Koopjesjacht op Franse markten
door JOS VAN NOORD
SÈTE (Zuid-Frankrijk) - Almaar meer Nederlanders met vakantie in Frankrijk bezoeken er de talloze rommel- en antiekmarkten: op koopjesjacht, niet zelden met succes. De een zoekt een antieke pendule voor een prikje, de ander een oude Solex voor een habbekrats.
Op
de grote rommelmarkt van Sète lijkt het of heel Frankrijk z'n huisraad
in de aanbieding doet.
Afgedraaide grammofoonplaten met Franse chansons zijn ineens ook in trek.
Net als de oude Franse meubels en spiegels. Je ziet steeds meer Nederlanders,
die in hun vakantie met een bestelwagen naar het zuiden trekken, speciaal
met het oog op de vele Franse vlooienmarkten. De Reiskrant onderzocht
de markt.Steeds meer Nederlanders met bestelwagens naar het zuiden
Op de grote rommelmarkt, zoals die elke zondagochtend in de Zuid-Franse havenplaats Sète plaatsvindt, staat een Nederlander af te dingen op zo'n loodzware, gietijzeren keukenpan, die in prima staat vijf francs moet kosten. Dat is omgerekend zegmaar ƒ1,50. In Nederland kost zo'n geëmailleerde pan nieuw in de winkel ruim tweehonderd gulden.
"Nooit meer"
Marktkoopman Henri met z'n schipperspetje had er een briefje op gedaan: 5 francs. Vast geen zin om die zware pan wéér mee te nemen in z'n auto, wil hij er voor een prix d'amis van af. Begint die Hollander warempel toch nog af te dingen op vijf francs! Tot Henri ineens uitroept: Neem alsjebliéft mee, die pan! S'il vous plaît, neem mee! En laat ik je nou nooit meer zien hier aan m'n kraam, want ik verkoop jou nooit meer wat!
Achteraf moesten ze er allebei wel erg om lachen. "Die rare Ollandais! Die zonderlinge noorderlingen gooien hier honderden guldens stuk. Maar ze vallen over een dubbeltje", analyseert Henri, voluit Henrique want zijn wieg stond in Andalusië, het merkwaardige koopgedrag van Hollandse vakantiegangers op de steeds populairdere Franse rommelmarkten.
Bij 'La Trocante', een keten van bijna honderd tweedehandspaleizen door
heel Frankrijk, hebben antieke meubels en nog bruikbare huisraad uit grootmoeders
tijd een vaste prijs.
Henri plaatst twee glazen op de motorkap van zijn roestige Citroën-bestelbusje en trekt een flesje rode wijn open: hoogste tijd, want het is intussen al bijna tien uur en op de Marché aux Puces aan de Place de la République van Sète wordt de ochtendnevel al verdrongen door een knapperig zonnetje.
Fransen wandelen met hun verse stokbrood onder de arm, het hondje aan de lijn, langs de uitstallingen op tafeltjes maar vooral ook op de keien. Na zo'n eerste espressootje op het terras van het hoekcafé zijn de Fransen op zo'n luie zondagochtend eigenlijk nog niet echt wakker. Dit zijn de mooiste momenten voor de koopjes, want het lijkt wel of Frankrijk hier z'n complete huisraad in de aanbieding gooit.
Platen
Je kunt het zo gek niet bedenken of het ligt op straat: oude tafels en stoelen, schoenen, complete slaapkamers, afgedraaide grammofoonplaten, winterjassen en andere afgedankte kleding, serviezen, speelgoed, boeken, oude wijnrekken, antieke spiegels en schilderijen, maar ook glaswerk, keukengerei en alle mogelijke en vooral onmogelijke snuisterijen, klokken, radio's uit de jaren vijftig, 50 francs: "Probeer 'm maar even uit in het café!"
Achthonderd francs wil koopman Stéphane voor een oude Solex. Het brommertje uit begin zestiger jaren lijkt in goede staat. Er zit zelfs nog lucht in de banden. "Altijd binnen gestaan", weet de vendeur en als we belangstelling hebben wil hij best even wat mengsmering gaan halen, want het motortje loopt perfect, belooft hij. In Saint-Tropez aan de mondaine Côte d'Azur is de Solex helemaal 'in'. Een wonderlijke comeback. Studenten, yuppen, jet- en andere trendsetters hebben de Solex herontdekt als betrouwbaar, modieus en uiterst goedkoop (100 km op 1 liter) vervoer, dus er is ineens veel vraag naar grootvaders snorfiets.
De 'Puces' van Sète is maar een van de tientallen brocante- en antiekmarkten in het kustgebied van de Languedoc. De Franse toeristenorganisatie heeft de immense populariteit van de vlooienmarkten onder de vakantiegangers ontdekt en er worden steeds meer markten georganiseerd.
Zondag
Zo zijn de zondagse rommelmarkt op de Quai de la Trinquete van Cap d'Agde en de uitgestrekte 'Puces' op de parking van de Coöperatieve Cave van Marseillan inmiddels een grand succes, wat de gezellige sfeer ten goede komt je kunt er nu ook echt lekker déjeuneren maar overigens niet altijd een gunstige invloed heeft op de prijzen, die met de bezoekerscurves omhoog schieten.
Oude
nachtkastjes, pendules, pianokrukjes en spiegels, zomaar een greep uit
het immense aanbod van de Marché aux Puces van Marseillan.
Echte koopjesjagers geven de voorkeur aan de meer onbekende rommelmarkten, zij gaan er liefst bij miezerig weer naar toe, als er maar weinig bezoekers zijn. Of zij struinen pas op het laatste moment langs de kraampjes, heel uitgerekend bij het scheiden van de markt, als de kooplieden al weer aan het inpakken zijn begonnen hoewel ze liever nog even snel van hun rommel af willen. Dan gaat de negotie vaak voor weggeefprijsjes van de hand.
