IJsvissen in winters Canada
door HARRY MULLER
DUHAMEL - Een wintervakantie betekent al lang niet meer, dat
je alleen maar kunt skiën, langlaufen of snowboarden. In wintersportplaatsen
over de hele wereld zoekt men volop naar andere mogelijkheden om de toeristen
te midden van de sneeuw en het ijs aangenaam bezig te houden.
Daarbij blijft ook het grote Canada niet achter, want daar heeft men voor
de mensen die misschien bang zijn hun benen te breken zoveel alternatieven
bedacht, dat men zich hier geen moment hoeft te vervelen.
Een van de toppers is het ijsvissen, waar je veel geduld voor moet hebben
en waarbij dikke winterkleren en eventueel een alcoholische versnapering
om je een beetje warm te houden noodzakelijk zijn. Wij verkenden de omgeving
van de steden Montreal en Quebec.
De eerste kennismaking met winters Canada is vanuit de lucht. De hele reis
met de KLM-jumbo over de Atlantische Oceaan is het bewolkt geweest, maar
bij de kust van Labrador klaart het ineens op. Gezeten in een comfortabele
vliegtuigstoel zien we de witte wereld zo'n tien kilometer onder ons. Meren
en rivieren zijn bevroren en het lijkt, alsof op elke berg een dot slagroom
is gespoten. Dit zijn winterse omstandigheden, waar de ijsmeester van de
Friese Elfstedentocht alleen maar van kan dromen.
Eenmaal geland op de luchthaven van Montreal maken we voor het eerst lijfelijk
kennis met het winterweer in Canada, waar de temperatuur tot enkele tientallen
graden onder het vriespunt kan dalen. Een muts over de oren, een dikke jas,
een wollen sjaal, handschoenen, met bont gevoerde snowboots en een lange
onderbroek blijken hier geen overbodige luxe te zijn.
Herten
Canada is als wintersportland bij de Nederlanders nog maar nauwelijks bekend.
Vergeleken bij landen als Oostenrijk en Zwitserland valt meteen op, hoe
groot het eigenlijk is. Het is al donker als we op weg zijn naar ons eerste
hotel in Duhamel. Eindeloos lijken de besneeuwde wegen door de bossen, waar
je bijna niemand tegen komt. Buiten de grote steden wonen maar weinig mensen
en daarom moet onze chauffeur regelmatig afremmen voor herten, die de weg
oversteken.
Skiën is in Canada geweldig populair, want overal tegen de hellingen van
de heuvels zijn de pistes verlicht. Het is een extra service voor mensen
uit steden als Montreal en Quebec, die na hun dagelijks werk 's avonds nog
even op de lange latten willen staan. Een ieder heeft een zee aan ruimte
om te skiën, want overvolle parkeerplaatsen bij de liften zie je niet.
Canada is een puur land waar de hoeveelheid natuurschoon zo overweldigend
is, dat de mensen niet mopperen wanneer je er met een sneeuwscooter doorheen
raast. Zo'n lawaai makend ding is hier gewoon een vervoermiddel, net als
bij ons de motorfiets. Bij het hotel hebben velen hun sneeuwscooter geparkeerd.
Sommigen volgen een route langs verschillende hotels en maken op die manier
een tocht van vele honderden kilometers. Een van de mannen in het hotel
laat mij een kaart zien met maar liefst 2000 kilometer aan speciaal geprepareerde
routes voor de scooters. Precies is aangegeven waar de hotels en pensions
zijn, de garages waar men terecht kan in geval van pech en de eetgelegenheden.
De speciale ijsboor om een gat te maken in een meter ijs.
De volgende morgen maken we voor het eerst kennis met het ijsvissen. Het
meer voor ons hotel is helemaal dicht gevroren en hotelier Roger Fortier
vertelt mij, dat de dikte van het ijs bijna een meter is. De zoon van Roger
komt met een enorme boor te voorschijn, die door een motortje wordt aangedreven.
Hij boort voor een ieder van onze groep een flink gat in het ijs en daar
moet je dan een vislijn met een beetje lood, een haakje en wat wormen in
laten hangen. Omdat de vissen nooit meteen bijten, is er een soort standaard
waar je de hengel in kunt hangen. Intussen moet je met een schuimspaan uit
de keuken steeds maar ijs uit het gat scheppen, want de temperatuur is zo
laag dat het anders snel weer dicht vriest. Erg opwindend is het ijsvissen
niet, want pas na een half uur wordt de eerste forel gevangen. Gelukkig
is het een hele grote.
Wedstrjden
Het ijsvissen is in Canada zo populair, dat er zelfs speciale bedrijven
zijn waar de wormen voor aan het haakje gekweekt worden. Vooral tijdens
het weekeinde worden er wedstrijden gehouden. Op een mooie zondag in februari
zijn de sportvissers uit het dorpje St. Jerome bij Montebello naar de Ottawa-rivier
getrokken om daar de strijd aan te gaan wie de beste ijsvisser is. Met hun
auto's rijden ze het ijs van de rivier op en die worden geparkeerd naast
kleurige houten huisjes. Zo'n hut waar je regelmatig even naar binnen moet
om weer wat warm te worden, huur je voor het hele weekeinde voor zo'n vijftig
gulden. Er staat een potkachel in en ook het hout om te stoken wordt geleverd.
