[advertentie]

De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
www.wijnbergonline.nl

publicatiedatum: 5-7-2001

Ontwikkelingshulp

Jaarlijks geven wij miljoenen guldens aan ontwikkelingshulp. Het meeste geld gaat naar derdewereldanden. Maar ook in eigen land zijn er genoeg mensen die collecteren voor hun eigen ontwikkeling. Vooral studenten hebben aan een extra baantje zelden genoeg en zijn gedwongen om bij hun ouders de hand op te houden.

Er zijn genoeg mensen die beweren dat het doneren van geld aan armlastigen hetzelfde is als water naar de zee dragen. Want, zo redeneren zij, het eigen initiatief wordt niet gestimuleerd en het dragen van verantwoordelijkheid al helemaal niet. Bovendien, komt het geld nooit daar, waar het uiteindelijk voor bestemd is. En ik moet toegeven, de zakken met geld die ik aan mijn studerende kinderen geef, worden opvallend vaak besteed aan tweedehands auto's, feestjes en luxe maaltijden in plaats van studieboeken, nette kleding en afwasborstels.

Maar, psychologisch gezien is dat logisch. Immers, wie moet bedelen voor zijn bestaan, heeft al geen macht. Waarom zou hij dan moeten dansen naar de pijpen van de gulle gever? Ik vind dat ontwikkeingshulp wel degelijk zin heeft al was het alleen maar om het goede voorbeeld te geven. Met elke donatie die ik geef druk ik dan ook mijn kinderen op het hart dat zij hetzelfde doen voor hun kinderen.

UW REACTIES

Doneren is is zeer goed. Geld sturen naar derde wereld landen gaat veel naar soldaatje spelen en houd dat gouvernement kalmpjes. Veel mensen in die streken en onze studenten moeten nog leren dat : reward is in direct relation to effort input. Als wij kijken naar de jeugd van vandaag en onze kinderen toen ze die leeftijd waren , zijn wij toch wel erg wrede ouders geweest, we gaven ze niet veel keus. Ze hebben nu hele stabiele familie levens, hebben goeje carrieres en zijn happy met hun werk. De jeugd van vandaag schijnt ontevreden te zijn als het niet naar hun toe komt waaien. Ze hebben nog wat te leren.

Jan
Sidney BC, Canada

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden

UW REACTIES

In deze provocatie kan ik me helemaal vinden. Trouwens, eigenlijk vind ik het doodnormaal dat kinderen van hun ouders profiteren, waar verdien je ook anders je geld voor? En inderdaad, als zij dit alles weer doorgeven aan hun kinderen hebben we niet voor niets geleefd. En ontwikkelingshulp... daar wil ik niet eens over van gedachten wisselen. Dat is de plicht van ieder welvarend land.

Iris
Zuidwolde


Ik word niet echt geprovoceerd, want ik ben het grotendeels met de tekst eens. Hoewel ik wel vind dat het helpen van mensen in levensnood (oorlog met genocide, honger) de 'hard core' ontwikkelingshulp is en dat dat studentenverhaaltje meer luxe zaken betreft als toga-parties inclusief zuipen, seks, auto's en mobieltjes kopen.

Niesko Pras
Groningen


Je geeft als voorbeeld studenten, kinderen. En dat is juist. Zij zijn nog niet compleet volwassen/ zelfstandig. Maar om volwassen mensen hun handje vast te houden, dat vind ik te ver gaan. En dat is wat er gebeurt met ontwikkelingshulp. Bedrijven opzetten en op die manier kennis verspreiden, is goed. Maar niet een beetje vissen lopen geven.

Wouter
Koog aan de Zaan


Als donateur moet ik het recht hebben om mee te beslissen waar het geld aan uitgegeven wordt. Voorts is ontwikkelingshulp een facet van het neokolonialisme.

John Nelissen
Zweibrücken




UW MENING

Mee eens? Niet mee eens? Laat het weten! Stuur uw mening naar De Psycholoog.


UW REACTIES!

De provocaties van onze psycholoog lokken over het algemeen veel reacties uit. Uw reacties op vorige provocaties vindt u in het provocatie-archief.