"Wij kennen een Nederlander die zijn huis in Zuid-Frankrijk helemaal heeft ingericht van rommelmarkten en brocantes", vertellen Thea en Gerrie Verhey uit Den Haag, op vakantie aan de kust van het département de L'Hérault. "Die man heeft niets, maar dan ook helemaal niéts nieuw gekocht. Alles van tweedehands-markten. De tafels en stoelen, z'n servies, de kopjes en de glazen, alle huisraad van de rommelmarkt. Zelfs z'n bed, zo'n oud grootmoeder's ledikant, heeft hij op een uitdragerij gekocht. Allemaal bric-a-brac, maar daardoor is er een hele leuke, rommelige Franse sfeer in zijn huis ontstaan."
Compleet
"Voor een paar duizend gulden kun je je hier compleet inrichten", zegt Gerrie, als we in een buitenwijk van Béziers rondkijken in 'La Trocante', een vestiging van een populaire Franse tweedehands-warenhuisketen. Door heel Frankrijk zijn al 87 van deze 'hypermarchés' geopend, winkelpaleizen voor vastgeprijsde tweedehandsspullen, waarop garantie wordt gegeven en die je ook met een creditcard mag betalen.
Maar afdingen kan dus niet in deze luxe rommelpaleizen, die verkochte goederen met een eigen bezorgdienst in Frankrijk ook bij de klanten thuis afleveren.
Voor vakantiegangers op koopjesjacht vormen de warenhuizen van 'La Trocante' bij regenachtig weer in elk geval een mooi alternatief voor de buitenmarkten.
"In de Languedoc zijn de prijzen tenminste nog normaal", zeggen Margreet en Ton Brenner, die in Agde wonen, maar die we bij toeval aantreffen achter een wijntje op het marktterras bij de Cave in Marseillan. "Het is hier gelukkig nog niet zoals in de Provence, waar buitenlanders de prijzen op de brocante- en antiekmarkten tot in het absurde hebben opgedreven. Hier kun je nog scoren met mooie koopjes."
Vroeg
Een van de leukste vlooienmarkten in deze hoek van Frankrijk is het hele jaar door de Marché aux Puces van het stadje Villeneuve, eigenlijk een soort buitenwijk van Béziers, aan het Canal du Midi: elke zaterdag- en zondagochtend. In de zomer is het er een drukte van belang. Je moet er vroeg bij zijn, want tegen het middaguur pakken de marktkramers al weer hun biezen.
De
gekste en de leukste Franse hebbedingen zijn er voor een habbekrats te
koop, het is vooral een gezellige markt, waar elke week dezelfde kooplieden
met hun steeds weer nieuwste, ouwe rommel neerstrijken. Op het marktplein,
dat grenst aan de 'Puces' op het parkeerterrein, zijn twee cafés
met buitenterrassen en hun 'plat du jour' is altijd smakelijk.
Hoe komt Frankrijk aan zoveel oude troep?
"Dat komt", legt Yolaine Mouaikel van het Toerisme-comité van het departement Hérault in Montpellier uit, "doordat veel Fransen nooit iets weggooien. Vooral oudere mensen bewaren alles. De welvaart en overdaad, zoals jullie die in Noord-Europa kennen, is hier nog niet overal doorgedrongen. Op het platteland kopen de mensen niet elk jaar alles nieuw. Een auto of een ameubelement is de aanschaf van hun leven. Veel Fransen leven spaarzaam. Daarom zijn er zoveel oude spullen."
Grootste
Yolaine zegt dat we vooral de Marché aux Puces van Montpellier niet mogen overslaan, de grootste van de provincie. "Misschien kom je mij daar wel tegen, want ik ben er bijna elke zondag. Ik loop er dikwijls te snuffelen."
De markt, die wordt gehouden vlakbij grote stadion van de Zuid-Franse stad, begint al om half zes in de ochtend. Voor wie van een grote markt houdt met een duizelingwekkend aanbod, waarbij je ogen tekort komt.
Echte
antiekliefhebbers kunnen hun hart ophalen in Pézenas, het antiekstadje
van de regio. De brocanteurs en antiquairs van Pézenas hebben zich
verzameld rond de Avenue de Verdun: L'Avenue des Antiquaires, zeggen ze
hier.
Voor wie klein wil markten, zijn de vlooienmarkt van Paulhan (Avenue de la Gare) of van Lunel (achter het Hôtel des Impôts) een prima keus. Servian is kleinschalig en daardoor gezelliger. Daar wordt de markt elke zaterdagmorgen gehouden op een industrieterrein, meer dan vier kilometer buiten het stadje, een beetje in-the-middle-of-nowhere, maar het gaat er zeer ongedwongen aan toe. Wie alleen kijkt en niks koopt of de 'weggeefprijsjes' alsnog te prijzig vindt, krijgt toch een 'Bonjour!' toegewenst. Kom daar tegenwoordig eens om.
REISWIJZER
Tijdens de zomermaanden worden langs de Franse zuidkust tal van speciale vlooien- en antiekmarkten ingelast in het reguliere programma. De regionale toeristenbureaus, zoals het Maison de l'Hérault in Montpellier, geven voor het komende seizoen speciale gidsen uit, waarin alle markten worden vermeld. Tel. 00 33 4 67 677 140.
Inlichtingen ook via: http://www.herault-en-languedoc.com.
E-mail adres: cdt-herault.fr
EIGEN FOTO'S
Publicatiedatum = 18 december 1999
