St. Tropez is allang niet meer de exclusieve badplaats voor de rijke elite
St. Tropez is allang niet meer de exclusieve badplaats voor de rijke elite | "Wij geven u vleugels", zo belooft de Nederlandse luchtvaartmaatschappij
Transavia in haar logo. Voor de prijsgevoelige luchtreiziger is het vooral
interessant of een dergelijke aanbieding ook financieel aantrekkelijk is.
Dat is zeker zo, nu steeds meer grote luchtvaart-maatschappijen tegen sterk
concurrerende prijzen hun voordelige dochter-ondernemingen in geregelde
diensten inzetten op populaire vakantie bestemmingen binnen de Europese
lidstaten. Een retourtje Amsterdam-Nice per Transavia bijvoorbeeld kost
nu nog maar ƒ318! Tal van vedettes uit de wereld van de vaderlandse tv vlogen
recent met Transavia naar de Côte d'Azur om de opening te vieren van de
nieuwe lijndienst naar Nice, tegelijk met ook gestarte nieuwe bestemmingen
naar Lissabon, Djerba en Barcelona. Naast Nice, ook te gast in Cannes en
St. Tropez, nipten we een glaasje mee. |
|
Meer concurrentie verlaagt vliegprijzen Goedkoop naar zonnig Nicedoor HENK DE KONING "Wordt dit soms een nieuwe sterrenslag?" informeerde een 'normale' passagier aan boord van de Transavia-Boeing nieuwsgierig, knikkend naar de stoelen voor in het toestel, die waren ingenomen door Ron Brandsteder, Marco Bakker, Willeke van Ammelrooy, Tonny Eyk en Willibrord Frequin. De stewardess gaf uitleg dat dit de eregasten waren op de eerste lijndienst tegen gereduceerd tarief van Transavia naar Nice, maar dat niettemin iedereen aan boord ter gelegenheid hiervan een glaasje mee mocht drinken. De flessen champagne werden voorzichtig ontkurkt, niet alleen omdat het bij deze drank zo hoort, maar bij iedere knal schrik je toch weer in een vliegtuig. Even kon het bij Transavia niet op. Want ook de volgende dag, tijdens een cocktailparty op de wandelpier van het Martinez Hotel in Cannes stroomde de champagne rijkelijk. Nu was het de beurt aan de Franse pers om samen met de Transavia-delegatie te klinken op de bijzondere nieuwe luchtverbinding. André van Duin en Vanessa, die kennelijk in de buurt bivakkeerden, wipten zelfs nog even aan voor een hartelijke begroeting met hun collega's en het uitbrengen van een heildronk. De rode loper lag uitgerold vanaf de boulevard tot op de wandelpier, hetgeen menig passant (toch wel iets gewend in Cannes) de pas deed inhouden, zich afvragend of de onstuimige Hollandse miljonair prins De Lignac soms weer bezig was. De Franse journalisten en de Nederlandse tv-bekendheden hadden helaas slechts oog voor elkaar. Hierdoor ontging het ze dat vlak onder hun neus ambachtelijk klompenmaker Bertus Roesink uit het Twentse Borne in het zweet zijns aanschijns zijn stiel demonstreerde. Nu de luchtvaartmaatschappijen voor het eerst ook op vluchten binnen de EU-lidstaten om de gunst van iedere passagier mogen strijden, kan wat extra aandacht van de Franse pers geen kwaad, zo had Transavia in verband met de Côte d'Azur slim bedacht. Speciaal hierom was Bertus meegenomen. Te midden van de conversatie (op kaviaarniveau) der society klaterde zo nu en dan de streektaal van Bertus als water uit een verfrissende bron. "Skitterend hoe as die bootjes deur op 'et water stuiteren", sprak hij in (voor de gelegenheid) bijgepunt Twents, wijzend naar de motor- en zeiljachten, die als ware zeekastelen door het azuurblauwe water kliefden. 