ROTTERDAM - De nederlaag tegen RBC zou een incident zijn, maar een week en twee wedstrijden verder heeft Feyenoord de negatieve tendens nog niet kunnen keren. Ajax won, evenals vorig seizoen, met 2-1 in De Kuip. Daarmee - en dat doet pijn in Rotterdam - zijn de Amsterdammers in 47 klassiekers op vijandelijk terrein sinds 1956 vaker (17) succesvol geweest dan de thuisclub (16). Zo onneembaar is de vesting dus ook weer niet.

Kalou liet een goede kans op de gelijkmaker liggen.

Feyenoord verbaasde. Veelzeggend was de droge reactie van Bert van Marwijk, die moest erkennen dat zijn ploeg halverwege ook met 5-0 achter had kunnen staan. Dat de marge uiteindelijk klein bleef, deed niets af aan het feit dat de winnaar van de UEFA Cup een uitermate teleurstellende topper afwerkte. In het eerste kwartier 'stond' Feyenoord nog goed, oordeelde Van Marwijk. "Daarna liepen we te ver terug, leden onnodig balverlies en durfden niet meer door te dekken op Litmanen."

Het beeld van een zelfbewust elftal dat defensief weinig steken laat vallen, vervaagde volledig tegen Ajax. Te vaak, legde Van Marwijk naderhand uit, is er voor de vuist weg geroepen dat Feyenoord in de breedte sterker is geworden. "Dat klopt ook wel, maar alleen op een aantal posities. En op een aantal niet."

Het is, zeker sinds gisteren, kinderspel om de knelpunten aan te wijzen. Dinsdag speelde Ferry de Haan zijn eerste wedstrijd van het seizoen tegen Dinamo Kiev. Omdat Feyenoord niet onder druk kwam te staan, kon de voorstopper tevreden roepen dat hij even had willen laten zien er ook nog te zijn. Maar tegen een sterke spits die hem handenvol werk bezorgde (Ibrahimovic), zakte De Haan genadeloos door het ijs. En bleek andermaal dat routinier Kees van Wonderen, die door een hamstringblessure de aftrap net niet haalde, nog steeds te waardevol is.

Op de linksbackpositie is het tekenend dat Ramon van Haaren al na enkele wedstrijden door een ieder als schier onmisbare basisspeler wordt gezien, terwijl Tomasz Rzasa al tientallen duels heeft gespeeld. Nu ook Sebástian Pardo gebukt gaat onder een fikse terugslag, maakte Ajax handig gebruik van de ronduit zwakke linkerflank, waar veel gevaar (inclusief beide treffers) vandaan kwam.

"Ik wil niet zeuren over spelers die afwezig zijn, maar Kees en Ramon maken ons beter en rustiger", gaf Van Marwijk toe. De leiding van Feyenoord mag zich ondertussen afvragen waarom er voor de linkshalfpositie nu al vijf gegadigden in de rij staan en voor de achterhoede slechts een enkeling. Spelers bovendien (De Haan, Rzasa, Christian Gyan) die het gewenste niveau nooit zullen halen. Dat niveau is namelijk, in voetbaltechnisch opzicht, aanmerkelijk gestegen.

Diverse betrokkenen merkten na afloop op dat de defensieve onrust zich als een olievlek verspreidde. Het evenwicht raakte verstoord. Feyenoord werd slordiger en als dan ook de doorstroming aan de zijkanten stokt, is de drooglegging een feit. Vorige week spande Shinji Ono de kroon, ditmaal nam Van Marwijk middenvelder Chong-gug Song als voorbeeld. "Vanwege een paar onnodige hakballen die balverlies opleverden." Niet geheel toevallig bleef het trio dat Feyenoord onlangs nieuw elan schonk - Song, Pardo en Thomas Buffel - ditmaal onder de maat. Van Marwijk: "Ik vind Pardo nog steeds een prachtige voetballer, maar de laatste tijd brengt hij te weinig. En dat kunnen we niet blijven wijten aan de communicatie."

Buffel en Pardo werden halverwege vervangen door Bonaventure Kalou en Robin van Persie. De Ivoriaan viel goed in, nam negentig procent van het doelpunt van Pierre van Hooijdonk voor zijn rekening en werd door het publiek meteen gekroond tot man van de wedstrijd. Hetgeen meer zegt over de rest. Van Persie bracht te weinig, maar raakte nog wel een keer de lat met een fantastische directe vrije trap. Vorig seizoen kreeg de wispelturige linkerspits de wind van voren toen hij Van Hooijdonk zonder pardon opzij zette. Gisteren was de bal voor hem na vier mislukte pogingen, verdeeld over Patrick Paauwe en de specialist zelf.

"We kunnen niet blijven gokken op een vrije trap. We moeten voetballend gewoon het verschil maken", vond Van Hooijdonk. En als dat niet lukt, vulde Van Marwijk aan, is er altijd nog de fysieke strijd. Niet zozeer een onbesuisde tackle of keihard kopduel, maar het kiezen van de juiste momenten waarop een speler zijn lichaam gebruikt. "Daarmee kun je een hoop compenseren. Maar Ajax deed dat veel beter. Zoals Ibrahimovic speelde, daar hadden wij geen antwoord op. Ik vind het teleurstellend dat wij ons niet veel meer hebben laten gelden. Het heeft niets met techniek of tactiek te maken, maar met ik doe het of ik doe het niet."

Feyenoord deed het niet. Anthony Lurling ook niet. Hij, en niet breekijzer Mariano Bombarda, was de derde invaller. "Met Bombarda zou ik de as nog kleiner hebben gemaakt. Kalou was al redelijk gevaarlijk in het centrum", legde Van Marwijk uit. De Brabander nam de plek in van Song, die nota bene in het hart van de verdediging belandde als bewaker van Pienaar. Lurling miste na een korte dribbel de laatste mogelijkheid op de gelijkmaker. "Hij had zich onsterfelijk kunnen maken", doelde Van Marwijk op de aanpassingsproblemen van Lurling. Maar hij wist ook dat een punt allerminst verdiend zou zijn geweest. "Want op het eerste kwartier na, is Ajax hier de baas geweest."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 7 oktober 2002