Niets hoeft, alles mag in de huisjes in het oerwoud, waar Tarzan en Jane
het water in de mond zou lopen. Maar de westerse bezoekers kunnen het heel
wat rustiger aan doen. Met een goed boek en eventueel een rokertje of een
drankje binnen handbereik, valt de dag best door te komen.
Wildernis
Maar daarvoor maken toeristen geen verre reizen. Het is 't avontuur dat
lokt. Het ontdekken van vogels, planten, apen en andere dieren staat op
het programma. Een gids neemt de bezoekers mee langs verschillende routes
door de wildernis. De lengte en de zwaarte van de tocht hangt af van de
conditie van de deelnemers. Goede schoenen zijn echter onontbeerlijk.
Het avontuur voert onder meer langs prachtige grotten. De weg er naar toe
is glibberig, maar er staat altijd wel iemand gereed om de deelnemers op
te vangen. Vissen of zwemmen in de rivier kan ook. Een zwembad bleek niet
nodig te zijn, want bezoekers gaven aan liever in het heldere water van
de rivier zelf te poedelen.
En als de mens tot rust komt, begint de natuur na een verbazingwekkend
snelle zonsondergang op te leven. Insekten zo groot als vogeltjes, apen
en roofdieren geven een concert gelijk die van Jaap van Zweden en zijn collega's.
Maar dan worden de oerwoudmuzikanten bijgelicht door talloze vuurvliegjes.
Ongelooflijk. En het gaat de hele nacht door. Pas in de morgen wordt het
stiller, maar groepen brul-apen zorgen dan voor een oorverdovende finale.
De wekker kan dus thuisblijven. In het ochtendgloren komen door de laaghangende
mist een eerste aapjes bessen eten in de buurt van de veranda's
Denk nu niet: "Leuk zo'n diertje, laat ik het een stukje brood geven."
Dat werkt dus niet. Want bij het minste en geringste gerucht kiezen de behendige
diertjes het hazenpad. Ze zijn weg en blijven weg. En zo hoort het ook.
We zitten tenslotte niet in Artis.
Avontuur
Wie in het pas enkele jaren oude SOC-dorp verblijft, heeft het idee dat
de bungalows al jaren deel uitmaken van het oerwoud. Alles is zo vanzelfsprekend
opgetrokken en vormt zo'n eenheid met de natuur, dat je vergeet dat je een
toerist bent, die op zoek is naar het avontuur.
En dat avontuur is er volop aanwezig. Er kunnen zelfs tochten door het
oerwoud worden gemaakt die enkele dagen duren. Dat gebeurt onder begeleiding
van een gids. Deze gidsen kunnen dikwijls van alles vertellen over de planten
en de dieren die de reizigers tegenkomen. Dat betekent dat de natuur ook
beter kan worden begrepen.
Veel bezoekers kunnen dan tot de ontdekking komen dat ze niet alleen het
oerwoud ontdekken, maar ook dingen van zichzelf. Je komt er bijvoorbeeld
achter dat alleen lezen over het milieu niet voldoende is. Kijken en luisteren
is in het oerwoud veel leerzamer. En wie dat goed heeft gedaan kan er bij
thuiskomst weer fris tegenaan.
Wie de afzondering in het oerwoud wat te veel van het goede vindt, kan
ook terecht in het drukkere Rawas River Lodge. De inrichting van de huisjes
komt overeen met die in de Kubulodge; Indonesisch. Het is er prima bijkomen
na de Kubu-lodge ervaring. Naast de Rawas River Lodge ligt een prachtig
dorp. Eigenlijk zijn het er twee. Ze liggen aan weerskanten van de rivier.
Het water is de ontmoetingsplek van de dorpelingen. Wassen, spelen, roddelen en het doen van de dagelijkse behoeften, alles
gebeurt in de rivier. En na een dag werken, wordt ook de auto nog even in
de rivier gewassen. Foto's maken is geen probleem. De bevolking gaat er
speciaal voor staan en blijft maar lachen. Na het zien van al die uitgelaten
mensen denk je onwillekeurig dat er op het lachen in ons land een straf
staat.
Maar het is niet altijd feest in Indonesië. Neem bijvoorbeeld het autorijden.
Vooral op de binnenwegen van Sumatra is het dikwijls afzien. Het lichaam
wordt stevig op de proef gesteld en in de meeste gevallen is de reis langdurig,
want Sumatra is een kolossaal eiland. Een stuk rustiger is het reizen per
trein
Sultan of Sumatra Express
Veel spoorlijnen lopen er niet over het eiland, maar de rails die er ligt
is goed te berijden. Het is dan ook niet voor niets dat SOC-Reizen een comfortabele
'eigen' trein heeft ingezet op het traject Lubuk Linggau-Palembang-Bandar
Lampung. De Nederlandse touroperator heeft enkele treinstellen laten bouwen
en deze smaakvol ingericht.
Onder de prachtige naam Sultan of Sumatra Express rijden de treinstellen nu door het land. De coupe's hebben zeer comfortabele zitbanken en tafels, een slaapcabine voor twee personen en een bar. Alles is voorzien van airconditioning.
Deze treinstellen worden achter de lokale 'snel'-trein gekoppeld, zodat
de reizigers verzekerd zijn van een prachtige tocht langs dorpjes en stadjes
in het binnenland. Gelukkig rijdt de trein nooit harder dan zo'n 40 kilometer
per uur, zodat van het landschap volop kan worden genoten.
Wie denkt na zo'n reis Indonesië te hebben gezien, komt bedrogen uit. De
Gordel van Smaragd, zoals ons voormalige Nederlands-Indië ook wel wordt
genoemd, heeft zoveel te bieden dat je er nooit uitgekeken raakt.
REISWIJZER
Het is aan te bevelen om na een lange vliegreis met Singapore Airlines één
of twee dagen aan te leggen in de wereldstad Singapore. Daarna kan de oversteek
naar Indonesië worden gemaakt. Singapore is een prachtige stad en een smeltkroes
van Westerse en Aziatische culturen.
SOC-Reizen in Hoofddorp organiseert een groot aantal trips naar de Indonesische
archipel. Voor groepen, maar ook voor individuele reizigers. Een strandvakantie
op Bali hoort daar natuurlijk ook bij. Inlichtingen: 023-5641334.
Publicatiedatum = 03-02-1996