'Bakker' "Ik ben Bakker", sprak Marco, toen Bertus Roesink zich aan de zanger voorstelde met zijn beroep: klompenmaker. Waar nu precies het misverstand ruste werd Bertus 's avonds duidelijk in de lobby van hotel Radisson in Nice, toen daar Tonny Eyk spontaan de vleugel beroerde en Marco hierbij al even spontaan zijn schitterende zangstem liet klinken. Andere gasten- in de lobby ontspannen bijeen- waren door deze plotselinge uitbarsting van Hollands talent met stomheid geslagen. Zo voor de vuist weg professionele operetteklanken mogen aanhoren maakt men ook in Nice niet dagelijks mee. Niets is te gek aan de Côte d'Azur, maar je moet toch van goede huize komen wil je in Cannes je toespraak beginnen met het woordgrapje: 'Nice est 'nice', om dan toch door de notabelen van Cannes met applaus en cadeaus te worden beloond. Dat presteerde Transavia-directeur P.J. Legro op zeker moment in het luxueuze Martinez Hotel van Cannes, waar hij een groot gezelschap Franse gasten onder wie de voorzitter van de kamer van koophandel voor een diner had genodigd. Deze laatste, althans zo leek het, maakte in de feestroes zowaar aanstalten de boomlange Transavia-topman met de gebruikelijke Franse accolade intiem te omhelzen. Maar Legro, dit bemerkend, strekte zich nu uit tot Delta-hoogte, hetgeen de Fransman alsnog deed besluiten het bij een handdruk te laten. Van een lamskoteletje muizend legde Legro mij in Cannes het verschil uit tussen de normale chartervluchten en de nieuwe, nu vrijwel even goedkope geregelde diensten. "Bij de chartervluchten zijn de vliegtuigstoelen gekoppeld aan hotels of appartementen. De touroperator regelt in dat geval alle afspraken. Wie met een goedkope nieuwe 'lijndienst' vliegt, stelt zelf zijn reis samen op vertrektijden die hij of zij zelf verkiest."
Nice, Cannes en St. Tropez zijn bovendien allang niet meer de exclusieve badplaatsen van weleer voorbehouden aan de happy few van filmsterren en miljonairs. Als gevolg van de inspanningen van de touroperators, de steeds goedkoper wordende vliegtarieven en de medewerking van de luchthaven-autoriteiten is het vliegverkeer op de luchthaven van Nice het afgelopen jaar met maar liefst 30% toegenomen, onthult de kamer van koophandel in Zuid-Frankrijk. De legende wil dat de naam Nice is afgeleid van het Griekse woord 'Nike' dat overwinning betekent. In de 16e eeuw voor Christus vestigden zich de Phoceeërs aan de Côte d' Azur nadat zij de oorspronkelijke bewoners, de Liguren, hier hadden verdreven. De naam Avenue des Phocéens in Nice duidt nog altijd op die relatie. Wie de zee en het strand voor gezien houdt, hoeft zich in Nice toch niet te vervelen. Musea vind je er te kust en te keur. Zoals het Massena Paleis (religieuze kunst, antieke wapens en juwelen); het Museum der Schone Kunsten (Italiaanse schilderkunst uit de 17e en 18e eeuw en boeiend werk van impressionisten) en het Museum Matisse, ondergebracht in de 17e-eeuwse Italiaanse woning van deze gevierde kunstschilder, die van 1917-1954 in Nice leefde en werkte. Van uitzonderlijke schoonheid is de orthodoxe Russische Sint Nicolaaskerk, opgetrokken uit rode steen, grijs marmer en veelkleurige keramiek. De Promenade des Anglais is de grote met bloemen en planten versierde verkeersader van Nice. De gezelligste winkeltjes en warenhuizen vind je echter in de Avenue Jean-Medecin. De Engelsen waren ooit de 'ontdekkers' van de Rivièra als aangenaam winterverblijf. Ook vorstelijke personen kwamen hier graag in de winter een zonnetje pikken. In de schilderachtige haven van St. Tropez ligt het 600 meter lange, 45 miljoen dollar kostende suikeren sprookjesjacht 'New Horizon' van de als prins De Lignac door het leven gaande Rotterdamse multimiljonair Bram van Leeuwen (79). Aan boord drinken we champagne uit kostbare kristallen glazen, aangedragen door jonge amberkleurige bediendes, op wie Bram erg is gesteld. Schijt Veel van wat er blinkt in, aan en op het schip is grotendeels goud. Zoals de kranen in de hutten en het 24-karaats gouden bestek uit het jachtslot van Lodewijk XIV in de pronkzieke eetzaal van het glitterjacht. Tien procent van zijn inkomen schenkt De Lignac overigens aan goede doelen. Ik volg de prins die ik veel op Johny Jordaan vind lijken op kousenvoeten door de weelderige vertrekken, want de Prins houdt van ouderwets Hollands proper. Buiten vliegt een meeuw voorbij en laat iets vallen op het dek. Alles blinkt op het schip maar daar heeft zo'n dier mooi schijt aan. Publicatiedatum = 14 juni 1997
|
