4 januari 1997
Kruisjes door rozijnen
Van onze speciale verslaggevers - WORKUM, zaterdag
Het geheim van zijn vier kruisjes? Rozijnen. "Echt, echt, ik reed altijd op rozijnen," zegt Ynte Huitema met een klemtoon, waarin geen plaats is voor twijfel. "Het voordeel is dat je onderweg van alles niets hoeft te doen. Rozijnen, daar zit alles in."
Met zijn vijf optredens in de Elfstedentocht praat de 83-jarige inwoner van Workum uit ervaring. "Alleen in '63 heb ik de finish niet gehaald. Bij Franeker lag zoveel ijs en sneeuw. Wij werden tegengehouden. Iedereen praat nu nog over die overwinning van Reinier Paping, maar in de oorlog was de Elfstedentocht nog veel zwaarder. Sneeuwstormen, min 20 graden. Een zekere Hepkema was voorzitter. Hij kreeg van de Duitse commandant de toezegging dat tijdens de Elfstedentocht geen razzia's zouden worden gehouden. Ik werd een jaar later toch opgepakt en zat een paar weken in Assen."
De bezetting kon hem er niet van weerhouden om twee keer de Tocht der Tochten te rijden. "In 1942 werkte ik bij een boer. Ik mocht van hem wel rijden, maar moest in het holst van de nacht eerst de stal schoonmaken. Een taxichauffeur heeft mij net op tijd in Leeuwarden afgezet. Met een behoorlijke kopgroep vlogen wij naar Sloten. Van mijn vader wist ik dat ik mij zo lang mogelijk moest verschuilen. Even lette ik niet op. Plotseling zag ik borden met Woudsend. Waren wij bij De Luts de verkeerde kant op gestuurd en moesten wij weer terug. Je kunt wel raden wie er toen op kop reed."
