AMSTERDAM - De interieurbranche heeft eerder dan andere sectoren last van een recessie: mensen stellen aankopen op dit gebied sneller uit dan bijvoorbeeld kleding, levensmiddelen of zelfs auto's. De gevolgen houden ook langer aan. Want de aandacht van consumenten is verschoven van het vervangen van versleten meubelen/vloerbedekking naar iets nieuw kopen omdat het mooier is van kleur of vorm. En als je minder te besteden hebt, kun je best een half jaar langer tegen een bank in een verkeerde kleur aankijken of er desnoods een 'grand foulard' overheen gooien.

Maar áls er een economische dip ontstaat, heeft de branche er tegelijkertijd vaak minder last van dan de meeste andere sectoren. En dat komt omdat mensen in economisch onzekere tijden - die momenteel ook nog eens het gevolg zijn van internationale veiligheidsproblemen - hun heil juist zoeken in het eigen huis. Ze scheppen in hun eigen omgeving dan graag een gevoel van veiligheid en geven daar blijkbaar moeiteloos veel geld aan uit.

Op dit moment ondervindt de interieurbranche in Nederland (bijna €12 miljard jaaromzet) dan ook relatief weinig gevolgen van het instorten van de it-branche in 2000 en van de aanslagen in de VS op 11 september 2001. Sterker nog, analoog aan begin jaren 90, toen de Golfoorlog ook voor een wereldwijde economische dip zorgde die aan de interieurbranche voorbij ging, worden ook in de huidige barre economische tijden uiteindelijk juist stijgende omzetten verwacht.

In oktober, traditioneel een van de belangrijkste maanden in de interieursector, vindt onder andere in de Rai weer De Woonbeurs plaats (die morgen afloopt). Deze beurs is inmiddels uitgegroeid tot de belangrijkste in zijn soort en is ook dit jaar tegen alle economische tegenspoed in, opnieuw fors groter dan zijn editie in 2001. En het publiek blijft gewoon komen. Bij de opening van de beurs deze week weersprak de directeur van koepelorganisatie CBW (Centrale Branchevereniging Wonen), Robert van der Weerd, dat het slecht gaat in de sector. "Ook wij hebben te maken met een kleine min. Momenteel bijna 2% ten opzichte van vorig jaar. Maar dat is veel minder dan in veel andere sectoren. En er zijn er binnen de branche ook die een plus vertonen."

Tijdens zijn openingswoord op de beurs weet Van der Weerd die achteruitgang eerder aan de kwaliteit van de branche dan aan de economische tegenspoed. Uit de tijd van de Golfoorlog herinnert hij zich dat economisch slecht weer in de wereld in zijn branche juist een tegenovergesteld effect had: de omzetten stegen in 1989 met 3%, in 1990 met 5% om vervolgens in geheel 1991, nadat de Golfoorlog in januari was uitgebroken, gewoon met 5% door te stijgen t.o.v. een jaar eerder. "Alleen jammer dat we niet altijd in staat zijn om op tijd te leveren. Of de kwaliteit te leveren waarom de consument vraagt. En daardoor stagneert de handel. En dat kost omzet."

's Lands bekendste meubelverkoper, Jan des Bouvrie, is dat niet met hem eens. "Vroeger was achteruitgang in de markt misschien het gevolg van slechte leveringen. Dat is allang niet meer zo. Het ongebreidelde kopen van de voorgaande acht jaar is voorbij. En daardoor is er achteruitgang. Het publiek wil tegenwoordig de beste kwaliteit. Ze denken langer over een aankoop na: ik zie mensen soms 4, 5 keer terug en dan pas kopen ze. En als ze kopen, is iets mooi, van een goede kwaliteit en heeft het een lange levensduur."

Anton vanden Bol, directeur van Hypotheekvisie, bevestigt het verhaal van Van der Weerd vanuit een hele andere kijk: "Wij merken dat mensen vanwege de economische onzekerheid veel beter nadenken over hun financiële situatie. Om te beginnen lukt het makelaars niet langer om mensen onder druk te zetten om bijvoorbeeld met de koop van een huis tegelijk verplicht ook een hypotheek af te sluiten. En dat gebeurde," zegt Vanden Bol stellig. "Maar consumenten willen nu van ons meer kwaliteit, meer toegevoegde waarde. En dat dat iets meer kost, vinden ze geen probleem. Ze zijn bedachtzamer. En dat is wat anders dan dat ze aarzelen. De omzetten van een aantal van onze kantoren groeien momenteel nog steeds met 20%, soms wel 30% per jaar. En een deel van dat geld gaat nog steeds naar bestedingen in het interieur, zelfs nu dat fiscaal niet meer aftrekbaar is."

zoek naar gerelateerde artikelen

za 5 oktober 2002