|
|
Réunion,
vleugje Frankrijk
in Indische Oceaan
door Peter Babbéko
ST. DENIS - Réunion is een imposant vulkaanmassief ter grootte van onze provincie Groningen. Zoals alle eilanden in de Indische Oceaan is het in voorbije eeuwen druk bezocht door zeevaarders op weg naar de Oost. Het eiland heeft diverse namen gehad, zoals Santa Apolónia en Bourbon. De namen wisselden snel, al naar gelang de nationale vlag die er werd geplant.
In
de 17e eeuw was het een komen en gaan van Europese avonturiers. Wij Hollanders,
zijn er ook geweest, maar zouden er alleen water en proviand hebben ingeslagen.
Na eeuwen van koloniaal geharrewar bleef Réunion uiteindelijk Frans.
Sinds 1945 is het een departement van Frankrijk.
Voor een francofiel is dat mooi meegenomen, want overal zijn stokbroodjes en een goed glas wijn met een plateautje Franse kaas te krijgen. Er zijn diverse leuke terrasjes. Het klimaat is subtropisch.
Een nachtelijke aankomst in een onbekend land roept een brokje spanning op. Zeker als je genoodzaakt bent zelf achter het stuur van een vreemde auto te kruipen. Maar op het eiland Réunion is verkeerd rijden bijna onmogelijk. Op de weg voor het vliegveld beweegt zich een niet-aflatende stroom lichtjes traag voort. Het lijkt wel of alle 600.000 bewoners van het eiland midden in de nacht op pad zijn. Maar dat is slechts schijn. Er is slechts één grote weg op Réunion. En dat is de kustweg die langs het vliegveld loopt. Hij is altijd vol auto's, dag en nacht.
Pas de volgende dag wordt duidelijk dat de weg een magnifiek uitzicht biedt over de Indische Oceaan. Een tocht rond het eiland is een toeristische attractie op zich. Zij voert langs basaltstranden, gestolde lavastromen en dorpen waar de restanten van vulkaanuitbarstingen bij wijze van spreken nauwelijks zijn afgekoeld. Dertien kilometers van de rondweg zijn uitgehakt in de steile rotsen.
Ieder jaar is er wel een eruptie van de vulkaan Piton de la Fournaise. Het is zo op het oog een nietig pukkeltje in een lavavlakte, maar het venijn zit er nog steeds in. De wonderbaarlijke redding van de bevolking van Piton Saint Rose bij de uitbarsting in de jaren zeventig wordt gezien als een wonder. De lavastroom kwam vlak voor de dorpskerk onverwacht tot stilstand, als het ware tegengehouden door de hand van een reus. Het tafereel ziet er nog steeds angstwekkend uit. Het kerkje heeft de toepasselijke naam Notre Dame de la Lave gekregen.
Het hart van Réunion bestaat uit een ongerepte, groene wildernis. Liefhebbers van wandelen kunnen kiezen uit een keur aan trektochten door de bergen, waarvan de Piton de Neige met 3069 meter overigens zonder één vlokje sneeuw de hoogste is. Niet sportief en ook niet milieuvriendelijk, maar wel heel spectaculair is een verkenning van het binnenland per helikopter. De kloven, waarover en waarin wordt gevlogen, gaan soms zo'n 1000 meter loodrecht naar beneden. Een duizelingwekkende ervaring. Per koptelefoon geeft de piloot uitleg over de natuurfenomenen.
De natuur op het Franse eilandje is schitterend.
De kloof Mafate is alleen per voet toegankelijk, en mede daardoor de meest oorspronkelijke. Er wonen ongeveer 600 mensen, die net als hun omgeving zeer authentiek zijn. Ze hebben geen elektriciteit en geen auto. En elke dag om klokslag twaalf sluit zich als op bevel het wolkengordijn boven het dal, waarmee hun afzondering compleet wordt. De zon staat strak aan de hemel, er komt uit de diepte een wit vlokje opstijgen en binnen een half uur zit je in de wolken. Door deze wonderlijke wolkenformaties, die op vaste tijd komen en gaan, weet iedereen in hartje Réunion hoe laat het is.
Ook de bewoners van het bergplaatsje Cilaos hebben eeuwenlang in afzondering doorgebracht. De enige manier om in Cilaos te komen was via een helse klimtocht. Maar dat veranderde nadat er in 1850 terminale bronnen waren ontdekt. Het bergpad is nu vervangen door een geasfalteerde weg. Maar erg royaal is die niet geworden. Als een soort kurkentrekker kronkelt hij langs de berg. Hij staat bekend als 'de weg van de 400 bochten'. Een spannend tochtje met uitzichten om van te smullen.
De terminale bronnen hebben van de bewoners een naam gekregen: plaatsen waarvan je nooit terug keert. Een wat dubbelzinnige naam, omdat een respectabel aantal bezoekers van de bronnen toch wel één of andere kwaal onder de leden heeft.
De
lavastroom kwam vlak voor dit kerkje tot stilstand. Een wonder?
De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat de plaats uitermate gezond is voor lijf en leden. De zuivere lucht en de prachtige natuur geven rust en verjagen, in ieder geval tijdelijk, de stress van ons jachtige bestaan.
In Cilaos staan nu diverse rustieke chalets, in de tuinen waarvan geranius bloeien. Er is zelfs een hotel met de naam Les Geraniums. Alleen de sneeuw ontbreekt. Gezellige creoolse mamma's met kroost, die op straat met elkaar de laatste nieuwtjes bespreken, doorbreken de illusie, dat we in de Alpen terecht zijn gekomen.
De Franse invloed is ook zichtbaar in Domaine des Jamroses, een exclusief hotel in de weelderige natuur van het gehucht La Montagne op zo'n 500 meter hoogte. Je verwacht er Franse edellieden aan te treffen. Gasten dineren er in een antiek decor met meubilair uit de tijd van Napoleon III en slapen tussen pluche en goudbrokaat. Naast het hemelbed staan Louis Seize-stoeltjes. Vanaf het terras heb je een fraai uitzicht over de hoofdstad St. Denis en de Indische Oceaan. De familie van de charmante eigenaresse woont al vele generaties op Réunion.
- REISWIJZER
- Op Réunion kan een scala aan trektochten worden gemaakt.
Warme kleding is noodzakelijk. De temperatuur daalt snel bij opkomende
bewolking. Zelf een rondreis maken per auto is goed mogelijk. Er zijn
geen inentingen nodig.
Voor reisinformatie: 0346-244069.
Foto's: Manfred Kleiter
Publicatiedatum = 11 november 2000