door Paul Jansen ISLAMABAD - Hij is dol op sporten als squash, golf en zeilen. En ook leest hij graag een goed boek. Maar of generaal Pervez Musharraf van democratie houdt, wordt door menigeen betwijfeld. Een portret van de man die de algemene verkiezingen in Pakistan, vandaag, kan maken of breken.

Musharraf (Foto: AP)

"Een leider is geen leider als hij niet geliefd is." Deze uitspraak van Musharraf zegt veel over zijn hang naar erkenning. Want de zelfbenoemde president wordt vaak verweten een ouderwetse dictator te zijn. Al zegt de 59-jarige militair het land juist te willen leiden naar 'echte democratie'.

Musharraf kwam in 1999 door een geweldloze coup aan de macht. De staatsgreep volgde op een machiavellistische actie van de toenmalige Pakistaanse premier Nawaz Sharif. Deze was met het leger ernstig gebrouilleerd geraakt door het afblazen (onder Amerikaanse druk) van een succesvolle militaire campagne in Kashmir, die door toenmalig bevelhebber Musharraf was uitgedacht. Niet alleen ontsloeg Sharif hem, hij trachtte hem tevens op listige wijze uit te leveren aan doodsvijand India.

Musharraf zou daarmee zijn teruggekeerd naar zijn geboortegrond. De president werd in 1943 als middelste van drie zonen geboren in Delhi - destijds nog onder Brits gezag. Meer dan wat eerste, prille herinneringen zal hij er niet aan hebben: de opdeling van India in 1947 deed Musharraf als jongetje in een Pakistaans vluchtelingenkamp in Karachi belanden.

India zou nog vaker een belangrijke rol in zijn leven spelen. Musharraf vocht als jonge officier in twee oorlogen tegen de aartsrivaal. Na zijn coup vormde de eerste vredesbesprekingen met het buurland in 2001 de aanleiding voor zijn zelfbenoeming als president. Musharraf wilde zo zijn positie aan de onderhandelingstafel vergroten. Waarnemers typeren hem als gematigd en nuchter. De vader van twee kinderen leeft nog steeds van zijn oude legersalaris en vliegt bij voorkeur met een lijnvlucht in plaats van een duur presidentieel toestel. Ook is hij niet betrapt op corruptie of zelfverrijking.

Van democratie heeft Musharraf daarentegen geen kaas gegeten. In april jl.liet de generaal zich via een referendum voor een periode van vijf jaar tot president benoemen. Hij kreeg 97 procent van de stemmen, al was de opkomst zeer laag en zou de uitkomst zijn gemanipuleerd. De 'verkiezing' was een eerste stap in een reeks maatregelen, bedoeld om de macht van het parlement en de premier in te dammen en die van het leger te vergroten. Zo zijn de oud-premiers Bhutto en (opnieuw) Sharif via decreten buitenspel gezet. Ook moeten kandidaten een universiteitsdiploma hebben om aan de huidige verkiezingen mee te kunnen doen. Daardoor valt 90 procent van de oude kandidaten af. Musharraf heeft verder een nationale veiligheidsraad ingesteld, die door hemzelf wordt voorgezeten en waar ook de legertop zitting in heeft. Deze raad ziet toe op het kabinet, terwijl Musharraf de bevoegdheid heeft de premier te ontslaan, en het parlement te ontbinden.

De maatregelen hebben de belofte uitgehold dat het bestuur van Pakistan na drie jaar militair bewind vandaag aan een burgerregering wordt teruggeven.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 10 oktober 2002