De Telegraaf-i [] Begroting 2001

&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

NAAR HUURSECTOR GAAT VEEL MEER GELD
Hypotheekaftrek kost fiscus steeds minder

DEN HAAG - Het bevorderen van het eigen woningbezit via onder meer de fiscale aftrek van de hypotheekrente kost de overheid jaarlijks veel minder geld dan door critici wordt beweerd.

Dat blijkt uit een overzicht over de fiscale aspecten van de eigen woning die minister Zalm (Financiën) op verzoek van de Tweede Kamer heeft uitgewerkt.

Zo zijn de budgettaire kosten van de overheid voor het stimuleren van het eigen huis in de periode 1990-2001 volledig gelijk gebleven. Als rekening wordt gehouden met inflatie is er zelfs sprake van een daling van 24%.

Wanneer naar de voordelen per belastingplichtige wordt gekeken daalt het voordeel zowel in reële als in absolute zin. Zo leverde het eigen huis de belastingbetaler in 1990 netto ƒ1980 aan belastingvoordeel op, tegen ƒ1405 in 2001. Deze daling houdt mede verband met de lagere belastingtarieven in 2001, waardoor de 3,2 miljoen huiseigenaren met een renteaftrek een kleiner voordeel hebben.

Per saldo kost het stimuleren van het eigen woningbezit Zalm volgend jaar ƒ5,2 miljard gulden, hetgeen beduidend minder is dan de ƒ5,8 miljard die in 2001 wordt uitgetrokken ter ondersteuning van de huursector.

Tegenover een netto hypotheekrente-aftrek van circa ƒ16 miljard vangt de bewindsman veel geld via het huurwaardeforfait (ƒ3,8 mld), de overdrachtsbelasting (ƒ4,7 mld) en de onroerende-zaakbelasting (ƒ2,5 miljard). Bij de berekeningen is overigens nog geen rekening gehouden met de btw die wordt geheven over een te bouwen woning.

Stijging
Vooral de overdrachtsbelasting is door de forse stijging van de huizenprijzen enorm toegenomen. In 1990 ving Financiën nog slechts ƒ1,2 miljard.

Zalm en diens staatssecretaris Bos schieten in hun eigen-huis-nota verder een aantal voorstellen van met name GroenLinks en de SP af om de fiscale voordelen van het eigen huis aan banden te leggen. Zo werd onder meer gepleit voor een plafond bij de aftrek en het schrappen van het maximaal te betalen huurwaardeforfait.

Wel lanceren beide bewindslieden een alternatieve opzet van het huurwaardeforfait, waarbij huiseigenaren die hun hypotheek grotendeels hebben afgelost minder tot geen forfait hoeven bij te tellen. Het huurwaardeforfait is daarbij nooit hoger dan het bedrag dat aan hypotheekrente dat wordt afgetrokken.

Volgens Zalm en Bos kost deze maatregel ƒ500 miljoen en profiteren vooral ouderen, omdat deze hun hypotheek veelal grotendeels of geheel hebben afgelost.

De bewindslieden hebben op dit moment geen geld voor een dergelijke lastenverlichting en betwijfelen bovendien of een dergelijke versoepeling zomaar kan worden doorgevoerd. Zo is het onzeker of het juridisch houdbaar is dat het huurwaardeforfait en de hypotheekrente-aftrek in feite in elkaar worden geschoven.