&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

Tv-programma's uitwisselen

De winter-programmering is na een lange zomer van herhalingen eindelijk van start. Nu meer dan ooit is het overduidelijk hoe verkeerd de oude 'broadcast'-wereld in elkaar steekt. Er zijn inmiddels elf Nederlandstalige zenders te ontvangen in ons landje, waarvan velen strijden om ongeveer dezelfde doelgroep. Daar is ook hun programmering, of 'line-up' zoals dat heet, op gefocust. Een dergelijke 'opstelling' van programma's, films en specials, en op welke dag en tijdstip die worden uitgezonden, wordt ingevuld volgens een bepaald 'format'. Er wordt voor miljoenen uitgegeven aan marktonderzoek om uiteindelijk te bepalen dat bijvoorbeeld donderdag de meest geschikte dag is voor de hoge scoorders.

Zo zien we ook dit jaar Big Brother met een speciale donderdagavondshow op het programma staan. Volgens diezelfde onderzoek(en), die overigens uit een steekproef zijn 'geëxtrapoleerd', weet 'men' ook precies wanneer we thuis een film willen zien, en natuurlijk geldt dat net zo voor nieuws en actualiteitenprogramma's. Wat al gauw opvalt in een kleine markt als Nederland is dat de 'formats' van de stations erg veel op elkaar gaan lijken. Zo strijdt iedereen bijvoorbeeld voor de donderdagavond. Dat ik op donderdag gewoon met andere dingen bezig ben, is sinds de introductie van de videorecorder geen probleem; ik neem mijn favoriete donderdagavondprogramma's gewoon op. Maar het werkelijke probleem ligt een laagje dieper: Traditionele televisie- en radiozendgemachtigden werken volgens een model waarbij het 'format' gekoppeld is aan de 'content'. Dit houdt in dat je de opstelling en volgorde van een tv- of radiostation lekker vindt passen bij jouw levensstijl (lang leve het marktonderzoek!), maar de film bij Veronica kan net zo goed vervangen worden door de film die SBS 6 uitzendt, die natuurlijk 45 minuten later begint. Voor dit probleem is het 'zappen' met de afstandsbediening uitgevonden. Dit probleem probeert de Amerikaanse firma TiVo op te lossen door hun 'slimme' digitale videorecorder. De TiVo 'onthoudt' welke programma's je leuk vindt om naar te kijken, en neemt ze elke keer voor je op, slaat ze op op de hardeschijf, klaar om afgespeeld te worden wanneer de kijker dat zelf prettig vindt, en in de volgorde die de kijker zelf kiest.

Zo kan je een eigen 'format' samenstellen. Heerlijk! Ik zet mijn TiVo aan en start mijn 'eigen zender', eerst de laatste Jerry Springer gevolgd door showbizznieuws, het weer, Studio Sport en ik sluit af met een keuze uit alle aangeboden zaterdagavondfilms. De omroepbonzen in de VS flipten bij de introductie van de TiVo. Je kon door de vrijheid van het kastje namelijk ook makkelijk de reclameblokken wegzappen door een druk op de TiVo-knop. Dit is natuurlijk geen nieuw probleem, omdat je met de analoge videorecorder ook makkelijk de reclameblokken kan doorspoelen, maar digitaal gaat dat in een fractie van een seconde.

traditioneel dreigden eerst de grote netwerken met 'lawsuits', waardoor uiteindelijk de TiVo-boys gezwicht zijn en 150 miljoen dollar aan investeringen aannamen van diezelfde omroepen! Het TiVo-idee is goed: maak je eigen zender thuis, stel je eigen 'line-up' samen en vul dat in met programma's die je zelf leuk vindt. Twee problemen (mede door hun deals met de omroepen): 1. Je kan met TiVo je eigen opstelling niet delen met anderen. Het werkt alleen thuis op je eigen tv. 2. Je bent gelimiteerd aan het aangeboden programma-aanbod.

Er is hoop! Het internet wordt zo langzamerhand een 'ContentSpace'. Net als computerprogramma's als 'Napster', waarbij miljoenen songs als mp3-bestanden downloadbaar zijn. Doordat het Napster-programma de hardeschijven van de gebruikers zelf als opslagmedium gebruikt, is er sprake van een onuitputbare opslag, zolang er maar mensen met computers op het internet zitten, is 'het' er. Na het succes van Napster zijn er minstens twingtig soortgelijke 'peer to peer'-programma's te gebruiken, die dezelfde functionaliteit bieden voor allerlei soorten content, waaronder videoproducties. Grote servers zijn bij de P2P-programma's niet meer nodig! Als je iets wilt hebben, dan download je dat van een andere liefhebber, die het vanaf zijn hardeschijf over het netwerk naar jou stuurt, waardoor anderen het op hun beurt weer van jouw schijf kunnen halen. Hey! Een soort leesmap-idee! Maar dan zonder dat de kwaliteit achteruit gaat! Mijn stelling: We hebben een TiVo nodig die de gebruiker zijn eigen format laat samenstellen, maar met toegang tot een bodemloos programma-aanbod.

Als de omroepen slim zijn dan zorgen ze er wel voor dat hun content ook in de ContentSpace te vinden is. Een probleem: De omroepen maken alleen formats, het zijn de Endemols van de wereld die de programma's maken, en ze zijn vooralsnog allebei verbonden in een soort huwelijk waarbij er geen echte bruid in het spel is. Kortom, de toekomst: de gebruiker thuis, indien gewenst, de macht geven over Formats EN Content, om hiermee een prettige ervaring te kunnen creëren en die met anderen te delen. Hoe een uitgeboerde industrie als de broadcast-wereld met een dergelijke structuur geld kan verdienen, is nog onduidelijk. Veel slechter dan het ze nu gaat, kan bijna niet, en bovendien ben ik van mening dat de eerste die echt luistert naar zijn klanten en gevraagde diensten levert, daar wel goed terechtkomt. Wellicht dat de nodige oplossingen niet zullen komen uit het Gooi.....

TERUG NAAR INHOUD

© 1996 - 2000 Dagblad De Telegraaf. Alle rechten voorbehouden
e-mail: redactie@telegraaf.nl