 |
ROUEN
Een verfijnde stad met honderd torens
door Gerrit Leeflang
ROUEN - Zoals menige Franse stad gaan de wortels van Rouen, de hoofdplaats van het departement Seine-Maritime, terug tot in de Romeinse tijd. Maar de stad is er niet een uit vele. Nee, ze neemt in de Europese geschiedenis een bijzondere plaats in omdat ze in de afgelopen 2000 jaar een aantal keren het middelpunt van dramatische gebeurtenissen is geweest. Onder meer Romeinen, Vikingen, Engelsen en Duitsers tekenden haar karakter.
Rouen is een stad die in cultureel opzicht niet op zichzelf staat in de Seine-vallei met zijn romantische decor. Nauw verweven is zij ook hoewel 120 kilometer landinwaarts met de zee. Hier, in de zeehaven Rouen bijvoorbeeld, vulden de Nederlandse schepen in de 17e en 18e eeuw hun ruimen met Franse wijnen.
Smalle
straatjes en vakwerkhuizen in het centrum van Rouen.
Rouen, de plaats waar Jeanne d'Arc de brandstapel beklom, heeft zijn cultuurhistorische erfenis goed beheerd (hoewel bordjes bij de abdijkerk van Saint Ouen waarschuwen tegen vallend gesteente). De hoogbouw bestaat alleen nog uit de kerktorens; ze wordt wel de stad met de honderd torens genoemd. Een van de opmerkelijkste is de gietijzeren toren van de grote kathedraal. Aan deze kerk zijn tal van stijlwisselingen te zien. Hoe kan het ook anders als hier vanaf de 12e tot en met de 19e eeuw gewerkt is.
Van alle tijdvakken hebben de Middeleeuwen de meest forse stempel achtergelaten. Het is geen lomp uit haar krachten gegroeide stad , maar een met volop verrassingen, een stad van vakhuizen, een stad met een verfijnde uitstraling, die ooit in de 10e eeuw na de inval van de Vikingen de hoofdstad werd van het machtige vorstendom Normandië. Een tijdlang was ze na Parijs de tweede stad van Frankrijk.
Die macht en rijkdom laat zich nog steeds aanzien, zoals op het kleine landgoed Le Manoir de Villers, zeventien kilometer ten westen van Rouen, ooit het eigendom van een Normandische edelman. De huidige bewoners/eigenaars geven tussen 1 april en 31 oktober op afspraak rondleidingen, afgesloten met een vorstelijke theepartij.
Kastelen
In die schilderachtige Seine-vallei liggen meer rustieke kastelen en landhuizen waar ooit onder meer beroemde schrijvers als Alexandre Dumas, Pierre Corneille, de Russische schrijver Toergenjev, Gustave Flaubert, Emile Zola en De Chateaubriand woonden en werkten. Deze gebouwen zijn opengesteld voor het publiek. Het is ook een streek met oude abdijen, waarvan de 1400 jaar oude l'abbaye Notre Dame de Jumiège de oudste is met een bewogen geschiedenis.
Het
prettige van Rouen is dat alle bezienswaardigheden beloopbaar zijn. Zoals
de plaatsen die belangrijk waren in laatste maanden van het leven van
Jeanne d'Arc. De befaamde Maagd van Orléans werd bij Compiègne
gevangen genomen en op Kerstmis 1430 naar Rouen gevoerd om berecht te
worden voor ketterij. Ze werd opgesloten in de Tour de la Pucelle, waarvan
de resten nog te zien zijn. Daarna werd ze overgebracht naar wat nu de
Jeanne d'Arc toren heet. Op 24 mei 1431 werd ze geleid naar de Saint Ouen
begraafplaats om publiekelijk haar zonden te belijden. Door machinaties
van haar aanklager volgde een tweede rechtszaak voor ketterij in het bisschoppelijk
paleis, waar ze op 28 mei veroordeeld werd tot de brandstapel. Op 30 mei
werd ze op de Vieux Marché ten overstaan van de Engelse heersers
verbrand. Haar as en haar niet verbrande hart werden bij de Pont Boïeldieu
in de Seine gegooid.
De plek van de brandstapel is gemarkeerd met een bloemenperk met daarnaast een moderne kerk. Het gebouw harmonieert met de omgeving, zodat de oudste herberg van Frankrijk, de in 1345 gebouwde La Couronne, zich niet weggezet voelt. Je kan je voorstellen dat hier het publiek uit de ramen hing om niets van het drama te missen.
De
zuil aan de noordelijke oever van de Seine markeert de plaats waar de
resten van Napoleon in 1840 weer op Franse bodem kwamen. Napoleon stierf
in 1821 op Sint Helena.
Leven en dood zijn in de stad met elkaar verweven. Ze gaan elkaar niet uit de weg. Het pesthuis, waar in pestperioden de doden opgestapeld lagen, vertelt zijn verhaal nog wel maar het is meer een fluisteren op een vredige binnenplaats, waar een tuinman de perken verzorgt. Even buiten de stad staat aan de noordelijke oever van de Seine een pilaar. Deze markeert de plek waar de stoffelijke resten van keizer Napoleon Frankrijk binnenkwamen vanuit Sint Helena, waar hij in eerste instantie was begraven. Maar boven dit alles klinken de klokken van de stad als een troostend signaal en de schepen aan de kaden laten weten dat Rouen dynamisch met de rest van de wereld verbonden is.
Publicatiedatum = 10 juni 2000
