Gianni Romme zegt zelf: "Als je heel lang geen echte tegenstand hebt moeten dulden, vergeet je hoe het is om voor de winst te vechten."

Deze uitspraak geeft aan hoe belangrijk mentaliteit is in de topsport. Feit is namelijk dat topsporters qua conditie en techniek nauwelijks van elkaar verschillen. Ook in andere sporten is dit fenomeen waarneembaar. De kwaliteit van de individuele voetballers van eredivisieploegen als Heerenveen of FC Groningen liggen heel dicht bij elkaar. Maar, overtuiging, zelfvertrouwen en doortastendheid bepalen hun stand op de ranglijst.

Daarom is het in deze moderne tijden bepaald geen luxe om een mental coach in de arm te nemen. Iemand die gespecialiseerd is in de psychologie en weet hoe sporters te provoceren zijn om het beste in hun zelf naar boven te halen.

uit De Telegraaf van 24 december 2001

Gianni Romme verliest en wint toch

HEERENVEEN - De race verliezen, maar als winnaar van het ijs stappen. De man die in het voorseizoen geen enkele tegenstand duldde, was gisteravond na afloop van zijn derde plaats op de tien kilometer overmand door emoties. Warme tranen plengde Gianni Romme op het middenterrein van Thialf, terwijl hij werd gefeliciteerd en besprongen door uitgelaten ploeggenoten. Het had bitter weinig gescheeld, 1,01 seconden om precies te zijn, of de tweevoudig olympisch kampioen van Nagano had zijn vlucht naar Salt Lake City kunnen annuleren.

Warme tranen plengde Gianni Romme op het middenterrein van Thialf, terwijl hij werd gefeliciteerd en besprongen door uitgelaten ploeggenoten. "Die gedachte is wel een paar keer door mijn hoofd geschoten, ja", bekende Romme, die donderdagavond op de eerste dag van het kwalificatietoernooi in Heerenveen met zijn vijfde plaats op de vijf kilometer zijn olympisch perspectieven op die afstand tot nul gereduceerd zag. Na afloop verliet de stayer van SpaarSelect als aangeschoten wild het slagveld, om zich vervolgens drie lange dagen en nachten in zijn hotelkamer in Steenwijk op te sluiten. Met gevoel voor understatement: "Ik was een beetje doodgeslagen."

Daags voor de tien kilometer had hij tegenover ploeggenote Annamarie Thomas nog de vrees uitgesproken 'gedubbeld' te zullen worden door zijn directe tegenstander Jochem Uytdehaage. Dat laatste bleef hem, ondanks chronisch gebrek aan zelfvertrouwen, evenwel bespaard. Met zijn 13.29,50 moest hij uiteindelijk ruim één seconde toegeven op Uytdehaage (13.28,25) en ruim vier op winnaar Bob de Jong (13.25,45), maar belangrijker was dat hij een voordelige marge overhield op regerend wereldkampioen Carl Verheijen en zich daarmee verzekerde van olympische deelname. "Ik heb weer gevochten. Als je altijd maar wint en onderweg nooit iemand tegenkomt, verleer je dat misschien wel een beetje."

Ondanks de onverwachte meevaller van Romme slaat de eindbalans van SpaarSelect echter door naar de negatieve kant. De vrouwen presteerden weliswaar naar behoren met startbewijzen voor Marianne Timmer, Annamarie Thomas en Marja Vis, de mannen stelden over de gehele linie teleur. Bas Brusche, Mark Tuitert, Jakko Jan Leeuwangh ontbreken straks in Salt Lake City op het appèl. Erben Wennemars zal er op de 500 en 1000 meter wel bij zijn, maar juist de afstand waarop hij zijn zinnen had gezet, verprutste hij. Want vier jaar lang droomde Erben Wennemars iedere nacht dezelfde droom. De olympische 1500 meter, dat moest zijn race worden. Maar hij overschatte zaterdag op de mijl zijn eigen mogelijkheden, ging te hard van start en moest dat vervolgens bekopen met de teleurstellende zesde plaats. Een droom viel in duigen. Al besloot de KNSB hem gisteravond een herkansing te geven. Bij de Wereldbeker in Heerenveen kan hij zich volgende maand alsnog kwalificeren. Opgelucht: "Al moet ik vijf buitenbochten rijden, die race win ik."

Anderhalf jaar geleden had ook Mueller een droom. Het koningsnummer in Salt Lake City zou het feestje worden van SpaarSelect. Met vier rijders uit zijn ploeg wilde hij daar op de 1500 meter acte de présence geven. Van het kwartet specialisten (Wennemars, Leeuwangh, Tuitert en Jan Bos) dat hij destijds onder zijn hoede had, dwong alleen Bos met zijn tweede plaats olympische kwalificatie af. En uitgerekend hij maakt geen deel meer uit van zijn ploeg. Bos vertrok in de zomer van 2000 met ruzie naar DSB. Volgens hem was 'het kunstje' van Mueller uitgewerkt. Vrijdag herhaalde hij in niet mis te verstane bewoordingen zijn mening. Wennemars reageerde als door een adder gebeten op de kritiek van Bos. "Door dat kunstje is meneer Bos vier jaar geleden wel wereldkampioen sprint geworden. Het is zo ontzettend goedkoop om dit soort dingen te roepen. Toen ik goed reed en anderen slecht, heb ik ook nooit gezegd dat ze Leen Pfrommer eruit moesten schoppen." Op de vraag wat hij inhoudelijk van de kritiek vond, was hij minder spraakzaam, maar niet minder duidelijk. "Het is nu een grote klotebende in de ploeg."

Het had weinig gescheeld of Wennemars was in februari de enige mannelijke vertegenwoordiger van SpaarSelect op de Spelen geweest. Daardoor stond ook - voor het eerst sinds zijn komst naar Nederland - de positie van Mueller ter discussie. Althans, zo leek het. "Ik ben geen opgever. Als ze bij SpaarSelect van me af willen, zullen ze me moeten ontslaan." SpaarSelect-directeur Jan Willem van Dijk liet weten dat daar geen sprake van zal zijn. "Ik heb Peter verteld dat ik achter hem sta en dat ook in de toekomst zal blijven doen. Opportunistisch handelen omdat het even tegenzit, lijkt me niet de oplossing."

Van Dijk zei er wel bij dat in het vervolg op cruciale punten "wel meer zijn eigen zin zal doordrijven". Zo wil hij al komend seizoen de ploeg, die momenteel uit elf rijders bestaat, fors inkrimpen. De mensen met aflopende contracten (Brusche, Helen van Goozen en de Russen Tsybenko en Klevchenya) zijn daarbij het eerst aan de beurt. "Zeven à acht man, dat lijkt me maximaal. Indien mensen na dit seizoen uit eigen beweging weg willen, is dat bespreekbaar. Ja, ook als het Peter Mueller betreft. Hij staat nog vier seizoenen onder contract en het zou een behoorlijke smak geld kosten om dat af te kopen, maar laat duidelijk zijn dat ik het niet als een loden last ervaar dat zijn contract nog doorloopt tot en met 2006. Integendeel. Ik kan me geen betere coach wensen."