en AMSTERDAM - De Europese Commissie overweeg de Franse overheid een officiële waarschuwing te geven omdat het Franse begrotingstekort gevaarlijk dicht in de buurt van de 3%-grens komt en de regering niet van plan is daar volgend jaar verandering te brengen. Dat meldde de Franse krant Le Monde gisteren.

Eurocommissaris Solbes dreigt met gele kaart voor Frankrijk. (Foto: AP)

Vorige week haalde Eurocommissaris Solbes (Monetaire Zaken) al ongekend fel uit nadat bekend was geworden dat de nieuwe Franse begroting voor volgend jaar van een ongewijzigd begrotingstekort van 2,6% uitgaat.

Een woordvoerder van Solbes zei gisteren dat er nog geen besluit over een officiële waarschuwing is gevallen. Als de Eurocommissaris besluit om Frankrijk middels de beruchte blauwe brief aan te pakken, heeft hij wel de instemming nodig van een meerderheid van de EU-landen. Eerder dit jaar wisten de lidstaten zo'n gele kaart aan het adres van Duitsland ook tegen te houden.

Sobels zei vorige week 'vooral het gebrek aan duidelijke verbetering in de begrotingspositie voor 2003' te betreuren.

Italië is wat optimistischer in de prognoses ten aanzien van het begrotingsevenwicht, alhoewel het begrotingstekort in de eerste acht maanden van dit jaar is opgelopen tot 2,1% (€34,1 miljard). Voor komend jaar is het streven van de regering van Silvio Berlusconi een verlaging tot 1,4 à 1,5%.

Frankrijk blijft met zijn tekort van 2,6% gevaarlijk dicht in de buurt van het maximum van 3%, dat de twaalf eurolanden hebben afgesproken in het Stabiliteitspact. Bovendien doet de regering niets om het tekort terug te dringen, zodat een begrotingsevenwicht in 2006 nu al een verloren zaak lijkt. Daarmee zou Frankrijk een bom leggen onder de nieuwe afspraken die Solbes wil maken met de EU-regeringen. In ruil voor twee jaar extra tijd voor de vier landen die de grootste problemen hebben - Duitsland, Frankrijk, Italië en Portugal - moeten zij hun tekort voortaan jaarlijks met minstens 0,5% terugbrengen. Volgens Solbes maakt Frankrijk nu te gretig gebruik van de adempauze zonder zich te committeren aan een beter leven.

Ondanks de grote begrotingstekorten willen Italië en Frankrijk vasthouden aan hun plannen voor belastingverlaging. In Duitsland, waar de sociaal-democraten en de Groenen na hun verkiezingsoverwinning van 22 september net begonnen zijn met de coalitieonderhandelingen, lijkt de financiële speelruimte daarvoor echter zo goed als nihil.

De afgelopen dagen gonsde het in de bondsrepubliek van berichten over aanstaande belastingverhogingen, ondanks de verzekering van beide partijen aan de kiezers dat het voorlopig zou blijven bij het uitstel van een reeds toegezegd belastingvoordeel, ten einde de kosten van de recente watersnood te kunnen financieren.

Bondskanselier Gerhard Schröder wachtte eerst even af hoe er in de publieke opinie op de proefballonnetjes van een aantal ministerpresidenten van deelstaten zou worden gereageerd. Toen de omvang van de weerstand hem duidelijk werd, maakte Schröder met zijn machtswoord onmiddellijk een eind aan de discussie.

Het alternatief moet van minister Hans Eichel van Financiën komen en heet bezuinigingen. Zowel voor dit jaar als voor 2003 komt er een pakket van €10 miljard. Details zijn nog niet bekend, maar naar het schijnt wil de Duitse overheid vooral de noodzaak van subsidies tegen het licht houden. Ook wordt er gedacht aan besparing op de werkeloosheidsuitkeringen. Op dit punt kan Eichel op veel maatschappelijke weerstand rekenen.

Italië rekent dit jaar op een economische groei van slechts 0,6%. Desondanks is de belofte van de belastingverlaging overeind blijven staan. In de zojuist door het kabinet aangenomen nieuwe begroting voor het jaar 2003 is het de bedoeling dat de belastingen met €7,5 miljard worden teruggebracht.

De Italiaanse minister van Economische Zaken Giulio Tremonti heeft in zijn begroting voorgesteld dat de ministeries 10% moeten bezuinigen. Er zullen volgend jaar geen ambtenaren meer worden aangenomen. Ook wordt er veel bezuinigd op de scholen, bij regio's, provincies en gemeentes en in de gezondheidszorg.

Verder voorziet de begroting in een gedeeltelijke verdere privatisering van bedrijven die nog steeds voor een groot deel in staatshanden zijn.,

Het opvallendst van de begroting is dat er niet is gesneden in de enorme pensioenuitgaven. In het eerste kabinet-Berlusconi in 1994 had de toenmalige premier een poging ondernomen het oude Italiaanse probleem op te lossen, maar het zorgde voor een van de grootste naoorlogse demonstraties ooit. Daarna bond Berlusconi in. Dit keer in het tweede kabinet-Berlusconi is er zelfs helemaal geen pensioenshervorming.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 2 oktober 2002