Hutspot in Venezuela

Steeds vaker vertrekt de Nederlander op een verre reisbestemming. Afrika, Indonesie, Mexico, niets is te gek. Ongetwijfeld zijn er ook allemaal fijne Bounty-paradijsjes te ontdekken in Venezuela, maar toen ik in de gelegenheid was om een bezoek aan dat land te brengen, had ik maar vier dagen de tijd om de sfeer van het land op te snuiven. Toch lukte me dat uitstekend!

Ik was een lang weekend vrij van mijn stage-adres op het Caraibische eiland Aruba, en wilde eindelijk een stukje Zuid-Amerika gaan ontdekken, iets waar ik altijd al over gefantaseerd had. Nu ging het dan gebeuren, maar ik had maar vier dagen. "Caracas is levensgevaarlijk", verzekerde een collega mij. 'Nee, daar moet je echt niet heen gaan, daar vermoorden ze je nog voor je schoenen". "En Isla Margarita is te ver en veel te toeristisch!" Tja, wat dan? "Je moet Hans bellen!" was de volgende tip. Dat zei me niets, maar het halve eiland was al eens bij Hans Westdorp in zijn hotel in Curimagua geweest. Het was 10 minuten vliegen naar Punta Fijo, en als je hem vantevoren belde, kwam zijn zoon je halen op het vliegveld. Veiliger kon niet! Echt zorgen om mijn veiligheid maakte ik me niet, maar de Arubanen lieten me niet gaan, voordat ik geboekt had bij Hans.

Tijdens de vlucht kon ik amper mijn tropische cocktail achterover slaan of de landing werd alweer ingezet. Alles liep gesmeerd en de zoon kwam me ophalen in de stoere Cherokee-Jeep. Met mij waren er nog twee Nederlandse meisjes vanaf Aruba naar Hans gestuurd, dus gedrieen klommen we in de Jeep.

Het hotel was maar liefst twee en een half uur rijden, maar de tocht was schitterend. Het landschap varieerde van woestijnland tot semi-jungle met bananenplanten. In Coro moesten nog boodschappen ingeslagen worden en en passant kregen we een uitgebreide rondleiding door het dorp. Dat begon goed. Na Coro werd de tocht naar het hotel voortgezet. Het lag in de bergen in een klein dorp, en had een schitterend uitzicht. Hans bleek een vriendelijke Nederlandse man te zijn, die al 17 jaar in Venezuela woonde en inmiddels gescheiden was van zijn Venezuelaanse vrouw. Het was ontzettend gezellig in het kleine hotel met haar zeven kamers. Er werd echt een feestje gebouwd ter ere van de drie Nederlandse meisjes die Venezuela a la Hans Westdorp kwamen ontdekken. Dat hield ook in dat er 's avonds, ondanks de hitte, gewoon een dampende hutspot op tafel kwam te staan. Deze werd gemaakt door de Spaanse vriendin van Hans, die zich aardig had aangepast aan de Nederlander en zijn rare gewoontes.

De dagen erna werden we getrakteerd op schitterende tochten in de Jeep door de jungle, waarbij we regelmatig als een soort A-team in aktie moesten komen, omdat de Jeep vastzat in de modder, of omdat de wegen zo smal waren dat er iemand voor moest lopen om de chauffeur te loodsen. Een verfrissende douche onder een schitterende afgelegen waterval is ook een ervaring apart, evenals het aanschouwen van de morgendauw in het dal voor het hotel. Er was zoveel te zien en de gastheren bleven enthousiast vertellen over het mooie land, ook al hadden ze hetzelfde verhaal waarschijnlijk al honderden malen eerder verteld.

Terug op Aruba, bleek iedereen meteen te begrijpen dat ik een prachtig weekend achter de rug had. "Je was zeker bij Hans in Curimagua", zei iedereen die ik sprak. "Geen wonder".

Dit alles was in december 1994, maar ik vertrouw er absoluut op dat er niets is veranderd in Curimagua en dat Hans en zijn zoon nog steeds enthousiast en blij zijn wanneer ze Nederlanders kunnen verwelkomen in hun hotel. Het kan er nooit druk zijn, vanwege het aantal kamers, en toeristisch al helemaal niet. Het dorp is zo klein, dat het op geen enkele kaart vermeld staat.

Hotel Falcones, 7 kamers, Curimagua, Venezuela. Nederlandse eigenaar Hans Westdorp, is te bereiken op Aruba, via nr. 00297820409, of in Venezuela: (0058)068518271.
Het dorp ligt op 1250 meter hoogte, Hotel heeft een prachtig uitzicht. Bezoekers worden op verzoek rondgeleid door de prachtige omgeving en leren veel over Venezuela. Echt een traktatie!!!!