De vrouwen van de vissers blijven in de hut, want die zorgen voor warme
koffie en de maaltijden.
Met vel geduld valt er af en toe een forel binnen te halen.
De vissers hebben zoveel kleren aan, dat ze er kogelrond uitzien. Ze drinken
veel bier om warm te blijven, maar ook haalt iemand een fles jenever uit
Schiedam te voorschijn. Wij krijgen meteen een glaasje aangeboden en eindelijk
word ik weer een beetje warm van binnen. De viswedstrijd op zich stelt niet
zoveel voor. Elke visser heeft tien gaten tot zijn beschikking waar gevist
kan worden. Veel wordt er niet gevangen, want volgens de kenners is het
weer te slecht. Slechts af en toe zie je iemand een forel of een baars omhoog
halen.
Ciguy Roberge is een handige boer in het dorpje Tewkesbury niet ver van
de stad Quebec, die voor groepen toeristen onder meer arrenslee-tochten
organiseert. Een deel van zijn 400 hectare land bestaat uit heuvels met
loofbos. Het paard voor onze slee is al elf jaar oud en heeft een beetje
moeite om ons tegen de heuvel op te trekken. Onderweg wordt daarom af en
toe gestopt om het dier even te laten rusten. Dat hindert niets, want we
hebben tijd genoeg.
Bovenop een van de heuvels zijn een paar blokhutten gebouwd, waar we ontvangen
worden met warme chocolademelk. Daarna wordt een kaasfondue op tafel gezet.
Ciguy heeft een soort bobsleebaan gemaakt, waar je zittend in een grote
rubberboot van het leger met een flinke vaart naar beneden kunt glijden.
Rafting noemen ze zoiets bij de wintersport. Eenmaal beneden moet je zelf
weer naar het hoogste punt klimmen. De zware boten worden door paarden omhoog
getrokken.
Talrijk zijn de mogelijkheden om met een slee die door een aantal husky-honden
getrokken wordt, een flinke tocht te maken. De honden janken van plezier,
wanneer ze uitgekozen worden om ook te mogen trekken. Heel bijzonder is,
dat je soms ook zelf zo'n slee met honden mag besturen. Niet erg moeilijk,
want de honden kennen de route die gevolgd moet worden op hun duimpje.
Wandeltochten
Op verschillende plaatsen zijn wandeltochten uitgezet, die je alleen op
sneeuwschoenen kunt maken. Het zijn een soort tennisrackets die je onder
de schoenen moet binden. Omdat ze zo plat zijn, zak je niet gemakkelijk
in de losse sneeuw weg. Je voelt je een soort Wammes Waggel op zulke schoenen.
Lopen met sneeuwschoenen valt niet mee, vooral niet als je tegen een heuveltje
op moet. Maar daar zijn touwen tussen de bomen gespannen waardoor je je
wat gemakkelijker omhoog kunt trekken.
Onderweg zagen we ook nog een soort 'Rattenvanger van Hamelen'. Het is
Richard Raymond, die een eetgelegenheid heeft niet ver van Duhamel. Als
Richard een belletje laat rinkelen, komen de herten uit het bos omdat ze
weten, dat hij voer rond zijn eettent gestrooid heeft. Aan een hek hangen
enkele automaten, waar je voor een Canadees kwartje een zakje met wat maïs
uit kunt trekken. Een kleine toeristische attractie te midden van de wildernis
met een overvloed aan sneeuw en ijs.
Tenslotte is het glijden met een flinke autoband van een heuvel met veel
sneeuw ook leuk. Het wordt in Canada gedaan door kinderen, maar ook door
mensen die al ver over de zestig zijn. En allemaal hebben ze evenveel plezier......
REISWIJZER
Verschillende touroperators hebben Canada in hun wintersport-brochures opgenomen.
In het oosten rond de steden Montreal en Quebec gaat het erg gemoedelijk
toe en hoef je niet beslist te kunnen skiën om toch veel plezier te hebben.
Vooral in de stad Quebec wordt 's winters veel voor de toeristen georganiseerd.
Je kunt daar in parken schaatsen, maar ook zijn er langlauf-loipes uitgezet.
Vanuit de stad zijn er zelfs shuttle-bussen naar de ski-gebieden in de omgeving.
Elk jaar rond eind januari wordt in Quebec het Winter Carnaval gehouden.
Montreal is ook in de winter een heerlijke stad. Een uitgebreid winkelcentrum
bevindt zich onder de grond en daar is het lekker warm.
Veel wintersportplaatsen zijn in het westen van Canada rond de Rocky Mountains.
In Calgary werden eens de Olympische winterspelen georganiseerd.
INLICHTINGEN: Canadese Ambassade, afdeling toerisme, Den Haag, telefoon
070-3111675, fax 070-3111682.
Publicatie datum =05-10-96
