HAARLEM - Normaliter verlost Maarten Stekelenburg Ajax morgenmiddag tegen Feyenoord van het keepersprobleem. In de voorbereiding overtuigde hij trainer Ronald Koeman op het moment dat z'n concurrenten Bogdan Lobont en Joey Didulica wegvielen door blessures. De 20-jarige Haarlemmer greep de geboden kans met twee handen. Tot het uitvallen tegen Internazionale deed hij het voortreffelijk. Met genoemde rivalen opnieuw in de lappenmand, lijkt Stekelenburg juist op tijd fit om te debuteren in De Kuip. Want inmiddels is hij bij Ajax in zeven officiële wedstrijden en twintig minuten uitgegroeid tot de onbetwiste nummer één. Wat goed is komt snel. Het typeert de jonge voetbalcarrière van de Ajacied uit eigen opleiding.

Maarten Stekelenburg is een jonge, zeer talentvolle keeper die geen twijfel kent. (Foto: Fotografie Rob de Jong)

Maarten Stekelenburg komt met een ontboezeming. Hij heeft De Kuip nog nooit van binnen gezien. Toch is de angst voor de machtige Rotterdamse voetbaltempel en de fanatieke aanhang van bespeler Feyenoord hem vreemd. ,,Tijdens een wedstrijd zie en hoor ik niets van wat zich buiten de lijnen afspeelt." De jonge goalie, gezegend met een natuurlijke uitstraling van bravoure, popelt juist om z'n eerste klassieker op het hoogste niveau te spelen.

De gebeurtenis zal Stekelenburg niet verlammen. ,,Is er iets mooiers te bedenken dan Feyenoord-Ajax te spelen als je De Kuip voor het eerst van je leven bezoekt?" De vraag stellen is hem beantwoorden. ,,Af en toe reden we met de jeugd van Ajax op weg naar Varkenoord, het amateurcomplex van Feyenoord, langs het stadion. Ik ga daar genieten. Laat het Rotterdamse publiek maar schreeuwen. Als ze na afloop maar stil zijn. Dan heb ik het goed gedaan."

Hij tracht zich een voorstelling te maken van de ambiance in De Kuip. Een moeilijke opgave. ,,Ik kom niet verder dan een hoop geboe, gefluit, gescheld, gevloek en wat aanstekers die je naar je hoofd geslingerd krijgt. Het zal allemaal wel grootser zijn dan ik vermoed."

Mijmerend over de klassieker, is z'n eerste herinnering opvallend genoeg een doelpunt van Clemens Zwijnenberg. De rechtsback van Feyenoord scoorde in oktober 1995 al na twee minuten. Na een jaar bij de Haarlemse voetbalclub vv Schoten onder de lat te hebben gestaan, speelde Stekelenburg toen net enige maanden voor Ajax. ,,Zwijnenbergs goal was de eerste tegentreffer van Edwin van der Sar in ruim 850 minuten competitievoetbal, terwijl hij juist in Rotterdam op het punt stond het record van Heinz Stuy te breken. Vijf minuten later kreeg Van der Sar nog een doelpunt om z'n oren. Ajax won trouwens wel met 4-2."

Edwin van der Sar. Z'n naam is gevallen. Hij geldt als voorbeeld voor Maarten Stekelenburg, die trouwens vaak wordt vergeleken met de keeper van Oranje. ,,Niet zo vreemd gezien de overeenkomsten qua postuur, stijl, voetballend vermogen, onze kracht in één-tegen-één-situaties en het feit dat we beiden Ajacieden zijn." Van der Sar is alleen vier centimeter langer met 1.98 tegen 1.94 meter. ,,Als ballenjongen heb ik vaak achter het doel gestaan en z'n warming-up gevolgd. Op het trapveldje in de buurt speelde ik Van der Sar. Maar je mag ons niet vergelijken. Hij heeft al zo veel meegemaakt, zo veel gewonnen en zo'n uitstraling krijg je door aansprekende prestaties. Zover ben ik nog lang niet. Ik kom net kijken."

