Publicatiedatum: 8-10-2001

WERKWINKELIERS

Vroeger ging iedereen die bij de tijd moest blijven op cursus, naar een training, voor bijscholing of in een opleidingstraject. Tegenwoordig doe je pas mee als je naar een werkwinkel (workshop) gaat. Deze werkwinkels heten zo omdat de geldschieter van de student (baas, bedrijf, overheid) kan denken dat er, ondanks de afwezigheid op het werk, toch nog gewerkt wordt. En zo is het ook. In deze werkwinkels is moderne kennis te koop, maar om je die kennis eigen te maken moet je er wel wat voor doen. De eigenaren van deze werkwinkels hebben de tijd van hun leven. In een normale winkel vraag je om een bloemkool en bij betaling krijg je gewoon het waar voor je geld. In een werkwinkel vraagt de klant om hetzelfde, maar in plaats van die bloemkool krijgt hij een bloemkoolzaadje met uitvoerige instructies hoe hij die tot wasdom moet brengen. De werkwinkelier kan pauzeren en als de klanten een uurtje bezig zijn geweest, mogen zij terugkomen in de grote groep om hun mislukkingen met elkaar te delen. En hoe meer frustraties, tranen en boosheid naar bovenkomen, des te tevredener de werkwinkelier kan zeggen: "Er is toch een hoop losgekomen."

Omdat het hebben van een werkwinkel zo lucratief is, ben ik er ook aan begonnen. Volgende week organiseer ik voor de vijftiende keer de workshop ‘introductie provocatieve coaching’. Samen met mijn beste vriend en collega Jaap Hollander sta ik voor een groep van dertig moderne hulpverleners (coaches, consulenten of adviseurs), hou eerst een inleidend verhaal over het nut van humor en uitdaging in relaties, doe ‘live’ een provocatieve coachingssessie met één van de deelnemers en zeg dan: "Dames en heren, er is werk aan de winkel!!" De eerste opdracht die ik uitdeel heet ‘wat is daar nou mis mee’. De deelnemers moeten in tweetallen een adviesgesprek naspelen en om beurten de cliënt of coach zijn. Welke klacht de cliënt ook aandraagt, de coach moet in alle toonaarden het voordeel van het probleem onderstrepen. En om zeker te zijn dat de deelnemers hun ‘werk-instructies’ goed begrijpen, geef ik een korte demonstratie: "U heeft een gebrek aan zelfvertrouwen", zeg ik tegen een denkbeeldige cliënt, "daar is toch niets mis mee?!! Altijd wel iemand die u te hulp schiet of aandacht aan u besteedt omdat hij weet dat u om goede raad verlegen zit. Bovendien geeft u anderen de gelegenheid zich boven u te verheffen. Zij kunnen zich sterk voelen omdat u zich zo onzeker toont." De groepsleden doen keurig wat van hen verwacht wordt terwijl Jaap en ik de volgende werkopdracht bespreken onder het genot van een vers kopje koffie.

Ook zin om werkwinkelier te worden? Een kind kan de was doen: neem een vaardigheid waar anderen u om bewonderen, zoals ‘gedichten schrijven’, bedenk een pakkende werkwinkel-uithangbord, zoals ‘de magie van poëzie’ en maak kleine oefeningen waardoor de deelnemers even kunnen proeven aan uw meesterschap. En verklap niet al uw geheimen in één keer, zodat de klanten terugkomen voor meer.

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden