|
Ik vind de stelling nogal negatief. En
het schilderij roept geen emoties op. Slechts
weergave van hoe het vroeger ging, ook in Nederland.
Iris, Zuidwolde
Twee weken geleden in Groningen
zien hangen. Het is zo écht, ik wilde zo in het
schilderij stappen om ze te helpen. Prachtig werk,
een van het mooiste dat ik heb gezien.
Maya Shamir,
Amsterdam
De Nederlandse belastingbetaler
die onze bloeiende economie voortsleept. Maar
wel opschieten, want het water stijgt!
A. Alphenaar,
Hoofddorp
Soms heb je het gevoel dat
je ergens niet thuishoort. De verkeerde plaats,
een verkeerd moment... Je voelt je onrechtvaardig
behandeld, anderzijds; je moet het misschien maar
accepteren en er het beste van maken. Hoop is
er altijd.
P. Ferdinand,
Rotterdam
Laat deze mensen eerst even
uitrusten en geef ze wat te eten. Dan gaat het
vast veel beter. Als het dan nog niet lukt wil
ik wel even helpen.
Hans Rehorst,
Apeldoorn
De menselijke drang tot overleven
is ondoorgrondelijker dan Gods wegen. post scriptum:
had Emile Durkheim zijn blik op het Rusland van
die tijd kunnen richten, dan ben ik benieuwd of
zijn 'Le Suicide' andere conclusies zou hebben
bevat.
Bart Kamp,
Brussel
Ik word er droevig van. Uitgeputte
mensen en een paar zijn er totaal kapot. Ik krijg
de neiging om te gaan helpen.
S. Koot, Den
Haag
Stelletje losers - ze hadden
ervoor moeten zorgen dat ze zelf of de boot zouden
staan!
Mariëtte,
Amsterdam
Prachtige vertoning, tien
personen die in feodaal Rusland goedkoper zijn
dan één paard dat hetzelfde werk zou kunnen doen.
Uitbuiting of economische realiteit?
Roderik Gonggrijp,
Londen
Met uitzondering van de persoon
in het midden, gekleed in rood/oranje, is het
maar een treurig geheel bij elkaar, vooral die
laatste lijkt zo depressief dat ie op sterven
na dood is. Toch moest ik er wel om lachen...
Steve Middeldorp,
Dublin
Lekker in teamverband aan
je conditie werken in de frisse buitenlucht.
Annemieke,
Bloemendaal
Iets zegt mij dat de acceptatie
van hun last het leven er niet makkelijker op
heeft gemaakt...
Bollix, Breukelen
Dit schilderij kan veel verschillende
reacties en emoties oproepen maar U als psycholoog
zou moeten weten dat het onderschrift al te sturend
is om een eerlijke emotie of reactie op schrift
te krijgen want de lezer is al onder invloed van
die mening geraakt. Desalniettemin wil ik proberen
mijn eerlijke mening te geven (hoewel een reactie
op de Uwe en dus niet helemaal puur meer). Wanneer
de mens een zwaar en oneerlijk leven had geaccepteerd
was de slavenhandel, de apartheid, de vrouwenonderdrukking,
de kindermishandeling en zo voorts nooit tot een
vermindering of stilstand gebracht. En dat is
niet de aard van de mens, toch?
Tara, Amsterdam
Hier gaat het over mannen
die ontberingen ondervonden hebben op zee en toch,
hoe ziek ze ook zijn hun schip met de laatste
krachten aan het strand trekken. Dit is de krachten
samenbundelen en tot aan het eind elkaar ondersteunen.
Is van alle tijden. Samenwerken tot het werk af
is. Daarna rusten met een voldaan gevoel en hopelijk
kameraadschap.
Teunie Nijs,
Rotterdam
De kleuren zijn schitterend,
maar de werkelijkheid van dit kunstwerk roept
medelijden op.
Ruth Zogg,
Haarlem
Dit schilderij doet mij denken
aan het gezegde 'tel uw zegeningen'.
Elisabeth Ferreira,
Prince George
Bij dit kunstwerk roept mij
de herinnering op van een vrouw die vroeger zelf
dit zware werk heeft moeten doen. Ze sleepte met
behulp van een zwaar kabeltouw een schip voort.
Het leven was vroeger erg zwaar.
Dora Hilger,
Zwolle
Als je zo veel emoties en
gevoelens weer kan geven, dat het zoveel vertelt
als je ernaar kijkt en wilt blijven kijken, ja
dan mag het kunst genoemd worden, ik vind het
prachtig!
Tiny, Nijmegen
Voor de gouden koets lopen
minder paarden. Wat een vreemd schilderij. Het
lijkt wel of die mensen dat schip ergens naar
toe willen trekken. Of zie ik het verkeerd. Slechte
schilder. Of was het de winter schilder?
Rob Leibbrand,
Purmerend
De eenzaamheid van de arbeiders.
Kemal, Den
Haag
Kijk, die man languit op
de voorplecht... hij ziet tien armoedzaaiers aan
zijn boot trekken voor een roebel, (samen delen),
ze moeten wel, want anders is er vanavond helemaal
niets op de plank! Triest...
Licher, Amsterdam
Prachtig en verdrietig schilderij.
De tekst is alleen maar verdrietig. Als je ervan
uit gaat dat het leven zwaar en oneerlijk is,
loop je snel de kans ook niet meer te kunnen genieten
van de mooie momenten. Als de basisgedachte is
dat het leven een prachtige gave is, dan word
je af en toe teleurgesteld, toegegeven, maar is
het veel makkelijker om de moeilijke momenten
als een uitdaging te zien.
Gerard Daams,
Helsinki
Zwoegen in deze harde werkelijkheid
van toen, maar in harmonie met de kleuren van
de omgeving.
G. Ledel, Huizen
Hoewel het schilderij, ik
ken het erg goed, aanvankelijk een gevoel van
triestheid over deze vermeende slavernij opriep,
is mijn mening 180 graden omgedraaid omdat ik
het verhaal erachter ken. Deze mensen zijn handelaars,
met hun kracht als koopwaar. Ze wonen langs de
Wolga en verhuren zichzelf aan de kapiteins. Zo
trekken ze steeds heen en weer om nieuwe schepen
te vinden. Als ik er nu naar kijk ervaar ik een
gevoel van vrijheid.
Joppe van der
Spoel, Groningen
Een Russische 'Aardappeleters'
maar dan veel minder ontroerend.
Tiberius Kalfsbeek,
Rotterdam
Het hangt in het Groninger
museum en het is onderdeel van een geweldige tentoonstelling,
die gezien moet worden. Ik heb veel gezien over
de hele wereld, maar in Groningen moet u nu zijn!!!
Maire O'Shea,
Rotterdam
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