Een understatement, want Stekelenburg kwam pas op late leeftijd onder de lat terecht. ,,Vijf jaar geleden, op m'n vijftiende." Na een zwerftocht als "luie voetballer" door de jeugdelftalletjes van Schoten werd hem verzocht het doel te verdedigen toen de keeper stopte. ,,Ik wilde het één keer proberen, maar zou direct stoppen bij geouwehoer of als het me niet beviel." Stekelenburg bleef staan. Grijnzend: ,,Sterker, keepen bleek ideaal voor een luie voetballer..." De B1 van Schoten had niettemin een natuurtalent in huis. Ga maar na: in één seizoen haalde hij het districtselftal, speelde daarmee om het Nederlands kampioenschap en kreeg aanbiedingen van Haarlem en Telstar.

,,M'n moeder had het overschrijvingsformulier bij Haarlem ingeleverd toen bij terugkeer de telefoon ging. Ajax aan de lijn, of ik daar wilde komen voetballen. Ze sprong direct weer op de fiets naar Haarlem en kreeg het formulier terug. Ik mocht naar Ajax, de club die net de Champions League had gewonnen. Haarlem was niet blij, maar als Ajax komt, is de keus niet moeilijk."

Dagenlang liep Stekelenburg met z'n hoofd in de wolken. ,,Ik ga naar Ajax, naar Ajax, naar Ajax... Ik bleef dat ene zinnetje maar herhalen. In juni belde Ton Pronk of ik tijd had om met de B1 het toernooi van AC Milan te spelen. M'n moeder bracht me naar Schiphol, ik was hartstikke zenuwachtig. Ik stond pas tien maanden in de goal. Toch denk je op zo'n moment niet aan het maken van fouten. Je wilt alleen laten zien dat je kan keepen. De eerste wedstrijd wonnen we met 14-0. Geen bal op doel gehad. Toen dacht ik nog: als dit keepen is bij Ajax, dan sta ik hier op m'n 40e nog onder de lat. De finale wonnen we in verlenging met 4-1 van AC Milan."

Het begin van een carrière. Voortvarend gestart, want van de B2 van Jan Olde Riekerink werd Stekelenburg al snel overgeheveld naar de B1 van John van 't Schip. Een jaar later voelde hij de eerste tegenwind. De kritieken van de jeugdtrainers waren positief en hij zou van de A2 naar de A1 gaan toen plotseling drie keepers voor vijf jaar werden gecontracteerd. ,,Lobont, Didulica en Bram Verbist, een Belg die mij op de bank hield bij de A1. Ik was heel pissig. Juist in het jaar dat ik een contract moest afdwingen, kreeg ik drie man voor m'n neus geschoven."

Ondanks de teleurstelling ging Stekelenburg het gevecht aan. Een half jaar mocht hij slechts de kleine wedstrijdjes tegen ADO Den Haag, De Graafschap en NEC spelen, tot in de winterstop tijdens een toernooi in Peru de ommekeer kwam. ,,Ik pakte een strafschop die ik zelf had veroorzaakt en we wonnen de wedstrijd. Danny Blind vertelde me dat ik goed bezig was en enkele maanden later verdiende ik een contract. Toen begon het pas."

Alvorens de overstap naar het tweede van Ajax te maken verdedigde Maarten Stekelenburg het doel van het Nederlands elftal onder 19 jaar. Het team had zich geplaatst voor het WK in Argentinië en Louis van Gaal ging mee als bondscoach. ,,Het werd geen ervaring die ik koester."

Na één wedstrijd moest Stekelenburg z'n plaats afstaan aan PSV'er Gino Coutinho. Hij trainde hard, kreeg een compliment van Van Gaal, maar kwam niet meer terug in de basis. ,,Achteraf moet ik eerlijk zeggen dat het mislukte avontuur m'n mentale weerbaarheid heeft vergroot. Lang ging alles vanzelf en op dat moment drong het besef door dat het niet altijd zo werkt in de voetballerij."

Langzaam sijpelden geluiden uit Argentinië door al zou Stekelenburg na een verloren partij met een grijns rondlopen, te vaak een sigaret opsteken, arrogant overkomen en er met de pet naar gooien. Clubgenoot Rafael van der Vaart zou hem zelfs openlijk terecht hebben gewezen.

,,Echt onzin. Daar zijn wat stempels opgeplakt die mij niet passen, maar waar ik nauwelijks vanaf kom. In het begin zat het me hoog als me arrogantie, geringe weerbaarheid of gemakzucht werd verweten. Nu maak ik me er niet meer druk over. Ik weet beter. Al geef ik toe dat het tegendeel bewijzen vaak een goede drijfveer is en het beste in me naar boven haalt. Zoals in de tijd dat Ajax drie keepers contracteerde en ik m'n eerste contract moest verdienen, of afgelopen zomer toen ik met Lobont en Didulica streed om een basisplaats. Nu knok ik om eerste keeper te blijven, prijzen te winnen en uiteindelijk het doel van Oranje te mogen verdedigen. Voor mij het hoogst haalbare."

Stekelenburg, die als goalie van Ajax en Jong Oranje nauwlettend in de gaten wordt gehouden door bondscoach Dick Advocaat en Wim van Hanegem, zegt het zonder omhaal van woorden, zonder zich op de borst te kloppen, eerlijk en ronduit. Zelfverzekerd. ,,Dergelijke zelfverzekerdheid komt bij anderen vaak over als arrogantie. Ongegrond. Vraag aan iemand als Jan Olde Riekerink, de trainer met wie ik jarenlang nauw heb samengewerkt bij Ajax, of ik arrogant ben. Hij zal het niet beamen. Zelfbewustzijn lijkt me trouwens een goede eigenschap voor een topsporter."

Neemt niet weg dat Stekelenburg in het verleden sommige zaken te gemakkelijk opvatte. ,,Dan schoot ik negen ballen goed uit, maar leek de tiende nergens op. Komt nauwelijks meer voor, want bij het eerste van Ajax pikken ze zoiets niet en nemen ze slechts genoegen met honderd procent. Respect verdien je door goed te trainen en te spelen. Ik proef respect, ja."

Hij ontkent trouwens aan het stereotype beeld te voldoen van een keeper als een gek onder de lat, een stigma dat vooral in Zuid-Amerikaanse landen nog steeds geldt. Of iemand die continu een gevecht op leven en dood voert met de keeperstrainer. ,,Ik voel me evenmin eenzaam op het veld of een eenling in de groep. Zo'n beeld slaat meer op keepers van vroegere generaties. Toen stond je op doel omdat je niet kon voetballen; tegenwoordig sta je juist onder de lat omdat je kan voetballen."

En ballen te pakken, want dat blijft toch het belangrijkste. Stekelenburg doet het met maat 10 van handschoen. ,,Ik heb een grote handpalm. M'n vingers zijn niet zo groot, maar het kost me geen moeite een bal met één hand te pakken." Overigens staan z'n vingers inmiddels alle kanten op. ,,Niet zo gek als je er acht van de tien gebroken hebt."

Het hindert hem in ieder geval niet. Morgen kan alleen een opspelende hamstring hem van z'n debuut in De Kuip afhouden. Z'n eerste confrontatie ook met de beste vrije-trappenspecialist van Nederland: Pierre van Hooijdonk. De Ajacied is niet van plan te capituleren. Hij heeft zich samen met reservegoalie Henk Timmer al gebogen over Feyenoords gevaarlijkste wapen.

,,Henk heeft een jaar met Van Hooijdonk op het trainingsveld gestaan bij Feyenoord. We hebben wel wat ideeën doorgenomen, al blijft het een moeilijk verhaal volgens Henk. Verwacht daarom niets buitengewoons. Een muur die opspringt, geen muur of een gat in de muur, zondag zullen we het zien. Het is een extra uitdaging, waar ik naar uitkijk zoals ik vol verlangen uitzie naar m'n eerste Feyenoord-Ajax en m'n eerste visite aan De Kuip."

zoek naar gerelateerde artikelen

za 5 oktober 2002